Vanmiddag tijdens het eten bereiden, alles staat lekker zachtjes en rustig op en ik wilde snel nog even wat kijken op de iPad. Wat een geweldig apparaat is het toch. Een aantal dagen geleden het laatst voor het laatst aan de jus gehangen, aan de brandstof, aan de electro en nu op minder dan 20% van het totale batterijvermogen. Die moet bijgetankt, daar moeten we wat aan doen dus hup; de stekker eraan en ik leg mijn vriend terzijde zodat deze zich relaxed weer kan opladen.
Verder met het eten koken en even
later besluit ik toch weer even te kijken om wat op te zoeken wat me net in de
gedachten is geschoten. Pak de iPad op, sla hem open en…niets, niets, niets. Hij
lijkt wel dood, geen helemaal niets, een sudden death.Kan op alle knoppen drukken maar niets. Vertwijfeld begin ik ook nog tegen ‘m te praten, ook dat helpt vandaag niets.
Geen tijd om er verder naar te kijken; “staat er nog wat op”, “iets geheim’s”of en de foto’s, zo reageert mijn eega sinds dertig jaar. Ja hij wordt, net als een laptop gebruikt. “Dus er staat van alles op, maar als ie gerepareerd moet worden kan iedereen van alles zien”. “Kan het niet helpen, het is niet anders, we zien wel en het wordt er niet anders van”, reageer ik.
Toch zit het me niet lekker als zoiets gebeurd dus tijdens de derde pauze en wachtend op onze jongste die mee-eet toch even snel op internet gezocht en jawel; het is een bekend probleem. Mooier nog, de oplossing staat erbij want de beide knoppen die het apparaat rijk is moet je tegelijk indrukken en na 10 seconden, jawel; het Apple appeltje verschijnt weer in beeld.
Als de herrijzenis, zo ervaar ik de iPad die zich weer opricht en zich weer overgeeft aan mijn commando’s. You are back.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten