Bijpraten

Het schoolseizoen is gestart en voor ons is het nu wel even wennen. Onze deeltijdhond is ook op vakantie en dan blijft er niet zoveel over. Woensdag een middagje oppassen en dat is al wat er in onze agenda staat. Zaterdag gaan we naar een ouwe vriend in Limburg. Zijn vrouw en kind hebben we nog niet mogen ontmoeten, beiden afkomstig van het Afrikaanse continent, een continent waar hij zijn hart aan verpand heeft, zoveel is wel duidelijk. Lekker bijpraten en ontmoeten, we kijken er zeer naar uit. En de woensdag erop gaan we ook bijpraten met een oude collega met wie we nogal wat bijzondere dingen beleefd hebben. Inmiddels is hij gepensioneerd en vind het leuk om ons, na 40 jaren, weer te ontmoeten. Wij kijken met warme herinneringen naar hem terug en dus ook wel benieuwd hoe hij de afgelopen 40 jaren ervaren heeft, deels in een toch uitdagende baan in het buitenland. Autorijden heeft hij niet geleerd en dus halen we hem van de trein. Ook erg benieuwd naar en tenslotte wacht die dag nog een extra beraad van het bestuur van de lokale welzijnsorganisatie, dus een drukke dag. Dat is dan ook zo ongeveer het enige wat in onze agenda staat, en ongetwijfeld zal er nog het nodige op ons pad komen waar we nu nog geen weet van hebben. We laten het lekker op ons afkomen. Nu maar even geen politiek hoewel er genoeg over te zeggen valt, nu even niet, dat doen we een andere keer weer..

Kerstdiner

Foei, wat een sport deze weken op televisie, zo voegt mijn andere Klinkertje mij toe. Het klopt ook wel, het is heel veel. Wk’s vliegen je om de oren; wielrennen, zwemmen, voetbal voor vrouwen en nu weer atletiek. Zelf had ik op een rustige periode ingezet want er is vier weken geen Formule 1. Dat geeft ook altijd wel een beetje rust in de planningen. Nu ging het niet op, het ging maar door en maar door; alle sportactiviteiten. Tussendoor af en toe gewandeld en deze week is ook weer een bijzondere. Behalve dat het andere Klinkertje Route 66 kiest gaan we ook nog van alles anders doen. Onze kleinkinderen, althans twee ervan, hebben deze week nog vakantie en komen dan nog een dag bij ons. Verder hebben we zelf nog wat plannen want deze week lijkt wel de laatste mooie week te worden, vooralsnog dan. Dat moet je wel met een korrel zout nemen tegenwoordig want de weersverwachtingen worden nogal snel bijgesteld. Wij gaan er in ieder geval van proberen te genieten, zo hebben we ons voorgenomen. Dat de tijd van je weg accelereert is duidelijk want zowel de vakantieperiode als de zomer zijn weer voorbij gevlogen. Zelfs voor ons, en al hebben we geen vakantie gehad, in de zin van weg, toch ging het weer snel voorbij. Voor we het weten zitten we weer aan het Kerstdiner en de oliebollen. 

Even nog wat anders; Omtzigt gaat toch een nieuwe partij beginnen, dat zal op rechts, maar ook op links, een stevige aardverschuiving gaan geven. Het politieke landschap zou, zo kort voor de verkiezingen weleens aardig opgeschud kunnen worden. Voor de zomer stond hij in sommige peilingen op 46 zetels, dat is echt wel substantieel. Of het in de praktijk ook zo uitpakt zullen we afwachten. Straks in de verkiezingsdebatten moet nog maar blijken of Omtzigt overeind blijft. Een goed Kamerlid maar als debater heb ik hem minder hoog zitten. We gaan het afwachten hoe dit gaat uitpakken. Inde beschrijvingen van links naar rechts is hij natuurlijk rechts maar ik zou denken; fatsoenlijk rechts. Hij hoort niet bij de vele schreeuwers op rechts, en hopelijk blijft dat zo. 

Nog een ander dingetje; afgelopen week waren we even boodschappen doen, en door de vakantieperiode staat de elektrische koelbox op de achterbank van de auto. Stekker erin voor de gekoelde waren die we hadden gekocht. Thuis uitgepakt en door de drukte, de warmte en de vermoeidheid vergetend e stekker er weer uit te halen. De volgende dag had de wagen dus geen jus meer in de accu. Wegenwacht erbij; janog 2 volt. Daarvan slaat de motor niet meer aan. Goed; accu weer op sterkte gebracht en starten. Dat ging verder goed, de hele dag eigenlijk wel, en op advies van de wegenwacht een flink stuk gereden. De volgende dag; voor de grap, zoals ik veel vaker doe; de sleutel ingedrukt en voilà; opeens doet de afstandsbediening het weer. Dat is vreemd; na vier of vijf jaar afwezigheid doet de afstandsbediening het. Hè, dat is wel heel raar. Goed; sleutel in het contact en starten en doet ie het niet. Komt wel rond; de startmotor maar niet starten. Melding op het schermpje dat er een systeem fout motor is. Nog een keer proberen en jawel, hij start gewoon. Zo zijn we dus nu al een aantal dagen bezig om uit te vinden wat er aan de hand is en de oplossing, vooralsnog, is de sleutel snel doordraaien en starten. Niet het systeem checken en dan pas starten, in 1 keer door en hij doet het, tot nu toe. De motor loopt ook beter en hoe dat kan; geen idee maar het is zo. Er zal wel een nieuwe accu in moeten maar dat laat ik graag aan de specialisten over waarvan ik hoop dat ze binnenkort tijd hebben ernaar te kijken.

Ingeluisd

Zoals wel vaker meldt ik me op een wachtmoment in de auto. Het andere Klinkertje is erop uit, struinen naar vlinders en al het andere dat ze tegenkomt. Op een parkeerplaats aan de N804.  Een veel te drukke weg vanaf Schaarsbergen tot Hoenderlo, dwars door een natuurgebied zoals op veel plaatsen in Nederland, er is natuurlijk een economisch belang maar er zijn ook andere belangen. De N804 loopt langs vliegbasis D
eelen en goede kans dat het belang van onze armee zwaarder telt. Eigenlijk zou ik mee wandelen maar bij aankomst is het inmiddels 29 graden en dat is me te warm, te uitputtend. Dat spijt me wel maar het is verstandiger om te wachten op gematigde temperaturen. 

Deze week een relatief rustige week gehad ondanks verjaardag. Veel sport gekeken, WK voetbal vrouwen met vandaag de uitschakeling door Spanje. Onze dames speelden een zwakjes 1e helft. In de 2e helft ging het stukken beter na een wissel. U weet, ik heb het meestal niet met scheidsrechters en hoewel we de bekendste hadden; de Franse Frappart was het niet de beste vandaag. Hoewel een speelster van Oranje een duidelijk duw kreeg werd de scheids door de VAR naar de kant gedirigeerd. Het was een schouderduw, en dat mocht volgens de lezing van de VAR. Geen strafschop welke de scheidsrechter al had toegekend. Assistenten van de VAR; België en Duitsland. Wilden die ons erin luizen want een poos later wel een strafschop voor Spanje, dubieuze beslissing, maar nu wel gegeven. En dan krijg je al snel de vraag; wat als de Oranje dames een penalty hadden gekregen. Dan was het een andere wedstrijd geworden, zoveel is zeker. De bondscoach erkende wel dat de Spaanse dames iets beter waren maar dat zegt niets over winst in een wedstrijd. Wel een prima coach: Jonker. Gaat nu bouwen aan een ander team, oudgedienden zwaaien af en de jongelingen worden in het team gevoegd.

Verder deze week ook het WK wielrennen; hartstikke leuk om te zien. In en om Glasgow waar ik een eeuwigheid geleden door de straten heb gezworven. Toch zijn die stijle terrassen goed herkenbaar. Met zijn tweeën de stad verkend waarbij mijn kameraad niet veel verder kwam dan: grijze stad. Zelf vond ik het een uitdagende stad met uitgaansstraat Sauciehallstreet. Kleine pubs en nachtclubs waar de eerste punkklanken ons op straat tegemoet kwamen. Ja, een paar dagen geleden is het, het jaar is 1977. Het begin van de punkscene, en op een beetje afstand waren wij erbij. 

Heide

Het is een beetje een rare week, zo ineens stond er bijna niets meer op het programma en in de agenda. Vrijheid, blijheid maar wat moet je ermee als de Hemel zo vaak open scheurt en het land bewaterd met soms enorme hoeveelheden water. Dan piepen we er soms wel even uit, vooral het andere Klinkertje mist het struinen enorm. Lekker een beetje dralen en slenteren om dingen te zien die haar opvallen in de natuur, en dat zijn er genoeg. Vanochtend hebben we ons niets aan getrokken van de weervoorspellers, de apps en de andere informatiekanalen en zijn gewoon een lekker rondje gaan wandelen bij de brandtoren op het Rozendaalse Veld. Heerlijk wandelweer, niet te warm of te koud en het voerde ons langs prachtig bloeiende paarse heide, geweldig. Nu en dan wel dreigende luchten gezien die vooralsnog besloten om hun last niet over ons uit te storten. Op driekwart van de route zagen we wat andere wolken aankomen en die maanden ons langzaam onderdak te gaan zoeken, wat we ook gedaan hebben. Wat sneller lopend dan we anders gewend zijn waren we net op tijd bij de auto, en het barstte toch los met een enorme regenbui. Die bui duurde tot aan Dieren en daarna leek het wel droog te zijn geweest, wonderlijk. Evengoed, heerlijk gewandeld en genoeg gezien. Helaas de rest van de dag binnen gebleven vanwege aanhoudende regenbuien, het is vervelend maar we doen het ermee.