Auto's

Het is inmiddels 7 jaar en vier maanden geleden dat we een slecht bericht van onze man die op onze auto let. Een jaar verlenging zat er niet meer in ten, ten zij we heel veel geld ertegen aan zouden smijten, en dan nog was hij niet zeker hoelang de auto mee zou gaan. Dat betekende voor ons afscheid nemen van een hele fijne auto, weliswaar ook met zijn nukken maar toch. Een, voor ons doen, hele luxe wagen, een turbodiesel met intercooler, 140 pk, cruisecontrol en lekker ruim zittend. Op een gegeven moment heb ik nog met onze man geappt: kun je van een auto houden. Zijn antwoord was duidelijk; jazeker kun je van een auto houden en dezer dagen kocht hij een auto terug waarvan hij veel hield. Deze wordt helemaal gerestaureerd en de motor gaat op de bok en wordt geheel gereviseerd. Dat is houden van, daarnaast moet je de skills en mogelijkheden hebben geef ik gelijk aan u toe. 

Een andere auto moest er dus komen maar niet te duur, benzine en hoogzitten/ makkelijke instap en ook weer niet te klein, dat waren ongeveer de eisen aan een volgende auto. Die is er ook gekomen maar heeft nooit zo voldaan als onze hele luxe auto. Intussen, zoveel jaar verder, hebben we er 200000 km op zitten en de auto zelf inmiddels 348000 km. En je kan merken dat ie oud wordt, meer moet zwoegen, moeite heeft om zijn snelheid te vinden en soms lijkt de koppeling te slippen. Kan je dat de auto kwalijk nemen, nou nee, dat zeker niet maar je moet wel steeds meer gevoel bij de auto krijgen om 'm te rijden.

Hij moet nog heel even mee en dan gaan we omzien naar een andere auto en nemen we afscheid van deze. Is dat erg? Nou voor mij niet zo, vooral de portemonnee moet pijn lijden. Deze auto is meer een vervoermiddel welke zijn werk goed heeft gedaan maar ik hou niet van deze auto zoals ik van de andere gehouden heb. En waar gaan we naar kijken? In ieder geval een hoogzitter/ makkelijke instapper, benzine hoewel een hybrid ook fijn zou zijn en graag weer cruisecontrol. Dat is waarom ik van deze auto graag afscheid neem, 200000 km met de voet op het gaspedaal om te rijden. Dat is een stuk inspannender rijden dan met cruisecontrol kan ik u verzekeren. Een diesel zal het helaas niet meer worden vrees ik want dat rijdt ik echt het allerliefste, maar met alle milieuvoorschriften zal het er wel niet van komen, jammer. 

Paarse krokodil

Een wonderlijk weekje, deze week. Eigenlijk “nichts neues im Osten” en toch veel gezien en

gedaan. Zo werd ik deze week door een hele goeie en fijne bekende opgehaald om ergens te gaan lunchen. Hij had bedacht dat een chauffeurscafé niet ver van huis een goede gelegenheid zou zijn. En dat is het ook, ondanks dat het redelijk bezet was een vlotte bediening en fijne prijzen. Het belangrijkste was natuurlijk het gesprek wat we hadden. Een gesprek waar we van hier en nu naar vroeger schieten, nostalgisch en gewoon fijn. Hij heeft fysiek zijn hele leven al problemen, met name de mobiliteit en nu eist dat min of meer zijn tol. Dus veel ziekenhuis en vooral veel pijn waar hij zich doorheen slaat, met veel bewondering van mijn kant. Na het eten nog even naar Apeldoorn om de zijn auto te laten wassen. Voor mij een nieuwe ervaring want de auto ging op een soort van lopende band die de auto als het ware door de wasstraat sleept, aparte ervaring. En Maar wel lekker schoon, dat wel. 

En was er dan niets waar uw schrijver zich deze week aan geërgerd heeft. Nou best wel maar ik zal u deze week niet vermoeien met een tirade over politiek, onnodig. Wel wil ik u verrassen met een pluim die ik wil uitdelen en een waarvan ik nooit had gedacht deze nog een uit te delen. De pluim van de week gaat naar het kabinet Rutte 4 die gisteren bekend maakte een miljard euro te besteden aan de oorlog in Oekraïne, dit jaar en volgend jaar 3 miljard.

Alle formerende partijen werden en daarmee de informateurs en ook Wilders zeer onaangenaam verrast. Ze hadden graag op de hoogte willen worden gebracht van dit besluit. Lachen vindt ik deze “ streek” van Rutte want de onderhandelaar namens zijn partij zit aan de formatietafel en heeft niets laten weten. Goed voor het vertrouwen aan de formatietafel waar het toch al heel stroef gaat, zo lijkt het deze week. Mij is geleerd dat vertrouwen te voet komt en te paard gaat en zo zal het ook daar zijn. In mijn omgeving is wel de opinie dat Wilders vooral aan het roer moet komen, een kabinet moet vormen. Niet omdat het hem zo gegund wordt maar het lijkt het de enige manier om hem van zijn voetstuk te laten vallen. Jammer wel dat ze hebben afgesproken aan diezelfde tafel dat de onderhandelaars in de Kamer gaan zitten. Jammer want Wilders als premier heeft een veel groter afbreukrisico dan wanneer hij zijn commentaar op een eventueel kabinet vanuit het pluche van de Kamer kan leveren. 

Als laatste nog een uit de categorie Paarse Krokodil; het andere Klinkertje en uw schrijver hebben zich een paar jaar geleden als profylaxe ingeschreven in het register van woningzoekenden. Nu en dan komt er wel iets voorbij waar we op reageren maar heel vaak eindigen we in de achterhoede van de rekwestranten. Wij waren in de veronderstelling dat we in aanmerking zouden komen voor iets dat ze benoemen als “ voorrang kleiner wonen”. Het leek logischerwijs toch geen verdere uitleg dat we iets kleiner willen wonen en dat we een grote eengezinswoning met drie, zo u wil vier slaapkamers achter laten. We houden best van ons eigen huis en dus geen grote haast om onze hut te verlaten maar toch. Het viel me op dat steeds meer aangeboden woningen/appartementen werden en worden aangeboden met de al eerder vertelde “ voorrang kleiner wonen” dus voor de zekerheid er maar eens een mailtje aan gewaagd naar onze woningcorporatie waar we verder best heel tevreden over zijn. Nu blijkt “voorrang kleiner wonen” een soort van keurmerk te zijn en zoals u weet een keurmerk krijg je niet zomaar. Daar moet je iets voor doen en dan volgt er een hele procedure zoals de

medewerkster van de woningcoöperatie terug mailde. Het begint met het bellen van een verhuiscoach bij de provincie Gelderland, en dan volgt een gesprek met de coach om te kijken of het wel okay is dat je het keurmerk krijgt. De reden is dat de provincie geld steekt in het project verhuiscoach want je komt misschien in aanmerking voor 2000 euro verhuissubsidie en die betaald de provincie. En u weet dat wie betaald bepaalt en vandaar dat de woningcorporatie er geen bemoeienis mee heeft. Simpeler zielen als mijzelf denken, even mailen of bellen met de woningcorporatie maar zo simpel ligt het allemaal niet hoor, waarvan akte. 

Brummen

Na de Pasen, en alweer geen fraai weer, zet ik mezelf voor de computer en kijk als eerste naar de krant van vandaag. In de Stentor van vandaag, op de regiopagina Brummen een artikel over de houdbaarheid van de gemeente Brummen. Dat er een onderzoek komt naar de toekomst van de gemeente is goedgekeurd door de gemeenteraad en er komen drie mensen in het artikel aan het woord die daarover hun mening spuien. Eerst toch maar even het deel wat de betreffende journalist geschreven heeft; Brummen heeft moeite zijn vacatures in te vullen zo schrijft hij. Als hij nu even gekeken had op de site Werken in Gelderland had hij kunnen zien dat er in gemeenteland in deze provincie momenteel 240 vacatures open staan en 52 keer gevraagd wordt om inhuur. Zo uniek is Brummen daar niet in het lastig opvullen van vacatures, ze zouden misschien creatiever kunnen zijn in hun vacature stelling, of daar eens een gespecialiseerd bureau naar laten kijken. Dat geldt ook voor zijn verhaaltje over de gemeentelijke financiën in 2026 en 2027. Gemeenten en de VNG spreken over het ravijn jaar 2026 waar de landelijke overheid al heeft laten weten dat het gemeentelijk accres (uitkering uit het gemeentefonds) een forse daling gaat inzetten, ook niet uniek voor Brummen. Hij had zich beter moeten inlezen over dit onderwerp en eens gaan lezen op de site van https://www.coelo.nl/index.php dan was de verslaggever iets wijzer geweest toen hij dit artikel samenstelde. Als oud bestuurder van deze gemeente probeer ik me zoveel mogelijk afzijdig te houden van deze discussie die niet bepaald nieuw is maar dan moet de discussie wel eerlijk verlopen. Zo is de kop; ” Kan het kleine Brummen etc” waar je moet bedenken dat het kleine Brummen van de 342 Nederlandse gemeente er altijd nog 75 kleiner in inwonersaantallen weet dan Brummen (CBS 2024). Dat wordt dan niet gemeld of ergens in het artikel vermeld. Dat noem ik stemming makend verslaggever van de Stentor, geen objectieve berichtgeving, wat je ook van de Stentor mag verwachten, vandaar toch maar deze blog geschreven met feiten, feiten en feiten.

Dan toch even naar de drie mensen die zijn geïnterviewd waarvan er een ruiterlijk toegeeft te weinig nog van de materie te kennen, ziet wel een aantal dingen niet gebeuren maar kan er nog weinig dan algemene duiding aan geven. Dat is duidelijk. 

Een ander is voorzitter van de Dorpsraad Brummen en geeft een paar nuances aan het beeld als zou Brummen niet zelfstandig kunnen blijven. Wel zijn er problemen met het ambtenarenapparaat en met name het verloop. Hij doet een zinnige suggestie daarvoor zoals verdere samenwerking zoeken met de gemeente Voorst op bepaalde aspecten. Tot slot wordt opgevoerd een oud raadslid van de gemeente Brummen die verschillende partijen heeft gediend zoals de VVD en Lokaal Belang Brummen. Bij hem komt blijkbaar de uitspraak ” de geest is uit de fles” vandaan met een goed gevoel voor de onderbuik van inwoners. Ambtenaren verlaten het zinkende schip en Brummen is al jarenlang financieel zwak is een volgende constatering. Dat hij als oud VVDer schaalvergroting voorstaat is niet verwonderlijk maar dat dit alleen onderbouwd wordt met onderbuikgevoelens is twijfelachtig. Bovendien was Douma jarenlang, 12 jaar dus, medeverantwoordelijk voor de financiële huishouding van de gemeente. Het geeft, wat mij betreft, dan ook geen pas dit nu als argument te gebruiken, zie ook eerder in deze blog waarin e.e.a. wordt verklaard. Dan de oplossing waar hij mee komt; Brummen naar Zutphen en Eerbeek naar Apeldoorn. Daar zal Brummen dan nog van opkijken want als sinds het begin van dit millennium is het oog van de gemeente Zutphen gericht op de overkant van de IJssel om te kunnen uitbreiden. Zij zullen dit aangrijpen om Zutphen, vanuit de Hoven, uit te breiden richting de N345 en waarschijnlijk daarover heen richting de WIndheuvelstraat. Voor Eerbeek geldt dat het voor de gemeente Apeldoorn een nieuwe loot aan het strengetje Beekbergen en Loenen. Eerbeek hangt er net zo bij aan als het gevoel in Loenen is waar het de gemeente Apeldoorn betreft. Dat de ideaal oplossing van Douma ( Rheden, Voorst en Brummen samenvoegen) een beter alternatief is dan splitsing van de gemeente is voor mij helder. Van hem had ik op zijn minst verwacht dat hij, als voormalig lokaal belang vertegenwoordiger, daarvoor zou pleiten. Voorlopig een ambtenarenpact sluiten is ook een alternatief zodat politiek en bestuurlijk gezien de gemeente vanuit Brummen geregeerd kan worden, dat is minder desastreus voor de democratische betrokkenheid van burgers bij hun gemeente.

Pasen 2024

Het is Pasen 2024, we zijn inmiddels al aanbeland bij de 2e Paasdag en bovendien net de wisseling van winter- naar zomertijd achter de rug. Het weer was weer eens niet om over naar huis te schrijven hoewel de 1e Paasdag nog best wel redelijk verliep. Nu, 2e Paasdag zitten we thuis ook vanwege het weer. Het regent heel licht en het schijnt ergens na de middag te stoppen. Het weer is de laatste tijd nogal onvoorspelbaar en eigenlijk kan je op de dag zelf bepalen of je wat gaat doen, als je buiten moet zijn. Door de klimaatveranderingen lijkt het alsof de computerberekeningen moeite hebben om de veranderingen bij te houden. En dat is waar apps en weervrouwen en mannen hun verwachting op baseren, puur speculatie wat ik hier beweer maar het voelt wel zo. We hebben inmiddels de neiging om ons zo min mogelijk van de weersverwachtingen aan te trekken en in actie te komen als we zelf denken dat het kan, en dat is misschien ook wel zo wijs. 

Gisteren waren we nog in onze achtertuin ( de zuidelijke Veluwezoom ) en daar was het wel erg druk. Wij bezoeken dat gebied al veel en veel langer maar sinds de Coronaperiode is de belangstelling voor de natuur wel erg toegenomen. Zo ook gisteren waar het een komen en gaan was op de parkeerplaats inclusief de toegenomen aantallen begeleide excursies waar direct met een man of twintig een natuurgebied wordt betreden. De druk, zo constateert ook Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten begint onaanvaardbaar toe te nemen en daar moet wat aan gebeuren. Nu kan je dat op redelijk korte termijn op ruwweg twee manieren doen en dat is via het heffen van entree en de andere manier is door de natuur uit te breiden met een

significant aantal hectaren, bos aan te planten etc. Dat lijkt contradictioneel met het stemgedrag van de Nederlanders die met de laatste verkiezingen gestemd hebben voor partijen die zeker niet voor uitbreiding van natuurgebieden zijn maar is dat de kiezer te verwijten. Vaak, en steeds meer, wordt gekozen op de emotie van het moment, zo leek Omtzigt een nieuwe Messias en blijkt dat in de onderhandelingen niet te zijn, geen voorstander van uitbreiding natuurgebieden, wel behoud. Daar schieten we niet veel mee op gezien de eerder beschreven druk op de bestaande natuurgebieden. De kleinste club in de onderhandeling heeft in haar programma een aantal zaken laten optekenen; dat wetenschappelijk onderzoek niet of slecht wordt uitgevoerd, dat de Oostvaardersplassen wel kunnen worden opgedoekt en dat geeft ruimte voor 100000 woningen en als laatste dat jagen gebruikt moet worden voor beheer van sommige soorten, en u weet wel welke. Daar hebben we dus niets van te verwachten. De 1 mans partij die de grootste is geworden in Nederland heeft het woord natuur twee maal in haar verkiezingsprogramma staan en dan in relatie tot boeren en stikstof ( een verzonnen problematiek, aldus deze partij), ze zijn wel tegen stropen en plezierjacht. Nieuwe natuurgebieden komen er niet in voor. En als laatste de VVD die veel over natuur schrijft in haar programma maar ook natuur wil ontwikkelen in woonwijken (?) , natuur en economie wil verbinden, de Natura 2000 gebieden voor discussie met Brussel wil bespreken en agrarisch natuur ziet als oplossing. Wel veel beschreven maar weinig concreet. Kunnen we de kiezer het kwalijk nemen dat ze hebben gestemd op partijen die het met de natuur niet erg serieus nemen? Het is wel een ondoorzichtige materie en wie van de kiezers leest die partijprogramma's door.
Het zullen er niet heel veel zijn, er zijn andere zaken momenteel blijkbaar belangrijker, tot de kiezer ook aanloopt tegen de druk op natuurgebieden en dan zien of ze er consequenties uit willen trekken, we wachten af.

Als samenvatting van deze opsomming; het geeft weinig hoop op nieuwe natuurgebieden en daarmee hoop op vermindering van toeristische en lokale druk op natuurgebieden. Laten we hopen dat ook deze Paasdagen en haar drukte in de natuurgebieden aan de politiek duidelijk heeft gemaakt dat niet minder, maar meer meer meer natuurgebied zeer gewenst is.

Lappenmand

Ben weer een poosje in de lappenmand geweest, niet ernstig maar wel vervelend. Veel last van de luchtwegen gehad en dat maakt onrustige nachten, veel geluidsoverlast door hoesten en de rest kunt u er vast zelf bij verzinnen. Het meest irritante is nog dat het andere Klinkertje en ik weer waren begonnen met het opstarten van wandelen en dat is dus weer onderbroken. Momenteel is het doen van de boodschappen al genoeg om mijn energiemeter in het rood te laten landen. Voorzichtig aan begint het langzaam weer beter te worden en dus hoop ik dat bij een beetje goed weer we volgende week een nieuwe start kunnen maken met wandelen/bewegen. Dat is natuurlijk wel zo; ik begin wel steeds meer van die kleine bijwerkingen te ondervinden van de medicatie die ik krijg, accepteren en het beste ervan maken is het advies aan mezelf. Eerst maar eens afwachten wat het weer gaat doen want dat is momenteel nogal onvoorspelbaar, nadat we net een hele lange en natte herfst achter de rug hebben lijkt het aanstaan de voorjaar niet veel beter worden, in ieder geval nat. Als er al eens een zonnige dag wordt aangekondigd blijkt dat toch weer net niet of alleen een deel van de dag. Is dit de beruchte klimaatverandering, moeten we eraan wennen of is het een toevallige periode? Het geeft wel een beetje spanning, net als de geopolitieke situatie op dit moment. Dat ga ik hier niet bespreken met u want daar is geen begin en geen eind aan te krijgen. De alom aanwezige desinformatie maakt dat je bijna geen inzicht kunt krijgen aan wat er werkelijk aan de hand is. Afgelopen week was de aanval in Rusland op concertgangers in een hele grote concertzaal. Er was niet veel onderzoek voor nodig om de beschuldigende vinger, vanuit Rusland, naar Oekraïne te wijzen. En inmiddels ook naar de VS en het VK omdat hun geheime diensten al een waarschuwing hadden doen uitgaan. Dat betekent natuurlijk dat ze er zelf achter zitten, dat soort van logica maakt het zo moeilijk. Een fatsoenlijk gesprek wordt niet meer gevoerd, allemaal mannetjes met teveel honger naar macht en teveel testosteron, al die autocraten. En de gevaarlijkste zit er nog aan te komen met een beetje pech want Trump heeft de Republikeinse Partij overgenomen, en wordt ie nog president ook. De voorzitter van de republikeinse partij is een Trump getrouwe en de vice voorzitter is een schoondochter van Trump. Het tweetal heeft inmiddels iedereen die onvoldoende Trump trouw getoond uit de partij gezet. Dat is precies hoe autocraten opereren en dat in een open democratie, althans dat er gaat voor door. Het is een heel wankel evenwicht waarin we ons bevinden in geopolitiek opzicht. Daar probeer ik niet teveel over na te denken en me mee bezig te houden want u snapt; dat kost energie waar ik al gebrek aan heb. 

De Pasen komt eraan en voor mensen als mijzelf; niet gelovig opgevoed, waren dat vroeger vooral vrije dagen. Nu heeft de christelijke gemeenschap, door bijvoorbeeld de Passion op de buis te brengen wel aan heropvoeding gedaan waar het de ongelovigen betreft. Nu had ik op de lagere school wel een bevlogen godsdienstleraar; ds Bode heette de goede man naar ik me meen te herinneren. Hij kon heel boeiend de verhalen uit de bijbel tot leven laten komen. Daarna kwam ds den Arend; een moderne dominee, zeker voor die tijd. Lid van de PvdA maar ook een zeker geloof. In de jaren zeventig nam hij onze klas mee naar bioscoop Rembrandt de Luxe in Arnhem waar we de film Jesus Christ Superstar te zien kregen. In een eerder jaar kregen we de film the March te zien waarin in 1963 ds Martin Luther King werd gevolgd in zijn beroemde mars en vooral fameuze toespraak. U begrijpt; ik ben ondanks mijn niet religieuze opvoeding toch wel redelijk op de hoogte van de christelijke waarheden die ik nu maar vertaal als morele waarheden. Waarheden waaraan we ons spiegelen in het dagelijkse leven en die zo eenvoudig zijn. Simpel genoeg; als je de 10 geboden van Mozes volgt is het leven moreel waar, denk ik dan. Hoewel de kerk als instituut af gedaan heeft blijft er wel behoefte aan een moreel kompas; in deze tijd meer dan ooit en daarmee spreek ik de verbazing uit over de populariteit van de Passion in Nederland, heel bijzonder. Zouden de mensen die hier naar kijken voelen wat de morele impact is van de Passion en daarmee van Pasen, ik betwijfel het.

BAP

Zit in de auto, op een mooie plek, tegen de Grebbeberg aan. Het andere Klinkertje is een stukje verderop. In de auto, luister lekker naar muziek, en ook een beetje lezen. Oude Duitse klassiekers aan het luisteren, in dit geval BAP met Kristallnacht, hoe toevallig. In het huidige politieke internationale klimaat kan het niet actueler zijn, terwijl het lied stamt uit 1982. Nu houdt Duitsland me deze weken wel bezig want er is een voormalig RAF lid opgepakt in Berlijn. Meer als 30 jaar ondergronds geleefd en dat ondergronds is figuurlijk bedoeld. Andere identiteit, zo onopvallend mogelijk, uit het blikveld van de overheden en opsporingsdiensten blijven. Zij, want het is een zij uit de derde generatie RAF, heeft nog niets gezegd begrijp ik uit de Duitse nieuwsbronnen. De meeste misdaden zijn verjaard en waar ze nu voor vervolgd wordt zijn de misdaden in de ondergrondse periode. Het schijnt veel geld te kosten om ondergronds te leven want je kan geen baan nemen omdat je dan geregistreerd wordt. Ze heeft samen met twee andere gezochten ( ook 3e generatie RAF) een aantal overvallen gepleegd waarbij geschoten is, dus poging tot moord wordt ze aan gewreven. Alle verjaarde misdaden mogen niet meetellen maar ze zal de gevangenis niet meer levend verlaten. De RAF heeft me bij tijden wel bezig gehouden waarbij de uitvoering van de ideologie altijd de aandacht heeft getrokken en de ideologie naar de achtergrond verdween. De achtereenvolgende generaties RAF kregen een veel te militair karakter, met commandostructuren wat zij stadsguerilla gingen noemen. Daarmee een op zichzelf sympathieke ideologie volledig uit het oog verloren. Nadat de 1e generatie woorden niet meer genoeg vond en kogels boven woorden verkoos als strijdmiddel was de goede zaak al verloren. De strijd, in de jaren zeventig, tegen imperialisme, het Neo-liberale gedachtegoed en fascisme is waar we in de huidige wereld maar al te zeer mee te maken hebben. De rijken worden steeds rijker en weten van gekkigheid niet wat ze met hun geld moeten, onbetrouwbare politici en bedrijven die steeds meer willen en alleen in woord hun spijt met het gewone volk betuigen, ver van de werkelijkheid gezongen, daar waren groepen zoals de RAF bang voor. Dat hadden ze goed vooruit gezien en misschien beoordeel ik het in retrospectief te positief maar dat moet u mij maar vergeven. De kenmerken van een maatschappij waar zij tegen vochten wordt steeds duidelijker en dat is meer dan zorgwekkend.

 

Kersten's Molentje

Het is een drukke week geweest, de afgelopen week. Van alles en iedereen ontmoet en dingen gedaan die soms bij de routine horen ( ziekenhuis) en soms buiten de normale orde. Op een avond, ook deze week, was het andere Klinkertje na mijn schoonheidsslaapje bezig met muziekvideo’s op de telefoon. Voor het gemak zal ik maar zeggen onze muziek, Genesis, Peter Gabriel, Neil Young, Sinead O’ Connor en zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu hebben we een vrij nieuwe televisie en de vorige werd door de fabrikant niet meer softwarematig bij gehouden en na bezwaren kregen we ter compensatie een Chromecast toegestuurd. Een mooi ding zo’n Chromecast die van alles, via het apparaatje achter je televisie, op je beeldscherm kan toveren. Een mooie uitvinding is het, die meestal geweldig werkt, soms, en vooral bij de F1 races, wil hij nogal wat tijd nodig hebben om te bufferen en de televisie van een scherp beeld te voorzien. Maar goed, wel mooie uitvinding die je mooi kan gebruiken om vanaf je telefoon muziekvideo’s te spelen, casten heet het dan. Iets wat we ook de hele rest van de avond hebben gedaan, niets gekeken op televisie en wat heerlijk. Van Sinead tot Eddie Vedder en een prachtige video van Neil Young gezien op zo’n luchtorgel waarbij de trappers de hele tijd moet bedienen om er muziek uit te krijgen. Voor de liefhebber ; https://youtu.be/NOMaqe0LOmo?si=bqMLrPUCeXlKFfnc

Verder deze week een paar keer voorzichtig gewandeld en zo zijn we behalve om de Loenense sprengenkoppen ook bij Kersten’s Molentje geweest. De Gravinnebeek heet de beek officieel en het molentje slaat op een watervalletje waar vroeger de molen moet hebben gestaan. Kersten slaat op de laatste molenaar van deze papiermolen. De Gravinnebeek en daarmee het watervalletje heeft heel lang stil gestaan en is nu, dankzij heel hard, kundig en volhardend werk na een kleine zes weer gaan lopen. Geholpen door het natte weer van de afgelopen tijd is hij nog sneller gaan stromen. Dat moest ik natuurlijk wel met eigen ogen aanschouwen. Verder levert de sprengekop zoveel water dat het nu doorloopt tot aan de Eerbeekse beek, heel bijzonder want ik kan me nauwelijks herinneren dat het water over het watervalletje stroomde laat staan dat het water de Eerbeekse beek bereikte.

Fases

Sinds het begin van dit jaar kijk ik met het andere Klinkertje naar een programma dat Over mijn Lijk heet en nu zijn 10e seizoen ingaat. Er worden jonge mensen gevolgd die in een fase zijn beland door hun ziekte die ze medisch aanduidden als palliatieve fase. Tim Hofman is de presentator van dit mooie maar ook gevoelige programma. Het is voor mij de eerste keer dat ik meekijk, heb dat programma tot nu toe genegeerd en het andere Klinkertje keek altijd op een ander moment. Nu zijn het allemaal jonge mensen, soms met een gezin, onder de 40 jaar en wetende dat ze binnen afzienbare tijd zullen sterven. Zelf ben ik in een hele andere fase en gelukkig niet in die fase maar het zet je toch wel aan het denken. Nu ben ik natuurlijk een stuk ouder en heb al een leven achter me maar ik wil dezelfde dingen die zij ook willen maar nooit meer zullen meemaken; je kinderen en kleinkinderen groot zien worden en weten dat het goed

met ze gaat. Dat je tevreden op je leven terug kunt kijken, dat je tevreden kunt zijn over wat je achterlaat. Dat is wat het programma met me doet, de waan van alledag achter me laten en nu en dan even nadenken over ” als de tijd daar is” zoals een verkoper van Monuta ons in een ver verleden voorhield. Wanneer dat is weten mensen maar zelden maar zij, in dit programma, weten dat het dichtbij is. Verder wordt ook wel geraakt door al die verhalen en de muziek die de makers ervoor gebruiken. Vroeger zou je je een ons hebben moeten zoeken om die muziek op te snorren maar tegenwoordig is er iets als Spotify en die hebben keurig de lijst klaar staan dus maar een poosje geluisterd naar muziek met teksten die wel binnenkomen. Tot zover wat ik met u wilde delen over over dit onderwerp. 

 

Wat anders is natuurlijk hoe de stand van het land is; een deel van de boeren heeft er weer eens een puinhoop en niet alleen hier maar door Europa. Ze maken het hun broodheer; datzelfde Europa wel heel lastig. Dat de natuur naar de vaantjes is, dat er slechte water- en luchtkwaliteit is, dat de biodiversiteit naar zijn grootje is, het lijkt allemaal niet door te dringen. Waar wetenschappelijk gezegd en bewezen wordt dat het eigenlijk al over twaalven is lijkt deze boodschap aan dovemansoren gericht. En de EU commissie heeft bij gebrek aan meer Timmermansen en een teveel aan Wobkes weke rug en slappe knieën getoond en de pesticiden maatregel weer ingetrokken. En die behelsde alleen nog maar een halvering in 2030, het is diep en diep droef dat boeren door op deze wijze te demonstreren deze absoluut noodzakelijke maatregelen van tafel te krijgen. 

 

En dan is gisteren er een enorme chaos uitgebroken in Den Haag omtrent de informatieperiode van Plasterk. Hoe moet het nu verder met het land? De informerende partijen zijn nu vooral bezig met het bashen van Omtzigt, het bekende spel van degene die breekt moet betalen. Maar op zijn Omtzigt’s heeft hij niet echt de stekker eruit getrokken maar is aan het twijfelen, hoewel ik dat inmiddels op tactiek vindt lijken.

Hij wil in ieder geval niet verder praten met de andere drie, op dit moment. De komende tijd zal wel uitwijzen hoe het verder moet maar ik zie steeds minder een premier Wilders in zicht en ook de PVV niet in een coalitie. Zeker niet gezien de uitspraken van het Kamerlid Pool van de PVV tijdens de behandeling van de begroting van defensie. Hij haalde uit naar de Nederlandse steun voor Oekraïne die volgens hem het Nederlandse leger verzwakt, de generaals staren zich blind op het gevaar uit Rusland. Dat valt natuurlijk ook niet goed bij de andere partijen die aan het informeren zijn. Dus Omtzigt krijgt het frame maar Wilders is, in woord ( X ) en met zijn marionetten, de grote onruststoker in dit proces.

Caballero zonder filter

Het is vandaag de verjaardag van mijn vader, 99 zou hij geworden zijn. Onmiskenbaar natuurlijk de stamvader van onze tak. Soms denk je weleens; wat zou hij gevonden hebben hoe wij het gedaan hebben tot nu toe. Toch ben ik blij dat hij deze tijd niet meer heeft meegemaakt. Het Neo liberale tijdperk was voor hem een gruwen. Als er iets speelde op het werk was zijn antwoord steevast; naar de vakbond ermee, niet in de gaten hebbend dat de vakbond allang niet meer de rots in de branding was zoals in zijn tijd. Dat de ieder voor zich mentaliteit van nu hij niet zou kunnen begrijpen en dat we bijna weer in een nieuwe oorlog met Rusland aan het belanden zijn. Dat zou zijn voorstellingsvermogen te boven gaan. In 1925 geboren is hij ook kind van de oorlog en het pacifisme van na WO ll. Dienstweigeraar voor Indië en geïnterneerd in de gevangenis van Schoonhoven en daarna de jeugdgevangenis in Zutphen. Dat heeft voor een groot deel zijn levensgeschiedenis bepaald omdat na zijn internering het werk in het Noorden ook op zich liet wachten en er niet was. Dat had hij goed gezien en is hij door gegaan met het werk wat hij uit de jeugdgevangenis deed in Doesburg. In Brummen in de kost waar hij ma ontmoette en dat vervolg kennen we allemaal. Moedig en wijs vond ik zijn stap om 4 jaren de avond LTS te volgen in Doesburg, richting metaaltechniek. Zo is hij in Eerbeek bij Kersten terecht gekomen, eerst als machine bankwerker en later als assistent bedrijfsleider. In die tijd politiek actief geworden en ook voor de vakbond actief. Elke zaterdagmiddag op pad om de contributie voor Partij en vakbond op te halen en met iedereen die ervoor open stond te praten. Dat was wel hij was, met iedereen makkelijk contact maken en praten, zowel voor zijn werk als daarnaast, dat was wel een grote kwaliteit van hem. En in die tijd altijd op pad

met een extra pakje Caballero zonder filter om een eventuele deal te sluiten of te belonen voor wat dan ook. Ja, het waren andere tijden en de huidige zouden hem zeer zwaar zijn gevallen hoe sterk hij in zijn dagen ook was. Zijn enige toevluchtsoord zou de familie zijn geweest, heel belangrijk geweest en gebleven. Eerst zijn ouders, broers, zus en hun aanhang, en later zijn eigen kinderen met hun aanhang. Hoe zou hij het gevonden hebben dat drie van zijn kleindochters nog steeds, of weer van Klinken heetten? Weten doe ik het niet en dat zal altijd zo blijven. Wat bij blijft is dat je iedereen zo’n vader zou gunnen, altijd het gevoel hebben dat er iemand achter je staat, wat je ook doet. Altijd bereid om te helpen of bij te staan, een wijs mens soms.

De Apenrots

Eindelijk zijn de behandelingen en alle onderzoeken klaar. De onderzoeken leverden niet veel nieuws op en gelukkig maar en de behandelingen hebben me weer veel meer energie gegeven. Ben er weer bij zal ik maar zeggen. Niet dat het is zoals de tijd dat ik gewoon gezond was maar het is echt stukken beter en daar ben ik zeer tevreden mee. Je leest het weleens vaker; het is alsof je onder een soort van mist leeft, je bent er wel maar het is met moeite. Alsof veel dingen aan je voorbij gaan en die periode heb ik hopelijk nu achter me gelaten. Voor mij is het natuurlijk vervelend maar voor mijn omgeving nog meer en je hebt niet de mogelijkheid om er bovenuit te stijgen. Om weer gewoon aan het dagelijkse leven deel te nemen als
alles in het teken staat van moe, moeizaam, suffig en nauwelijks aanwezig, wel fysiek maar niet met je persoonlijkheid. Heel af en toe, vooral met bezoek, kun je jezelf wel even oppeppen en dan lijkt het wat maar zij maken dan de instorting naderhand niet mee. En dat alles moet het andere Klinkertje dan maar verduren, en zoals eerder al eens gezegd; zij is dan mijn rots in de branding en al bijna 42 jaar getrouwd zijn we. Overigens 45 jaar bij elkaar zo werden we begin januari opmerkzaam gemaakt op dat feit. Meer dan een half mensenleven bij elkaar. Momenteel ben ik er dus weer redelijk bij en dat stemt natuurlijk tot tevredenheid. Deze week is ook het besluit gevallen dat we deze zomer een week met vakantie gaan en dat geeft ook een fijne opzwieper in de goeie richting. Nadat we afgelopen jaar niet zijn geweest is het in vooruitzicht hebben van vakantie wel heel erg lekker. In goed gezelschap naar een mooie plek, zo denken wij, in de Zuidelijke Eifel in Duitsland. 

En de rest van de wereld? Nou, daar ben ik wel veel minder mee bezig geweest en natuurlijk kunnen we het hebben over Trump, over Yesligöz, over die andere Geert. Bijhouden is het goeie woord voor hoe ik het beleef maar druk maken, ach soms overkomt het me nog wel maar met mate. In het besef dat ik er vanuit mijn positie maar heel weinig aan kan veranderen voel ik meer de berusting. Berusting over de lokale, de provinciale, de landelijke en de wereldpolitiek. Er gebeurt genoeg om er wat van te vinden maar het idee dat ik er wat aan kan van anderen heb ik achter me gelaten. Hoe graag ik het ook anders zou zien. Zoals in het huidige Duitsland waar door honderdduizenden, zo niet miljoenen Duitsers wordt geprotesteerd tegen extreem rechts daar. Waarom komt zoiets in Nederland niet van de grond, waarom niet? De vraag stellen is hem beantwoorden; er is (nog) geen idee door al die kiezers op extreem rechts dat ze bedondert zijn; dat ze met open ogen in de val zijn gelopen en bij de eerste beste gelegenheid komt dat al naar voren. De eigen bijdrage wordt hooguit een paar tientjes minder en niet zoals de volksmenner met mijn voornaam betoogde tijdens een debat dat deze direct moest worden afgeschaft. Niet dus, echt niet en totale onzin, gaat niet gebeuren en dat is nog maar de eerste verkiezingsbelofte die de andere Geert moet inslikken. Overigens hoop ik wel dat er een kabinet komt met de huidige partijen, zien wat er dan nog van over blijft van alle grote praatjes vanaf de zijkant. De man die anderen verweet plucheplakkers te zijn, inmiddels zelf het langste in de 2e Kamer zit, vanaf 1998. Denk daar maar eens over na. Hij zit straks boven op de apenrots en denkt; hoe ben ik hier beland en wat nu te doen. Waarom er in Nederland niet gedemonstreerd wordt tegen extreem rechts is omdat er partijen zijn die deze club salonfähig heeft gemaakt, er lijkt geen besef te zijn waar deze club voor staat. De democratie is in gevaar maar de Nederlander maakt zich liever druk om de eigen portemonnee, dat heeft lange tijd VVD in de achtereenvolgende kabinetten goed voor elkaar gekregen, het middelpunt van de wereld ben ik.

Karel van Gelre

De ridders van Gelre waren in Eerbeek, dat is een programma van Omroep Gelderland. De ridders waren wat verdrietig omdat Eerbeek een Oranje Nassauplein heeft, maar ze waren opgetogen omdat er een Karel van Gelreweg in Eerbeek is. Bonuspunten had Eerbeek verdiend met deze naamgeving, en terecht. Wel een merkwaardige weg voor ons want hij ligt aan de andere kant van de Harderwijkerweg en daar mogen geen activiteiten plaats vinden die de natuur kunnen schaden. Ben er niet zo in thuis maar ik geloof dat hier oude de buurtschap Coldenhove begon. Op de plek stond vroeger een

kasteel met de naam “Huys Koldenhave”, naamgever van de buurtschap en in eigendom van Koning Willem lll en zijn vrouw Mary Stuart. De buurtschap was zo groot dat Eerbeek werd aan geduid als liggend tussen Huys Koldenhave en Halle ( Hall). Bron; https://www.peacreations.nl/pages/buurtschcoldenh.htm Er staan nu nog twee fabrieken aan de Karel van Gelreweg ook waarvan de ene van Stork is, jawel de Stork Veco (Verenigde Elektro Chemische Onderneming) heet de fabriek dan. De andere heet Begro bv en is producent van paraffinepapier, ben alleen niet zeker of het bedrijf nog produceert, lastig te vinden in ieder geval. En dan ligt er ook nog Papierfabriek Coldenhove en Landall Green Park Coldenhove. Het park waar ik goeie en warme herinneringen aan heb want 3 jaren vakantiewerk gedaan in de jaren zeventig, in die tijd was het nog van Aegon. Buiten dit alles was de Karel van Gelreweg ook de plek waar in het laatste jaar van de oorlog mijn moeder en haar familie als evacués zijn opgevangen. Brummen lag bij de IJssel en Zutphen en werd veelvuldig gebombardeerd en er werd verordonneerd dat de bevolking van Brummen geëvacueerd diende te worden en wel richting Eerbeek. Dat moest snel gebeuren want de bruggen over het Dierens Apeldoorns kanaal zouden eruit geblazen worden en dan zouden ze opgesloten zitten. Al die avonturen hebben de Ridders van Gelre gemist en dat is toch jammer want Eerbeek heeft genoeg aan geschiedenis te herbergen. Er circuleerde nog een filmpje van de Ridders met als onderwerp de A 50 die dwars door Apeldoorn zou moeten lopen ( in de planning in de jaren 40 en 50), wat uiteindelijk in een bocht om Apeldoorn uitdraaide. Te zien was wel het dubbele viaduct van Apeldoorn naar Beekbergen. Jammer genoeg mist het programma dan het dubbele viaduct wat ter hoogte van het chauffeurscafé is te zien, wat natuurlijk aanzienlijk meer gekost heeft. Goed, genoeg over dat programma en over naar de actualiteit waar het nieuws beheerst werd door de winterse omstandigheden en de waterstanden en de overlast hierdoor. Dat. is een beetje aan ons voorbij gegaan door het te regelmatig frequenteren van het ziekenhuis. Onze agenda bestond eigenlijk uit niets anders en dus twee keer een onderzoek aan de darmen gehad. Dat is op zich niet zo’n ramp maar de voorbereidingen hè. Die vloeistoffen die je naar binnen moet werken, niet te hachelen wat een gore troep. Terecht merkte het andere Klinkertje op dat het toch wel bijzonder is dat ze er niet gewoon een lekker drankje van kunnen maken. Vroeger, als je moest hoesten of keelpijn had dan kreeg je een dropdrank door de huisarts voorgeschreven waar je de fles wel in een keer leeg wilde drinken, zo lekker. Daar doen we nu niet meer aan want de eerste smaakte heel metalig en daarvan moest je veel drinken en de tweede had een sterke amandelsmaak en dat waren gelukkig kleinen flesjes maar de vloeistof werkte wel lang na. Maar goed, als je het spul naar binnen had gewerkt moet je in de buurt van een toilet blijven om geen moeilijkheden onderweg te krijgen. Dus in het. nieuwe jaar heel veel thuis geweest en in de spaarzame dag dat we weg konden een paar keer gekeken bij de almaar stijgende rivieren wat wel een machtig gezicht is, zoveel water. En voor nu hoop ik dat we er een beetje doorheen zijn. Nog twee keer een infuus en dan verder geen verplichtingen meer in het ziekenhuis, daar hoop ik zeer op. Dat we onze eigen gang kunnen gaan zonder dat de agenda van het ziekenhuis bepalend is voor wat je kunt doen. Het lijkt alsof ik loop ye klagen wat niet de bedoeling is want als je naar de rest van de wereld kijkt mogen we de handen dicht knijpen dat we in deze gezondheidszorg hebben, en dat is misschien wel de belangrijkste conclusie. Het is een wonder dat anderen zo ontevreden zijn dat ze kiezen voor extreem rechts. Een club die veel beloofd maar straks heel weinig verkiezingsbeloftes kan nakomen, dat is misschien ook wel wat mensen moeten ondervinden, niet telkens achter een nieuwe Messias aanlopen.

Afvlakken

Inmiddels een week in het nieuwe jaar en we zijn weer alleen bezig met de gezondheid van uw schrijver. Er is gekeken waar het altijd donker is en dat gaat komende vrijdag nog een keer gebeuren. Alle voorbereiding is geen lolletje en moet wel nauw gezet gebeuren anders kunnen ze niet goed onderzoeken wat ze graag willen. Voorafgaand aan dit onderzoek donderdag nog een ijzerinfuus en u begrijpt, wij vervelen ons niet. Het is wel een intensieve periode waar we nauwelijks aan iets anders toekwamen, en toch. Gisteren wel een heerlijke dag gehad, op familiebezoek geweest en thuis ook nog gezellig bezoek ontvangen. Dat hadden we wel weer nodig na deze periode, gewoon een fijne dag die weer eens een beetje energie geeft ondanks dat het voor uw schrijver heel vermoeiend is maar toch. Het andere Klinkertje is mijn rots in de branding en begrijpt heel goed waar het bij mij soms aan schort, een fijn gevoel. Je dreigt wel in jezelf gekeerd door alle ziekteperikelen en al het andere, wat in de wereld loos is kan ik me niet zo aantrekken als anders. Die afvlakking die maakt dat het ziek zijn nog meer centraal komt te staan verdwijnt hopelijk weer op het moment dat ik me weer beter ga voelen. Dat we (ik) weer energie hebben om te wandelen en het zitten en liggen achter aan ons te laten, naar dat moment kan ik enorm uitzien. Overigens in deze weken wel wat weg kunnen kijken qua tv; zo was er een Tatort met mijn favorieten Ballauf en Schenk welke zich afspeelde in de omgeving waar ik het eerder met u over heb gehad. Over het dorp Lutzerath ging het stuk onder andere en de gevolgen van de bruinkoolwinning in dat deel van Duitsland https://klinkertjes.nl/interbellum/ Nu speelde de hele Tatort zich af in het fictieve dorp Bützenich en Neu Bützenich ( volledig nieuw dorp, als stond het in de polder) waarin je ziet waar de inwoners van die dorpen tegenaan hebben gelopen. Zelf vond ik het niet zo’n spannende aflevering maar wel verhelderend; hoe een dorp in de tang wordt genomen, al voor een deel afgebouwd en vervolgens beslist het grote concern dat het dorp niet wordt gebruikt voor de bruinkoolwinning, te triest voor woorden.”Es geht um Heimat, Verlust von Heimat, und wie so oft um Rache, Neid und Missgunst” Dietmar Bär, Schauspieler, als voetnoot over deze aflevering