Zo zo

Het gaat me zo zo, dat is eigenlijk een gezegde voor; het gaat niet zo goed maar ook niet zo slecht. Het gaat hoe het komt, en zo is het ook. De laatste week vooral last van hogere rugpijn, oorzaak bekend, remedie is er niet. Af en toe Paracetemol helpt en afleiden en de weekenden vermaak ik me vooral met TV, jawel dat kan soms heerlijk afleiden van alledag, en hopen op wat betere tijden die ongetwijfeld zullen komen( moet wennen aan nieuwe medicijnen). Zo was Vroege Vogels op de Wadden en wat een geweldig gebied. Het wadlopen, ooit een keer gedaan in 1976 (?) is verworden tot waden door de slik en het wordt steeds moeilijker om over te steken naar een eiland bij gebrek aan grotere zandplaten. Wel mooi maar heel vermoeiend, zou er nu niet aan moeten denken. Vervolgens Twee voor Twaalf wat ons beider hart weer geraakt heeft. Het verschil met vroeger ( het bestaat 50 jaar!) is dat je veel meer kennis hebt en het daardoor ook nog veel leuker is geworden mee te doen. Op zaterdag zijn het nieuwe programma Spaanders en daarna Matthijs gaat door favoriet. Spaanders moet er nog een beetje inkomen en het cabaret wordt vaak afgemeten ( net als het programma zelf) aan Kopspijkers. Dat was inderdaad veel beter, vooralsnog, want het verbetert zich snel. En als Jack niet voor het grote geld ( en de teloorgang) had gekozen hadden we er nu nog van kunnen genieten. “Matthijs gaat door” was aanvankelijk, in verband met de Covid maatregelen wat sober, maar nu met publiek is het nog meer fantastisch dan tijdens de eerste periode. Musici blij dat ze weer vrij kunnen musiceren en in het vaste orkest zijn een aantal heel gepassioneerde musici, geweldig om naar te kijken. En de gesprekken die de gastheer voert zijn bijna altijd van hoog niveau en soms komen ze bij ons binnen. Gisteravond mocht hij melden dat er een nieuw seizoen van Chansons komt, en of je van het chanson houd of niet, het is een prachtig programma. En zoals vaak; als je geleerd wordt de muziek te begrijpen wordt die ineens een stuk mooier. Zo was er gisteravond een Nederlandse componist die een een stuk had geschreven voor een koppel kunstenaars die hun dochter had verloren doordat zij, om begrijpelijke reden ( werd heel goed uitgelegd) uit het leven was gestapt, en dan luister je toch heel anders naar de muziek ( overigens in de klassieke top 400 ); “for Mattia”

https://youtu.be/YvITrbj2DsM 

Verder is er genoeg te ergeren; over de politiek uiteraard maar ook over de bejegening van de
wolf. Begin oktober is een wolf dood geschoten en de wijze waarop dat bij een aantal mensen en instanties op bijval mag rekenen is toch stuitend. Alleen het feit dat doodschieten van een wolf juridisch een misdrijf is wordt terzijde geschoven met een gemak die je behoorlijk boos maakt. Het gemak waarmee allerlei praatjes de wereld inworden geslingerd doet denken aan de Wappie cultuur. Alternatieve feiten, wetenschap die niet telt en de stuitende agressie jegens een wolf die ze bijna allemaal nooit gezien hebben is meer dan verontrustend. Misdrijven als rijden onder invloed, inbreken en ontvreemden, witwassen en openlijke geweldpleging worden door de redeneerwijze ook niet meer belangrijk gevonden, doet niet ter zake of iets een misdrijf is of niet want het doodschieten van een wolf is volledig onbelangrijk en eigenlijk wel mooi. Dat gaat dan op voor alle misdrijven als je die lijn doortrekt, om onpasselijk van te worden, zoveel minachting van onze rechtsstaat.

Herfst in aantocht

Na een betrekkelijk rustige periode wat betreft mijn ziekte gaan we nu naar een nieuwe fase. Het is vooralsnog uit met de tabletten en vanochtend de eerste injectie mogen ontvangen. De huisarts vroeg nog belangstellend hoe het ging en of ik iets wist van de bijwerkingen, of me dat vertelt was. Nu gebruikte ik de tabletten al bijna drie jaren, en dat is al meer dan gebruikelijk. Het andere Klinkertje had al gezocht wat de bijwerkingen van de implantaten zijn en ik wist haar dus de te melden dat ik verwachtte dat de bijwerkingen ongeveer hetzelfde zouden zijn als ik nu ook ondervindt. Dat bevestigde ze ongeveer en daarmee was die kous af. Ziet u op tegen de injectie vroeg ze nog, het is nogal een dikke naald die wordt ingebracht. Nou tot nu toe zag ik er niet tegenop maar fijn dat u even meldt van die dikke naald. Het andere Klinkertje had gelezen dat er ook mensen een lokale verdoving willen en ik stond op het punt om te vragen of dat zinvol was. Maar dat kost ook tijd dus even doorbijten en dan maar zien hoe het gaat. Schoon, en ook koud gemaakt met alcohol, ging ik het avontuur aan. Komt zo hoor meldde ze nog vrolijk om een paar seconden later te melden; het is klaar. Niets van gevoeld en dat is fijn te weten, voor de volgende keer. Nu hopen dat het werkt en dat wordt dan weer overgelaten aan de uroloog die de periodiek controle blijft uitvoeren. Geruststellend ochtendje mee gemaakt. 

Wat me helemaal niet gerust stelt is de politieke situatie op het moment. De democratie wordt echt met voeten getreden en het lijkt wel niemand te interesseren. Met moeite luister en kijk ik nog naar het ( enige) ochtendprogramma op de tv van de Telegraaf, vermomd als wakker Nederland. Het afgelopen weekend is het vooral gegaan over Broekers-Knol en Hoekstra, om hele verschillende reden. In de ochtendshow van WNL geen woord over beide zaken, Wynia en Rosenthal waren ingehuurd om het vooral over andere dingen te hebben en de heren praatten al met een air van een aanstaand kabinet. Heb ik het dan zo mis als ik denk dat er eerst nog forse onderhandelingen gaan volgen en dat een kabinet nog allerminst zeker is. Het imploderende demissionaire kabinet zet nog meer kwaad bloed dan gewenst want het laat haar ware aard zien, wat mij betreft. Hoekstra ( als minister van financiën) kleurde net binnen de lijntjes en investeerde geld via een brievenbusfirma ( dat mag, maar voelde nattigheid toe hij minister dreigde te worden, 1 week ervoor uitgestapt uit het brievenbus investeringsgebeuren) en Broekers-Knol laat horen waarom ze een onwaardig lid is van een kabinet. Wat een afschuwelijke populistische praat, en van beiden moreel verwerpelijk gedrag. Dan is het prietpraten in zo’n tv programma op de vroege ochtend net alsof ik in een andere wereld leef. En over de inhoud, ja de inhoud is ver te zoeken. Omtzigt doet, wat mij betreft, een goede poging om de inhoud naar boven te krijgen maar moet nu ook toegeven dat hij in de mooie praatje van ene Sywerd getrapt is. De uitholling van het democratische- en rechtssysteem begint angstige vormen aan te nemen. En dan doet een andere Knol ( Klaas Knot) ook nog een duit in het DNB zakje. Vast contract moet minder vast en om de mobiliteit van banen te behouden niet meer twee jaar ziektewet alvorens een uitkering maar een jaar, dat is veel beter voor het MKB. Op een moment dat werkgevers in bijna alle branches zitten te springen om personeel en de SER iets heel anders heeft geadviseerd komt een volgende CDAer de boel onnodig op de kop zetten. Geen woorden voor om te beschrijven hoe scheef het zit, de baas van de bank van ons allen, de DNB, valt ministerieel onder de verantwoording van degene die investeert via brievenbusfirma’s. Wat moet je daar nu mee, ik weet het niet meer. 

Gelukkig wordt het ook nog eens herfst, is nu echt wel in aantocht. Mooie kleuren in de natuur bewonderen en binnenkort weer meer wandelen in diezelfde kleurende natuur houdt een mens overeind. Veel mensen, ik ook, vinden de lente een van de mooiste jaargetijden maar de herfst dingt ook mee naar mooiste. Het jaar bijna rond als de herfst is afgelopen en het nieuwe jaar al bijna weer aanbreekt. Nog 82 dagen tot de Kerst en een aantal dagen erbij tot 2022. Het komt sneller dan u denkt. Benieuwd of we dan eindelijk een nieuw kabinet hebben.