Mijn enige broer wordt binnenkort 70 en dat gaan we binnenkort vieren. Het feit dat hij zeventig wordt betekent dat ik er al 63 jaar achteraan hobbel en ik hem nooit ga inhalen, zo constateerden we gisteren nog in een telefoongesprek. Eigenlijk is hij allang weg, eerst gewoond in “het Westen” van het land zoals wij dat graag aanduidden. Daarna in de Kop van Overijssel en sinds een jaar terug naar de geboorteprovincie van onze vader, het altijd mooie Drenthe. Weliswaar wonen mijn broer en zijn eega aan de andere kant van Drenthe maar het was toch een soort van thuiskomen zal ik maar zeggen. Hij wordt dus zeventig en dat is reden om even terug te kijken. Al doende leek het wel een necrologie die ik aan het schrijven was en dat is nog geenszins van toepassing dus een nieuw stukje begonnen welke u nu aan het lezen bent. Mijn broer is een aimabele man die zijn leven heeft gewerkt in het onderwijs en in zijn vrije tijd, in een eerdere periode, wel eens stukjes voor lokale krantjes schreef. Dat onderwijs achtervolgd hem nog steeds op positieve wijze want een poosje geleden kreeg ik een connectie verzoek via Linkedin. Een jonge vrouw die ik niet kende uit de omgeving Rotterdam, uit het welzijnswerk en omdat in mijn lijn staat “vm. Wethouder en bestuurslid van de Stichting Welzijn Brummen”, dacht ik dat het daarmee te maken zou hebben, dus geaccepteerd. Een paar dagen later krijg ik een bericht van de dame waarin ze vraagt of ik familie ben van meester van Klinken die les had gegeven in Oudehoorn. Jawel dat ben ik, ik ben zijn broer waarop ze mij de volgende tekst toestuurt en altijd als ik het lees wordt ik er nog een beetje emotioneel van hoewel ik er totaal buiten sta.
“Ik bericht u omdat ik een leerling ben geweest van uw broer! En al jaren erg benieuwd ben hoe het met hem gaat. Nu wil ik hiermee eigenlijk maar 1 ding bereiken en hoop dan ook dat u hem nog wel eens ziet en spreekt. Wilt u hem het volgende vertellen. Bedankt Meester van Klinken dat u de sombere dagen tijdens mijn basisschoolperiode voor mij leuker heeft gemaakt en mij het gevoel hebt gegeven er te mogen zijn. Ik kijk mede vanwege uw aanwezigheid terug op een paar leuke jaren op school! Ik hoop dat het goed gaat met u en u ook terug kijkt naar een leuke tijd op OBS de Hoorn. U maakt altijd het gebaar van een 📸 naar mij bedankt voor de kracht!”
En als mensen nog eens vragen om mijn broer te karakteriseren, bijvoorbeeld ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag heb ik aan hetgeen zijn oud leerling schreef niets toe te voegen.
