Gaan

“Een beetje fit blijven” zo voegde de behandelend arts mij nog toe in het laatste contact met hem, mei jongstleden. Met vallen en opstaan lukt dat redelijk goed en sinds we een nieuw gebied van onze achtertuin ( de Zuid- Veluwe en de Veluwezoom) in kaart proberen te brengen hebben we al weer heel wat kilometers onder de voeten laten doorgaan. Ons vergaat het ongeveer zo; het eerste stukje een beetje inhouden dat je niet direct verzuurd en dan dan het middenstuk is gewoon heel fijn wandelen. Het moeilijkste is vaak het laatste stuk waarin je soms al wat te ver bent afgedwaald en toch terug moet naar de auto. Het zou toch mooi zijn als je de auto al naar een ander deel van de Veluwe kon sturen en dan daar heen wandelen. Gisteren in het altijd mooie Mossel geweest. Mossel vraagt u zich wellicht af, ja Mossel. Een gehuchtje ergens in de buurt van Nieuw Reemst, verdwaald gelegen in de bossen waar een soort van oase ligt. Het gehucht ligt er waarschijnlijk al veel langer dan dat het nu een afwisseling van hei en bos is maar prachtig hoor. Eerlijk bekennen, wij hadden ook nog nooit van Mossel gehoord maar het bestaat echt. Het zuidelijke gedeelte van de Veluwe is een pracht stuk om te wandelen. Niet al te veel heuvels en dalen zoals bijvoorbeeld het Deelerwoud waar een paar stevige kuitenbijters zijn gepositioneerd, maar wat geaccidenteerd terrein zonder dat de kuiten het al te lastig krijgen. Enig nadeel wat wij vaak, in zijn algemeenheid, bij het wandelen ondervinden is dat, hoe verder de ochtend vordert, hoe drukker het wordt met allerlei recreanten. Ja, wij zijn dat ook maar niets zo heerlijk als het gevoel hebben dat je alleen op de wereld bent, ergens midden op de hei en niets of niemand om je heen. Fantastische momenten zijn dat.