We zijn nog maar net
aan de vakantie begonnen of de eerste afspraak met een dokter is net
gepasseerd. Alleen goede berichten van deze meneer en zover dus dat is in ieder
geval een opluchting voor de komende weken. Genoeg andere dingen die een mens
kan bezig houden dus deze kunnen we in ieder geval voor een korte periode weer
naar het achterhoofd verhuizen. Zo gaat het een beetje bij mij althans; de
problemen, groot en klein, dringen zich naar voren of naar achteren. En dan
gelukkig zijn er ook de momenten dat de problemen er wel zijn uiteraard maar
dat ik me er niet van bewust ben; zo waren we in het weekend aan zee en de
aangekondigde storm voltrok zich voor onze ogen. Machtig gezicht altijd en
nadat we een poging deden om de auto uit te gaan werden we gezandstraald, een
pijnlijk gevoel maar ook toont het de sterkte aan van de windkracht van dat
moment. Met de hond even aan zee gelopen en die kwam terug met een soort van
zand/traanogen waarbij er een streep zand van zijn ogen tot zijn bek reikten.
Verder waren er veel kitesurfers actief en die hadden helemaal, ondanks alle
waarschuwingen van de betrokken diensten, de dag van hun leven. Sprongen uit
het water van zo'n 10/15 meter hoog en ze konden een heel stuk doorsurfen met
dit geweld; een wonderlijk mooi gezicht. Dat zijn wel de momenten, als
voorbeeld, dat je even helemaal weg bent je gedachten. De persoonlijke wereld
is dan even plaats bepaald en laat geen andere gedachten toe; en dat op zich is
al de hele ( en in dit geval mooie) reis waard.
