Zonder Woorden

 

Ander Leven

Bezig met het afhechten van de laatste zaken van mijn , inmiddels, oude werkgever en dan staat ons een ander leven te wachten. Het leven van een pré pensionado en dat is op zich nog steeds wel vreemd. Hoewel ik door ziekte al bijna een jaar thuis ben waren er toch allerlei verplichtingen, sommige leuk en andere veel minder, om uiteindelijk tot de eerder genoemde status te reiken. Dat heeft ons, het andere Klinkertje en uw schrijver, heel veel energie gekost en dat zijn we nu aan het verwerken. Fysiek en mentaal bijkomen is het devies voor de komende tijd. Weinig energie nog over om andere dingen te doen. En andere dingen hebben we nog genoeg te doen. Bijvoorbeeld ons huis ontdoen van overtollige artikelen is zo'n ding. Nu wisten we al wel dat het er een keer van moest komen maar dat neemt niet weg dat het ook nog gebeuren moet. De verhuizing van broer en schoonzus naar het mooie Drenthe heeft ons nogmaals op de noodzaak gewezen dat het gebeuren moet. Zo'n dertig jaar geleden zijn we in dit huis aan gekomen met huisraad die precies paste in de boxtruck van een Mitsubishi Canter, ik kan u zeggen; dat is echt heel beperkt. Nadien heeft nog verder uitbreiding van ons gezin plaats gehad en ook onze moeite om dingen weg te doen heeft geleid tot een redelijk gevulde zolder. De nadien binnengekomen artikelen van verschillende huize en winkels heeft het er niet beter op gemaakt en ik denk dat de eerste beste Switch wel een week of twee kan draaien op de spullen die van zolder komen. Voornaamste criterium is nog niet opgesteld; wanneer kan iets weg en wanneer moet het bewaard. Zo hebben wel een paar honderd kilo ( ruwe en zeker onzuivere schatting) boeken; van studieboeken, encyclopedieën tot romans. Wat moeten we ermee? Wij lezen het niet meer en kostbare boeken zitten er zeker niet tussen want een boek moet nogal status hebben om enige waarde te hebben. Bij een korte zoektocht op internet viel het ons enorm tegen wat boeken waard zijn. Enigszins overdreven kun je zeggen dat de meeste waarde erin zit dat het oud papier is, en ook dat is geloof ik niet zoveel meer waard. Om maar eens  een artikel te noemen waarin we zullen kiezen; wat blijft en wat gaat de blauwe container in. Naslagwerken bewaren en de rest in blauw, het zou kunnen dat het daar op uit draait. Kleding is ook zoiets; wat doe je weg en wat niet. Het is al een aantal jaren geleden dat mijn trouwpak paste ( circa 39 jaar) het hangt maar in de kast maar het heeft natuurlijk een emotionele waarde. Je hebt er niets meer aan maar wegdoen is toch ook wel wat. Ja, afscheid nemen doet pijn. En het is soms ook moeilijk te accepteren maar het is zo zeg ik tegen the Donald, en zo ben ik snel afgeleid op een andere spoor beland; de gebeurtenissen van deze week. We hebben met open mond zitten kijken deze woensdagavond; tot een uur of 2 in de opvolgende morgen ( dat is natuurlijk wel een voordeel van de huidige status) en daarna toch maar het bed opgezocht. Wat een schandelijke vertoning, u zult het gehoord, gezien en gelezen hebben, ik ga er geen nieuw licht op werpen. Dat kan ook bijna niet nadat we weer heel veel deskundigen hierover gehoord hebben. Wat zijn we toch in staat om direct als er ergens iets gebeurd een blik met deskundigen los te trekken maar, dat moet ik toegeven, de meeste waren al vaak in beeld sinds de laatste verkiezingen in november vorig jaar. Een commentaar wil ik wat over zeggen en dat was van Andrew Makkinga in het tv programma M; hij stelde dat Biden ook boter op het hoofd heeft en al jaren allerlei wetgeving heeft gesteund. Ja, dat klopt vast beste Andrew, maar het gaat nu niet meer om de inhoud maar de vorm, voor de afwisseling. Mee eens dat normaal gesproken de inhoud telt maar deze situatie is

niet normaal. Hier wordt afscheid genomen van een non politicus die niet bezig was met inhoud maar met zijn eigen verdienmodel, want zo kunnen we de Trump era wel beschouwen. Bezig voor de meerdere eer, glorie en geld van Trump zelf, en de aanpalende clan uiteraard. Dus inhoudelijk zal Biden het misschien ook niet op de rit krijgen maar hij sprak de wereld toe op een presidentiële wijze zoals je dat ook mag verwachten van een van de machtigste mannen/vrouwen van de wereld, na het tomeloze geweld van woensdag door Trump "supporters" van allerlei slag. Tot slot; deze president kan zichzelf wel gratie verlenen maar, zo hoorde ik deze ochtend, de volgende president kan de gratie weer ongedaan maken. Dat stelt mij enorm gerust. Veel geruster als onze huiselijke acties die nog even moeten wachten tot we eraan toe zijn, mentaal zeker maar fysiek vooral. Echt nu eerst goed bijkomen en dan een mooie start maken. Gaan we misschien wel een ouderwetse voorjaarsschoonmaak tegemoet, de tijd zal het leren.</span>