The King's speech

Naam van een beroemde film over een ver familielid, denk ik, van de nieuwe koning. Hij heeft vandaag geschiedenis geschreven. Hij is de eerste koning van Nederland in 130 jaar, hij heeft iemand getrouwd die niet uit de Habsburgse dynastie stamt en duidelijk van een ander temperament. Dat kan Nederland alleen maar goed. Hoe gecompromitteerd haar familie ook is, dat kunnen en willen we haar niet verwijten.
Na vandaag is de wereld niet anders maar voor Nederland kan het wel een Oranje effect hebben. Dat hebben we ook hard nodig, een andere wind in dit land. Wat mij betreft mag het allemaal wel weer eens veel positiever en alles wat zij, de koning en zijn vrouw, daaraan bijdragen is zeer welkom.
De woorden die hij deze week tot de natie, zijn onderdanen, heeft gericht zijn hoopgevend. De invloed van zijn vader is goed te horen en dat siert hem zeer.
Op een mooie toekomst.

Goed gedaan

Ik kan slecht zien hoe anderen aan het werk zijn en ik zelf moet toekijken. Dat vond en vind ik heel moeilijk. Nu heeft het andere Klinkertje in haar hoofd zitten dat ik een slechte schilder ben, ik zou teveel knoeien en er moet teveel gepoetst worden. Goed ga daar maar eens tegenaan praten, geen beginnen aan en nu is zij samen met de middelste een hecht team en daar laat ik het maar bij. Een bijrol voor nu en daar laat ik het maar bij. Mijn tijd komt wel weer als er geboord, geschroefd en gezaagd moet worden.
Tot die tijd kwijt ik me aan andere belangrijke taken in dit project: zorgen voor de broodjes, het avondeten en de hond uitlaten.
Zo tussendoor doe ik een paar klusjes die lang op verlossing wachten. In de schuur moest het nodige gebeuren, deze zag eruit of er een klein bombardement had plaats gehad, opgeruimd dus en wat nieuwe schappen.
Vandaag maar eens een ander klusje gedaan die ik allang heb ik laten liggen, het aansluiten van onze tv op internet. Daarvoor moest een kabel vanaf de meterkast, via het halletje naar de huiskamer. Een muurtje door en een kast uit en aansluiten op de tv. Wat zijn de mogelijkheden dan geworden, tja dat gaan we even uitzoeken op een rustig moment.
Het beschrijven duurt in ieder geval heel wat korter dan de feitelijke werkzaamheden, die, doordat je in een bewoonde ruimte werkt, heel wat langer dan eerst gedacht. Uiteindelijk is het nu wel zo dat ik denk, goed gedaan. Zo maak je, om maar eens een oud spreekwoord te gebruiken, van een nood een deugd. En zo voel ik het wel, en daarom gaat het maar. Tegen jezelf kunnen zeggen, en voelen: goed gedaan, op naar de volgende klus.

Breekbaar

Na een weekje van schuren, schuren en verhuizen, trappen op, trappen af etc. merk ik, mijn lichaam verteert dit niet meer zo makkelijk als vroeger. De pijntjes kwamen eerder en houden ook langer aan. Moet het maar toegeven, ik wordt ouder en mijn fysiek is meer breekbaar dan ooit.

Niet dat ik breekbaar ben, verre van dat maar dit soort, voor mij ongewone, activiteiten maken wel dat je lijf een factor van betekenis is geworden. Iets waarvan je altijd dacht en meende op te kunnen vertrouwen. Dat vertrouwen is natuurlijk de laatste jaren al enigszins beschaamd maar toch. Een jonge God was ik natuurlijk allang niet meer maar deze kant is wel een onverwachte en onplezierige.

Komen we erover heen. Tuurlijk komen we dat, aanpassen dan maar.

Onderweg

Kent u dat gevoel, haast hebben en dan, gedwongen, staan te wachten tot een winkel haar zaak opent. In die situatie bevind ik me nu, boordevol haast en adrenaline wachten, in een oude huurauto waarin de spullen meemoeten. Berusting in de situatie is maar het beste in de wetenschap dat het allemaal goed komt. Dat is wel een bezoeking, en u snapt dat ik, ongeduldig als ik ben, een beetje zit te trommelen op het stuur, getuige ben van een voorvalletje bij de winkelmeneer die de winkel opent.
Komt net als de winkelmeneer de eerste spullen wil buiten zetten een yup aangereden. Haast, haast, u kent dat ik ook. De winkelmeneer denkt, het is goed met jou en je yuppenkop maar je wacht maar en ik blijf bezig de boel buiten te zetten. De yup krijgt een zwaai met een soort uithangbord die achter zijn mouw blijft haken waarbij de winkelmeneer denkt, ik weet van niets en opzouten jij.
De yup berust in zijn lot en wacht tot ie echt naar binnen mag alwaar hij hartelijk wordt begroet door een winkelmevrouw.
En de dag moest bijna nog beginnen, benieuwd of de yup ook een fijne dag heeft gehad, de start kon beter, yuppie.

Groen

Na een lange winter en een heel lang, koud voorjaar is het dan eindelijk zover. Je hoort struiken groeien, je ziet het gras groeien en dan, wat mij altijd het meeste gevoel van lente geeft, die prachtige kleuren groen.
Misschien is het u al eens opgevallen, ik ben meer van rood en blauw. Maar de kleuren groen in de vroege lente, als het blad net uitkomt en zoals vandaag, een lichte tint groen met het vocht van een heel rustig regenbuitje, bijna onbeschrijfelijk mooi.
Het gevoel hoort er natuurlijk ook bij, nieuwe start van het jaar. Gek genoeg is deze kalender, die van Paus Gregorius ( de dertiende?), een kalander die begint op 1 januari, in het donkerst der dagen van het jaar. Eerdere kalenders begonnen vaker op wat wij nu 1 april noemen en dat is goed te begrijpen. Hoewel niet zo heel gevoelig voor slecht weer ben ik toch weer een stuk opgemonterd als na een lange winter de zon zich van zijn goede kant laat zien. Het maakt dat je weer lekker zonder jas kunt lopen en lekker buiten kunt zitten. Dat doen we toch al veel minder sinds “het andere Klinkertje” en ik gestopt zijn met die heerlijke maar ook verderfelijke gewoonte die normalerwijs aangeduid wordt als roken. We missen dan toch veel buitenlucht, maar ja, daarvoor in de plaats het hele jaar frisse lucht zullen we maar denken

Gedenkdag

Met onze huiseigen vriend, of is het onze huisvriend Gabriel op de achtergrond open ik de agenda vanochtend. Gedenkdag staat er opeens in de agenda. Gedenkdag, ik vermoedde de 1 of andere onbekende christelijke feestdag, zeker met Gabriel op de achtergrond.( voor de niet-begrijpenden; Peter Gabriel is één van de favoriete muzikanten in dit huis) Van die Christelijke feest- en gedenkdagen zijn er nogal wat, de meest onbekende bekende is de biddag voor gewas en arbeid die soms verkiezingen in de weg zit. Andere redelijk onbekenden zijn wat katholieke feestdagen zo noem ik ze maar even al hebben ze niet altijd dat karakter. 15 augustus is Maria ten Hemelopneming. Vooral in het buitenland wordt die dag wel gevierd. Wie ooit op deze dag in Oostenrijk was kon de versierde koeien zien die door de dorpen gevoerd werden. Laatsten in deze rij is de eerste helft van november, zeer druk; Allerheiligen, Allerzielen en het begin van de tijd naar carnaval op 11 november met Sint Maarten. 
De agenda dus; een gedenkdag, het was een rare associatie maar ook een rare manier om me erop te wijzen, alsof ik het niet wist. Het niet wist dat mijn eega sinds meer dan dertig jaar en ik vandaag een andere naam krijgen in dit Blog; mijn eega sinds meer dan eenendertig jaar en ik zou het in het vervolg moeten zijn maar ik refereer, omdat dat niet lekker bekt aan haar als "het andere Klinkertje".
Dat lijkt me een aardige om de dag mee te beginnen en zeker om dit nieuwe jaar mee te beginnen.
Als de dag van gisteren beleef ik deze dag, zo lang en toch zo kort geleden en ondanks alle voor- maar ook tegenspoed, genieten van het leven en als het kan van elke dag. Nog eenendertig, ach ja, het kan nog best, wij zullen ons best doen.