Na
een weekje van schuren, schuren en verhuizen, trappen op, trappen af etc. merk
ik, mijn lichaam verteert dit niet meer zo makkelijk als vroeger. De pijntjes
kwamen eerder en houden ook langer aan. Moet het maar toegeven, ik wordt ouder
en mijn fysiek is meer breekbaar dan ooit.
Niet
dat ik breekbaar ben, verre van dat maar dit soort, voor mij ongewone,
activiteiten maken wel dat je lijf een factor van betekenis is geworden. Iets
waarvan je altijd dacht en meende op te kunnen vertrouwen. Dat vertrouwen is
natuurlijk de laatste jaren al enigszins beschaamd maar toch. Een jonge God was
ik natuurlijk allang niet meer maar deze kant is wel een onverwachte en
onplezierige.
Komen
we erover heen. Tuurlijk komen we dat, aanpassen dan maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten