Armstrong

Voor de wat ouderen ons is de naam Armstrong ( sterke arm) synoniem met de eerste man die voet op de maan zette. Een held, in mijn kinderogen, die iets gepresteerd had wat voor onmogelijk werd gehouden, een voet op de maan gezet. That's one small step for man, one giant leap for mankind (dat is een kleine stap voor een mens, een grote sprong voor de mensheid).
Wie zijn klassiekers niet kent bij deze nog maar eens. Hoewel er genoeg mensen die twijfelen aan de waarheid van de gebeurtenissen indertijd en een studio-opname zien in de landing en het vervolg blijft het voor mij een markeerpunt in mijn jeugd. 
Opgebleven tot in de nacht voor deze tijdreis terwijl ik anders weleens in de nacht eruit mocht maar dan voor de legendarische boksgevechten van Cassius Clay, die mijn vader ook na zijn bekering tot de Islam en toen Muhammed Ali ging heetten, zo bleef noemen.
Opblijven mocht ik dus, het markeerde het eind van de jaren zestig; jaren van revolutie, van maatschappelijke onrust, dreiging uit het Oosten en de opbouw van de Nederlandse welvaartsstaat. De landing op de maan, het begin van een nieuwe periode.
Niet toevallig dat de volgende generatie Armstrong’s die van zich doet spreken uit die periode komt.
In de vroege jaren ’70 wordt in de familie de jonge Lance geboren. Naar later blijkt een talent, een energieke sportman, maar dan slaat het noodlot toe, in het prille begin van zijn carrière. Hij heeft teelbalkanker, zo wordt geconstateerd, met uitzaaiingen in longen en hersenen! Overlevingskans van minder dan 3%, naar later blijkt. Dit is het andere heldenverhaal wat nadien aan het volk wordt voorgehouden. Door het journaille wordt dat zo vaak herhaald dat het gaat tegenstaan, dit gevoegd bij the attitude van Lanceje zelf en bij mij was het gedaan met enige sympathie voor de man. Ondanks zijn verhaal, zijn verleden, zijn strijd, maar dan ben ik nuchtere Hollander en dan is gewoon doen gek genoeg. Enige sympathie werd teruggewonnen door de affaire met een toch hele goeie zangeres, Cheryl Crow. Dat een artiest het met een dergelijke man hield is al uitzonderlijk en dat ze uit elkaar gingen logisch.
Nu stort zijn wereld dus in, tot superzondaar over alle dopingzondaars uitgeroepen. Door de wereld in de steek gelaten, door oud collega’s, door sponsoren als Nike en anderen.
Hij is als Remi, alleen op de wereld, geen familie, geen vrienden, niemand die Lance nog wil kennen. Dat is wel heel veel voor Armstrong, Lance Edward Gunderson zoals ie heet, maakt de lastigste periode uit zijn leven door.
Misschien wil Cheryl, als troost, wel een liedje voor hem zingen; mijn voorstel;