Pa

Dat een verjaardag gevierd wordt is normaal, het is dag dat je ooit geboren bent. Dat is wat je viert. Daarnaast is het ook een dag die belangrijk blijft voor het gezin, je familie en soms ook daarbuiten als je er niet meer bent. Hoewel de sterfdag dan meestal belangrijker gevonden wordt is de dag dat je geboren bent ook iets wat de achterblijvers bijblijft. Van mijn opa's en oma's weet ik precies welke datum ze geboren zijn. Dat blijft je hele leven bij je, in ieder geval in het mijne. 
Vandaag zou mijn vader jarig zijn geweest, 88 jaar zou ie zijn geworden. Hij is er al een paar jaar niet meer bij, fysiek in ieder geval. In mijn gedachten is hij wel aanwezig, vandaag en ook op andere dagen dan vandaag. Vandaag is natuurlijk wel de belangrijkste, voor mij althans. Als ik er ooit niet meer ben, mijn kinderen en kindskinderen er niet meer zijn, dan verdwijnen dit soort van gedenkdagen. Andere dagen zijn er voor in de plaats gekomen, net als andere herinneringen.
De vergankelijkheid van het leven, wat u zegt.
Klopt helemaal maar soms is het ook goed er even bij stil te staan. Het is de dag van de verhalen en, zolang er verhalen zijn leef je nog, is weleens de stelling. Zo zal het zijn, generaties die na je komen kunnen daarover oordelen. Verhalen van mijn opa’s en oma’s beginnen langzaam te doven, ik weet er nog genoeg hoor, maar ze worden steeds minder vaak opgehaald en sterven daarmee uit.
Verhalen over mijn vader zijn er nog legio en zijn ook levendig genoeg om nog lang mee te kunnen. Bovendien bestaan de verhalen niet alleen in onze familie of in het gezin maar ook nog daarbuiten. Mensen die hem hebben gekend, zowel uit de politiek als uit het bedrijf spreken mij er nog wel eens op aan. Mensen die ik zelf niet ken maar die wel met hem van doen hebben gehad. Hele mooie verhalen. Ooit had ik het idee ze op te schrijven, van hem kan ik het niet meer horen en daarmee zijn de eerste lacunes al duidelijk. Nu begint zijn voormalige sociale omgeving ook op natuurlijke wijze uit te doven, heel natuurlijk, maar het helpt niet als je nog wat wilt weten. Eigenlijk is er geen moment te verliezen maar het is natuurlijk ook een enorme klus om te doen. Moet er nog eens over nadenken om het op papier te zetten. Het kan natuurlijk ook dat ik, en mijn omgeving, het blijven doen met de verhalen en de herinneringen. Een mooie dag om over na te denken. Een mooi en passend nummer vond ik in "I Still Cry" van Ilse; de Nederlandse vertaling is onder de clip weer gegeven. De muziek staat onder een filmclip; Nights in Rodanthe (2008). Vond het erg passend.

Ik maak bloemen van papier,
terwijl de duisternis de middag overneemt.
Ik weet dat ze niet voor altijd zal duren,
maar echte vervagen te snel  

Ik huil nog steeds, soms als ik je me herinner.
Ik huil nog steeds, soms als ik je naam hoor.
Ik heb afscheid genomen en ik weet dat het nu goed met je is,
maar als de bladeren beginnen te vallen, moet ik nog steeds huilen

Het is gewoon dat ik mij september herinner.
Het is gewoon dat ik nog steeds je liedje hoor.
Het is gewoon ik kan het me niet herinneren,
voor altijd zijn die dagen voorbij.

Ik huil nog steeds, toen ik herinner me je.
Ik huil nog steeds, als ik je naam hoor.
Ik heb afscheid genomen en ik weet dat het nu goed met je is,
maar als de bladeren beginnen te vallen, moet ik nog steeds huilen

Ik huil nog steeds, toen ik herinner me je.
Ik huil nog steeds, als ik je naam hoor.
Ik heb afscheid genomen en ik weet dat je nu goed met je is,
maar als de bladeren beginnen te vallen, moet ik nog steeds huilen