Verdriet

"Afscheid nemen bestaat niet" zo zingt een tamelijk bekende Nederlandse zanger van Italiaanse afkomst. Nu heb ik het niet zo met de man, mij een beetje te makkelijk, zeker na zijn debacle met "The Entertainment Group”. In het interview dagen na het uitgesproken faillissement was hij mij een beetje te wazig, de schuld bij iedereen neerleggend maar een beetje omfloerst over zijn eigen rol. Nu doet het aan 's mans zangkwaliteiten af maar ik ben dan toch al meer allergisch, over vriend Meeuwis heb ik u dat al uitgelegd.

Toch schoot gisteren dat liedje door mijn hoofd bij het moeten afscheid nemen van één van onze katten. Op een leeftijd die haar fataal werd, en doordat ze aan kwam lopen in de zomer van 1998, weten we de exacte leeftijd uiteraard niet. Wel dat de op dat moment zeer schuw, heel mager en klein was ( in mijn beleving in ieder geval). Vanaf de entree in ons gezin een geval apart. Waarschijnlijk al een poosje aan het zwerven geweest en daardoor zo schuw geworden maar zich in de loop van de tijd naar een zeer beminnelijke en lieve kat ontwikkeld met een zeer eigen karakter. Dat hebben katten allemaal hoor ik de kattenliefhebber al verklaren, ja dat klopt toch heb je er gradaties in en zij was een speciale, ook vergeleken met haar achterblijvende zoon en dochter.

Afscheid is altijd moeilijk en we zullen de dag verwelkomen als een van onze dieren gaat zonder dat de dierenarts eraan te pas moet komen. Maar zo gaat het zelden en zeker bij ons niet. 

Nare herinneringen hebben gelukkig bijna altijd de kracht om in waarde te verliezen, ze worden minder erg of worden eenvoudigweg bijna vergeten. Dat is maar goed ook. 

Afscheid nemen bestaat niet, het is soms zo, soms ook niet. Er zijn herinneringen die je altijd zullen bijstaan, die je kan oproepen bij jezelf en die dan zo levendig zij alsof het net gebeurd is. 

De tekst van het liedje beschrijft de relatie na de dood tussen twee mensen en "iets"wat je kunt oproepen.

Kitty foto in 2008

Het begint zo;

"Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
M'n lief je moet me geloven, al doet het pijn."

Het vervolgd dan op een gegeven moment met; "fluister mijn naam en ik kom eraan" volgens mij bedoelt in de zin van een Guardian Angel, een beschermengeltje. Dat is een geruststellende gedachte, als het zo zou zijn. 

Zelf denk ik dat ons gezin de Guardian Angel van deze kat is geweest, 15 jaar in alle bescherming en rust geleefd, je bent niet meer, afscheid nemen bestaat niet.