Het is weer eens zo'n dag, een dag die lijkt als alle andere maar die toch ander is of anders wordt, dat weet je niet en dat is maar goed ook. Niet dat het zo rampzalig is wat er gebeurd maar alle kleine dingen lijken opeens veel groter dan nodig. Waar meestal het kwartje de goede kant opvalt, vandaag even niet. Zelfs het schrijven van dit stukje gaat met een traagheid door de vele correcties de ik moet doen. Gewoon doorschrijven en naderhand de correcties doen? Nou nee ook maar niet. Op het moment dat ik aan corrigeren zou gaan weet ik niet meer wat ik wilde schrijven.
Waarom gebeurd dat, waarom zulke dagen? Ik heb er geen antwoord op maar als je één keer in of op zo'n dag belandt bent moet je toch even uitkijken. Apparaten die het begeven, computerprogramma's die niet willen werken naar behoren, de externe harde schijf wordt niet herkend, het is allemaal net zo onbegrijpelijk als waar. Een dag die is uitgevonden door MUrphy, de goede en vertrouwde vriend. Een vriend die heel trouw is en je nooit in de steek laat.
Een dag van Murphy, wat een dag, hij ( of is het zij) is nog niet voorbij, de dag duurt nog een paar uur, dat beloofd nog wat, misschien wordt het nog anders, er is nog hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten