Ongeduld

Het was vandaag weer een dag waarin het menselijke ongeduld op de proef gesteld werd en wordt. Vanochtend al bijtijds gebeld met de met de mededeling; ga naar Zwolle want het is hier vannacht vol gelopen met kindjes die de hulp nu even harder nodig hebben dan wij, zo de mededeling van mijn oudste.

Ja, dat is een mededeling die je zonder commentaar ondergaat en als zij het zegt dan is het zo.

Zoals gezegd; het was vroeg dus op een gegeven moment verwacht je weer enig teken van leven dat vooralsnog niet kwam. Eens gebeld met de mobiel maar voicemail, van echtgenoot al niet veel anders. Tsja, dan is het wachten, ondertussen geduld oefenend en afwachtend.

Geduld oefenen kun je op veel manieren doen. Doordat we graag bij de telefoon in de buurt zijn, en dat niet alleen maar er ook nog snel op willen reageren. In een eerdere Blog heb ik u al eens laten weten hoe lastig het is als je midden op de hei een telefoontje krijgt en dan zo snel mogelijk thuis wil zijn. Heel vervelend is dat dus dat doen we niet op het moment.wandelen op de hei, in het bos of andere afgelegen plaatsen. Stand-by, 24 uur per dag en dus geen leuke uitstapjes, dat hoort er niet bij, sommige mensen zitten zo in elkaar, waaronder uw schrijver. 

Een ander aspect wat dan gaat spelen is; wat doen we in de andere tijd? Er is genoeg te doen zoals het in orde brengen van de toekomstige kinderkamer maar dat gebeurd niet want; hele boel op de kop en je zal altijd zien. Als je echt de hele boel binnenstebuiten hebt gekeerd komt er een telefoontje waar inmiddels zo op gewacht wordt. Nee, dat doen we dus ook niet.

Meldde u al eerder dat mijn eega en ik een eigen ( nieuwe) site hebben, daar wordt nu hard aan gewerkt, met de nodige horten en stoten. Bij sommige, voor leken als wij, onbegrijpelijke teksten, wordt veel van je geduld gevergd. Heel leuk om te doen maar er had ook wel een spelletje van gemaakt kunnen worden; Web-erger-je-niet.