Vrienden

Mijn balboekje loopt niet over van vrienden. Het zijn er niet veel maar voor mij voldoende. Dan zijn er natuurlijk de mensen die we goed denken te kennen en die het andere Klinkertje soms aanduidt als vrienden. Hoewel dat de laatste jaren veel minder en veel minder snel is gegaan.
Vandaag belt één van mijn vrienden, één uit het balboekje, het is maar dat u het weet. Hij is terug van vakantie in Oostenrijk en heeft daarover mooie verhalen. Wat ze allemaal hebben meegemaakt, hoe de reis is geweest, waar ze hebben overnacht en wat ze hebben gegeten en gedaan. Natuurlijk luister ik geïnteresseerd naar het verhaal en doordat wij zelf ook vaker naar Oostenrijk zijn geweest snap ik het wel. Het enige onbegrijpelijke in het verhaal is waar hij het heeft over een avond waar bij de maaltijd bier is gedronken, dat zou niet lekker zijn geweest. Kijk, dat begrijp ik nu niet, in Zwitserland raar bier, ja. Maar in Oostenrijk nog nooit een biertje gehad waarvan ik dacht, nou nee. Natuurlijk luister ik met aandacht en interesse en we lachen er wat af. Als het erop aan komt is het allemaal wel heel leuk maar minder belangrijk. 
Belangrijk voor mij is dat ik de vertrouwde stem weer hoor ( ook die op de achtergrond) en dat ze veilig en gezond weer thuis zijn. Dat ze het leuk hebben gehad en een heerlijke ontspannen vakantie hebben gehad, allemaal belangrijk. Veilig en gezond weer thuis, daar ben ik blij om want u weet; vrienden kom je heel weinig tegen in het leven en die paar die je tegenkomt die moet je waarderen. 

Nu zijn mannen onder elkaar wat anders dan in gemengd gezelschap. Dat is niet erg, misschien hoort het zelfs wel zo. Dat soort rolvastheid hebben we zelfs samen nog wel eens aan andere mannen geleerd in therapeutische verhoudingen zeg ik dan maar netjes. U moet weten; in een vorig leven zijn we collega's geweest en zo is de vriendschap ook ontstaan. Pas 10 jaar na de eerste ontmoeting en we een andere baan hadden dan bij de eerste ontmoeting. Toen beiden nog verpleegkundige en heel verschillend, in ieder geval vond ik dat toen. Hij onder invloed van een swami, ik onder invloed van een druk leven met gezin en opleiding. 
Tien jaar later kwamen we elkaar weer tegen en bleken we goed te kunnen samenwerken en elkaar te vertrouwen. Daarop is vriendschap altijd gebaseerd; als er geen vertrouwen is dan kan een vorm van relatie, zoals vriendschap er één is, niet ontstaan. We bellen elkaar regelmatig, soms hebben we het over niks en zijn we met vijf minuten uitgesproken, soms een half uur of zolang als het gesprek nodig heeft. Op die vertrouwdheid borduren we nog steeds voort en dat geeft ook de inhoud weer waarmee ik deze vriendschap beleef. Dat de wederzijdse dames in gezelschap ook goed, meer dan goed, met elkaar overweg kunnen is natuurlijk belangrijk anders wordt het snel gecompliceerder.
Na dit telefoongesprek drong dat tot me door, en wel zo dat ik het nodig vond het op te schrijven en u deelgenoot te maken.
Gruß Gott und willkommen in Holland.