Dus togen we vanmiddag naar het
buitengebied van onze gemeente en bevond ik me, na een rondleiding, kopje
koffie en een praatje, ineens in de kraamkamer, het hart van de hobby van deze
dame en haar echtgenoot.
Ze kweken een aantal soorten
papegaaien van de grote soort die Ara's worden genoemd. Imposante en hele
mooie, en mooi gekleurde, vogels. Een aantal in hun soort bedreigde vogels
worden hier mede voor uitsterven bewaard. Dat gebeurd zoveel mogelijk
natuurlijk maar soms moet het wat kunstmatiger en worden eieren uitgebroed in
de machine. Het opkweken van de vogels gebeurd dan in deze kraamkamer die
verwarmd, gekoeld, bevochtigd etc. wordt. Met een aandacht voor deze baby vogels
die je sommige mensenkinderen ook zou gunnen. Wat een toewijding en wat mooi.
Een gave. en bij tijd en wijle, zeer tijdrovende hobby, want dat is het.
Het is heel gek hoe je soms direct
kunt voelen dat een goed hart op de goede plek zit bij een ander mens. Dat
gevoel was er al in 2009 en werd vanmiddag nog maar eens meer dan bevestigd
werd. Hier gaan we vaker komen is een conclusie die we trekken op de terugweg,
helemaal niet erg maar erg leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten