Johan P.

De telefoon gaat: "Met oe moeder, ik geef effe de telefoon aan Johan", is de mededeling. Johan is de buurman met wie ze goed contact heeft. Johan en Truus zijn van die onbetaalbare mensen die voor mijn moeder altijd klaar staan. Hoewel het andere Klinkertje en ik om de hoek wonen, en eigenlijk dat niet eens, leunt ze voor een deel ook op Jhan en Truus. Johan is een zwaar gebouwde man, mijn bouw zal ik maar zeggen die ook kampt met hartproblemen en dus rustig aan moet doen. Dat valt hem niet mee want hij wil nog zo graag van alles doen. Gelukkig hebben ze een caravan en een van de kinderen woont in Duitsland en daar gaan ze regelmatig op bezoek. Dan past mijn moeder nog op de plantjes, jawel. 
Nu komt er een moment dat u wellicht even wat fonetisch moet meelzen maar dat maakt het er wel leuker op.
Ja, met Johan, ik kriegge de telefoon zo in de hande gedrukte moar ik wil oe effe vroagen. Ie kunt wel printen of niet. Ja Johan tuurlijk kunnen we dat. Joa, weetie, het geet erum dat wielle margen naar het Land van jan Klaassen wult goan, samen met mien zoon. Die staat op de camping in Borculo moar noe kuj via de ANWB kurting kriegen. 
Ja Johan kom mar langs en dan kieken wie wel.
Vijf minuten later meldt Johan zich en het klopt, korting van drie euro per persoon en met zes man de moeite waard. 
Hij dacht dat er bonnen moesten worden geprint en dat had hij goed begrepen alleen moesten de kaarten ook direct betaald worden. Nou Johan, dan betalen wielle dat wel effe dan hei in ieder geval de entreebewieze. Joa das goed, en zo geet dat. Wie een goed hart hef voor een ander krig dat altied weer terugge.
Johan en Truus met kinder en kleinkinder; mooie dag toegewenst morgen.