Na een hele drukke weekend waarin van alles gebeurde is het nu even rustiger, alhoewel. Op het toppunt van de stress ben ik in mijn hoofd bezig met de volgende gebeurtenis, een vergadering ergens in deze gemeente.
Dat wil ik u toch laten weten, dat ik niet te lui ben om deze Blog te schrijven of een andere smoes heb met alle tijd die ik ter beschikking heb. Ben bezig om een hectisch leven in de hand te houden, dat klinkt dramatisch maar dat bedoel ik niet zo. Het is soms lekker rustig om me heen, alles kabbelt lekker voort. Dan ineens, ineens breekt de pleuris uit en ben ik alleen bezig en werk ik weer toe naar een redelijke toestand van rust, regelmaat en reinheid. Naar een overzichtelijk leven, de hectiek vind ik prachtig maar alleen omdat ik weet, vermoed ik bij deze zelfanalyse, omdat er daarna weer een toestand van enige rust optreed. Kort en goed, ik moet gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten