Geschiedenis

 Ben even naar de ARD aan het kijken waar de Super G geskied wordt. Wordt gemeld dat één van de hele bekende skiesters ernstig wordt bedreigd. Morddrohung heet het dan, en Personenschutz.

Daar wordt beneden bij de commentaarpost wat over gesproken en tot mijn verrassing wordt daar gemeld dat in 1991 veel Duitse sporters persoonsbescherming kregen als gevolg van bedreigingen. In zijn algemeenheid aan het adres van Duitse sporters.

Denk ik nog vaak dat het bij deze tijd hoort maar dat is niet zo. De bedreigingen aan het adres van bekende en minder bekende mensen waren er in het verleden en nu dus ook. Niets nieuws aan het front en deze geschiedenis leert dat er niets anders is dan 20 jaar geleden of dan 40 jaren geleden (OS Munchen). Blijft de gedachte dat het tegenwoordig meer is dan vroeger. Toen werden we alleen bedreigd, althans dat dachten we, door het Oostblok, door Moskau en de communisten. Dat viel achteraf nog wel weer mee en de economien van het Oostblok zorgden ervoor dat vooral de geld drukmachines overuren maakten maar een echte economie is het nooit geworden. Inflatie hopeloos, Italiaans van voor 2002 zou ik bijna zeggen.

Vorige week tijdens een vergadering deed iemand verslag van een documentaire over Fidel Castro. Iedereen mag natuurlijk van hem vinden wat ie wil maar hij denkt, nog steeds, wel na. Bij gebrek aan een echte wereldmacht is het risico groot dat de wereld onbestuurbaar wordt. Er zijn geen grote machtsblokken meer en dat maakt dat anarchie dreigt en het recht van de sterkste gaat gelden.  

Het is natuurlijk allemaal terug te voeren op macht, en of het nu gaat om meneer Assad in Syrië of die arme skiester,Tina Maze uit Slovenië, uit het begin van deze Blog. Ze hebben te maken met verwrongen beelden en uitingen van macht, want zo beschouw ik de bedreigingen met de dood aan de skiester en er staan altijd weer mensen of organisaties op die hetzelfde patroon volgen. Gek genoeg leidt het maar zelden tot structurele resultaten en wordt de dader eerder als ziek dan als held achter gelaten. De mens, de politiek, degene die macht uitoefent leert maar zelden van zijn geschiedenis, hoe vaak we ons dat ook voorhouden. Halfweg de jaren negentig zagen we opeens moderne concentratiekampen op televisie die wel tot de verbeelding spraken maar geen snelle oplossing bewerkten. Geschiedenis is een moeilijk ding, Tina Maze heeft er niets aan maar toch hoop ik dat deze geschiedenis snel vergeten is.