Een bed is een plaats om dood te gaan, niet om te leven: wie die uitspraak ook weer gedaan heeft moet ik echt even opzoeken. Nu had ik in de afgelopen week over tegeltjeswijsheid, dit is er zo één. De eerdere uitspraak geeft alleen maar weer dat het leven waard is om geleefd te worden, en dat doe je niet als je slaapt. Dat is alleen om het lichaam wat te laten rusten en je onderbewuste weer met zichzelf in het reine te laten komen. Vandaar ook het dromen waarin allerlei situaties die je tegenkomt verwerkt worden. Noodzakelijk voor de psyche.
Nu was de dag vandaag eigenlijk ook niet lang genoeg en ben ik op dit tijdstip u even aan het schrijven. Welbestede nachttijd, wonderlijk want vroeger in de nachtdienst was dit al een tijdstip voor de eerste of tweede dip, moe, willen slapen, vechten tegen brandende ogen. Nu helemaal geen last meer van. Zou het te maken hebben met; je wordt ouder pappie geef het maar toe.
Notoire kortslapers waren in ieder geval Joop den Uyl, om 3u naar bed en om 7 er weer uit, en wat verder terug Churchill, en nog verder terug Napoleon, oui.
Het onrustige leven heeft in ieder geval gemaakt dat wij het met minder slaap doen, hoewel ik mijn schoonheidsslaapje na het avondeten erg op prijs stel. Even kort slaapje, noodzakelijk voor mijn lijf en, naar ik denk, ook voor mijn psyche. Met frisse blik, geschoond onderbewustzijn de vergaderingen in, op bezoek, of op een andere manier de avond doorbrengen.
Maar nu ga ik lekker slapen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten