Ander weer

Er schijnt een dooifront op komst waardoor we van de winter weer naar een herfstachtige, kleurloze, periode gaan. Het heeft een poosje, in ieder geval de nachten, licht tot matig gevroren. Dat maakte dat we redelijk vaak in de ochtend de bakjes voor de vogels stonden schoon te maken. Nou ja, schoonmaken, gewoon het ijs eruit en vers water erin. 
Dat betekent de bakjes eerst, in alle kou, uit de volière , van het dak van de volière en uit het hok van de tortelduif halen. Klinkt stoer hoor maar dat is allemaal werk wat mijn eega sinds dertig jaar verricht. Wel ontferm ik me, als ik er de gelegenheid voor heb, over de bevroren bakjes die dan naar de keuken gaan. Daar worden ze in de gootsteen, onder warm water, want de meeste bakjes zijn van een soort porselein, ontdooid, het ijs verwijdert, schoon gemaakt en gedroogd. Dan gaan ze op het dienblad waarmee ze ook binnenkwamen, meestal nog voorzien van een paar in stukjes gesneden brood plus een paar voor dat doel gekochte appels weer naar buiten.
Het gaat me echter om de procedure, waarin warm water een belangrijke rol speelt. Na meer dan veertig jaar achtervolgd me nog steeds het volgende; als ik beneden warm water pak dan geeft de douche geen warm water. Onze warm water voorziening verloopt via de centraleverwarmingsketel, die kan echter maar een paar dingen. Hij levert warm water aan de verwarming ( gelukkig wel), hij kan warm water leveren aan de keuken en aan de douche. Nu is het een apparaat en kan niet denken, dat wordt van de bediener van de kranen verwacht, en terecht. Als ik beneden het warme water aanzet dan heeft degene onder de douche het opeens heel koud want hij ( de verwarming) kiest dan voor warm water naar de keuken.

Nu gebeurde dat vanochtend ook, de jongste onder de douche en ik wilde even snel een bakje ontdooien en van vers water voorzien, niet meer aan gedacht dat er nog iemand onder de douche kon staan, hoewel me dat een minuut of vijf ervoor nog was meegedeeld.
Nog terugdenkend aan het voorval moet ik er zelf nog wel weer om lachen ( onze jongste niet hoor) maar thuis hadden we een geiser. Kent u ze nog, zo eentje in de keuken die elk jaar door een locale loodgieter werd gereinigd en die al het warme water aan het huishouden leverde. In de keuken hing dat ding en moest het warme water voor de keuken en de douche leveren. We hadden wel centraleverwarmingsketel  maar die ketel deed alleen de verwarming, de combiketels zijn van veel latere datum. Die geiser kon ook niet denken maar diegene die warm water wilde wel. Als ik te lang zat te braden ( niet mijn woorden) onder een hete douche dan werd de kraan beneden even dicht gedraaid om te laten weten, na een enkele waarschuwing dat het te lang duurde, en ik na de derde keer koud water over me heen er wel genoeg van had.
Een hele andere vorm van duurzaamheid, maar het werkte wel.