Met het oog op gisteren ( 2)

De ochtend verloopt in ons huis meestal via een vast ritueel; opstaan, aankleden, naar beneden. Koffiezetapparaat aan, TV aan, krant pakken. Even zitten, snel de krant doorbladeren en dan even snel de teletekst door.
Opeens; ik schrik, wat staat daar: Dijksma stopt met verkoop van natuurgronden en ineens schiet de film weer aan me voorbij, en ook de belofte die ik  jet nagekomen ben. De Prijsuitreiking.of met het oog op gisteren, deel 2.
Nadat Willem gepasseerd was en het ministerie uit hoorde je bijna een spreekwoordelijke zucht van verlichting gaan. Ok, dat was dat en nu kunnen we weer een beetje ons ritme terug vinden nadat ook alle oud bewindslieden het pand hebben verlaten. Zo zagen we Henkie Bleeker voorbij schuiven, we hebben de man gezien van wie je nog geen tweedehands auto wil kopen, Maxime Verhagen. De man met de heetste aardappel in zijn mond, Laurens Jan Brinkhorst gezien. En ga zo maar door maar het was nu voor ons tijd om richting de eerste verdieping te gaan, zo begrepen we van de bode die ons kwam ophalen. eerst nog even de pasjes die nu snel geregeld waren en vervolgens een etage hoger. 
Daar nog weer even wachten op de ploeg van SBS en op de staatssecretaris. Nu komt u maar mee werd er gezegd en wij door een lange gang richting de werkkamer van Dijksma.
Nadat het andere Klinkertje leuk onthaald werd door Dijksma kwamen we aan tafel te zitten. Hier ontspon zich een kort gesprekje over Winterswijk, de woonplaats van Dijksma zelf. 
Tijd voor het overhandigen van de prijs zelf, een sculptuur van hout met opschrift, logo eigenlijk, prachtplek. Van de staatssecretaris een standaard gelukwens, leuk hoor maar wel redelijk standaard.
Toen was het tijd aan de prijswinnaar om ook iets te zeggen ( camera loopt de hele tijd) en gelukkig had ze de avond ervoor, op aandringen, zich voorbereid om ook iets te zeggen.
Dat ging supergoed, een mooi en kort verhaal waarin de boodschap was; we snappen dat het moeilijke financiële tijden zijn maar laat de natuur daarvan niet de dupe worden. Mooi, duidelijk kort en goed gesproken van het andere Klinkertje en de staatssecretaris was duidelijk even uit het lood. Niet verwacht dit preekje op ene gewone dinsdagmiddag van de gewone burger en toch ook prijswinnaar. Dus ze repliceerde nog wel maar de inhoud daarvan is langs me heen gegaan, zo trots was ik op het andere Klinkertje.
Het antwoord van de staatssecretaris was min of meer; ik zal er rekening mee houden en ja het is moeilijk.
Nu een paar weken later worden we dus in de vroege ochtend verrast. Zeg nog maar eens dat er vanuit Eerbeek geen invloed is op Den Haag, dat we niets te vertellen hebben.
Wat lezen we op teletekst deze ochtend; 

 Trots op Sharon, niet snel maar eindelijk wel, na het afschaffen van subsidie's voor niet natuurbeherende boeren, een nieuwe aanwijzing geven aan landgoederen Brummen ( Natura 2000).
Het andere Klinertje komt ook wat eer toe, de gewone burger heeft gesproken.