Als het andere Klinkertje
en ik over computers, internet maar vooral over de website hebben dan is het
soms alsof we langs elkaar heen praten. Mijn kennis van de technische kant van
dat domein is niet echt groot, om niet te zeggen slecht. Dat botst nog weleens
want soms is het erger dan Swahili en het grappige, achteraf, is dat zij en ik
steeds harder tegen elkaar beginnen te praten. Op het moment kan het er soms
hevig aan toe gaan. Zij weet er ook veel meer van inmiddels en ik loop op dat
gebied nog ergens in de Middeleeuwen te zwerven. Alleen naar buiten toe houdt
zij dat verborgen, niemand mag het eigenlijk weten dat zij er veel meer van
weet. Gevolg is wel dat als er een onoverkomelijk probleem is dat natuurlijk
wel opgelost moet worden. Daar heeft zij, als zo vaak, gelijk.
Dan kom ik toch weer in beeld en wordt er actie
verwacht, contact zoeken met onze goede vriend in Lelystad en dat gaat eerst via de mail. Erger wordt het
als hij gaat bellen met deze digibeet want ik ben dan het haasje en moet hem te
woord staan. U weet net zo goed als ik dat ik geen Swahili versta en hij
spreekt dat zoals ik een aantal dagen geleden al aan u heb uitgelegd.
Toch doe ik het
en het protest hoort een beetje bij deze situatie. Kunnen we achteraf ( en ik
zeker) daar hartelijk om lachen. Anders wordt het leven ook zo rozig, een
beetje vuur erin.Kan en wil niet anders dan in bewondering naar het andere Klinkertje kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten