woensdag 12 juni 2013

Groenteman



Na de bijna Cubaans lange Blog van gisteren is het nu tijd voor een korte. Vanochtend even op de koffie bij de oudste en de heren. Hartstikke gezellig. Wat veranderen ze toch elke keer dat we ze zien en dat is toch elke paar dagen wel. De heren beginnen nu op te staan en langs te lopen, langs de tafel bijvoorbeeld maar nu worden ook de staande lampen gebuikt als hulpmiddel om overeind te komen. Leuk hoor maar wel een bewerkelijke periode die ze zonder schade aan lijf en leden moeten zien door te komen. Dat moet lukken met de oppassende ouder(s)en, nu alle gevaarlijke spullen nog aan de kant en het lopen, en later het rennen kan beginnen. Wat een mooie periode weer, hopelijk straks nog fit genoeg om te kunnen voetballen.
Nog even het dorp Dieren in geweest, tanken en de bril weer eens laten bijstellen. Hopende op een andere Parel was het toch weer dezelfde die zich met de bril en de pootjes bezig hield. Ja ja, lastig, lastig maar gelukkig viel het kwartje nu. Het lijkt er wel op of het probleem voor het grootste deel verholpen is, dat wel. 
Nou mooi, daarna op het Calluna nog even bij de groenteboer naar binnen. Deze heeft het uiterlijk en de spraak van een mediterrane man en is een heel behulpzame man. 
Na de ingepakte fruit- en rauwkostsalade viel mijn oog nog op de mooie knoflook die 
hij had liggen. 
Waar komt de knoflook vandaan vroeg ik hem. In de verwachting dat hij Turkije, Griekenland of Spanje zou antwoorden, en bang dat het China zou zijn meldde hij; Nederland. Nou ja, krijg nou een staart, Nederland herhaalde ik nog ongelovig. Ja zeker, prachtige knoflook van Nederlandse bodem, en hij smaakt heel erg lekker zo meldde hij. De knoflook uit China was hem blijkbaar ook niet goed bekomen want mijn weerzin tegen de Chinese knoflook kon hij heel goed begrijpen, zo meldde hij.
Nog even de DA in, die in ons dorp geen vestiging meer heeft in de hoop er twee dingen aan te treffen. Een deo van Daniel Hechter, nee is er niet en anders een lekkere grote fles Aqua Brava om te douchen maar helaas, ook niet. Dan maar richting huis, na de oudste die mee was thuis te hebben afgezet. Het andere Klinkertje opgepikt en via een omweg door de binnenlanden terug.
Wat een ochtend alweer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten