Ben met ma in het
ziekenhuis, zij komt daar geregeld, noodzakelijk gebeuren. Niet leuk altijd
maar het moet wel. Zelf was ik gebeld door het ziekenhuis afgelopen dinsdag. Er
is een bepaalde grens waardoor zij wel of niet moet komen. Die grens, die had
ze nu precies bereikt. Dus even overleggen wat te doen, wel of niet. Dat werd
dus wel en dat maakte dat ik met haar vanochtend richting het hospitaal gereden
ben om te doen wat noodzakelijk is.
De
verpleegkundige van de zaal heet ons welkom en meldt even later dat ze op de
grens zit en met de dokter gaat overleggen of het nu nodig is. Met dezelfde
argumenten als dinsdag, wel of niet, wordt ma opnieuw bestookt. "Dat
hadden we toch al afgewogen": meld ik aan de verpleegkundige, en dus
dinsdag al afgewogen met degene die belde. met diegene afgesproken dat we
donderdag, vandaag dus, komen.
Hoewel goed
bedoelt natuurlijk allemaal, is het wel een gevalletje: linkerhand weet niet
wat rechterhand doet. Bovendien moeten er speciale spullen geregeld worden, als
we naar huis waren gegaan waren er weer honderden Euro's de gootsteen door
gegaan. Dat speelde blijkbaar geen rol in de overwegingen van het personeel.
voor mij is dit een gevalletje: dat noem ik nu zonde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten