Fijne jongens

Bijna altijd zul je zien; het komt goed, en het was goed. Na een paar lange uurtjes wachten bericht; het was OK en met een flesje in de hand was hij weer te zien, wakker en wel. Na een half uurtje kregen we, wat we vroeger noemden beeldtelefoon en wat nu face-timen heet.
Zo kregen we de kleine man live te zien en hij was echt OK. 
Dat was toch een hele geruststelling want de laatste dagen was het geen feest, niet in het hoofd, niet als er geslapen moest worden ( knudde en warm weer).
Het is weliswaar een routine ingreep voor die gasten daar maar voor de andere kant is het een hele gebeurtenis kan ik u zeggen. Gelukkig alles wel en na een paar uur kwamen ze de andere helft van de tweeling ophalen. Die heeft een rustige dag gehad en eigenlijk was er niet veel van te merken dat hij zijn broer gemist had. Nou ja; hij sliep echt veel en dat genomen bij het feit dat hij ook zo in slaap was nemen we maar aan dat hij de dag heeft benut om eens lekker bij te komen.
Bij aankomst hebben we ze allebei eens even lekker doorgeknuffeld, wat is houden van toch mooi..