Schrijven

Over de inhoud van de vergadering waarover ik u gister berichtte zal ik het niet meer hebben. De conclusie die u daaraan verbind is geheel voor eigen rekening. 
Als je zelf aan een vergadering deelneemt ben je bezig met je gedachten bij de vergadering. Dan denk je niet aan een eerder aangenomen opdrachtje. De opdracht om nog een artikel te schrijven voor zowel de website als ons onvolprezen partijblad. Het valt me dan ook wat zwaar om een samenhangend artikel te schrijven en samen te stellen. Daar was ik tijdens die vergadering niet mee bezig. Moeilijk is dat uit te leggen maar het meest beeldende is denk ik wel als ik het uitleg als een draaiend toneel, je probeert overal op te letten, te observeren en voor jezelf conclusies te trekken. Een hele kunst op zich nog maar tegelijk ook een mooi aspect van het politieke bedrijf, schatten, inschatten en ingeschat worden.
Als ik het zo opschrijf is het al gecompliceerd laat staan dat ik er naderhand nog een artikel van moet maken, maar ik doe het wel. Dat hoort zo, een soort van verantwoording afleggen richting de lezers van zowel de site als het publiek van ons afdelingsblad. Alleen het een met het ander te combineren, ja dat is toch echt iets anders. Maar in de gedachte dat je alles kunt leren ga ik ook hier een poging doen. Basta.
Dan het wereldschokkende nieuws van vandaag; de vlag kan uit. 366 dagen geleden, de periode die veel mensen één jaar noemen. Zo lang is het geleden dat mijn eega sinds dertig jaar en ik de nicotinestokken aan de spreekwoordelijke wilg hebben gehangen. Rookvrij en zonder bezwaard gemoed maar met een veel dikkere portemonnee ( haha) leven we verder. De sigarenboer ziet mij af en toe nog een setje cartridges kopen. Tot nu toe nog niet gevraagd; rook u niet meer? Dat dan net niet. Een felicitatie waard? Ja misschien wel maar op de eerste weken na is het eigenlijk erg meegevallen. Nu en dan steekt op een enkel moment nog een lichte neiging op om naar de sigaret te verlangen. Net na een diner of na een karweitje, dat zou dan zo lekker zijn maar we doen het niet. Na het moment van verlangen is het zo weer weg. Geen sigaret meer, niet alleen gezonder maar we permitteren ons af en toe iets leuks waarvan dat leuke apparaat van Peer de leukste is. Goed, er wordt niet meer gerookt. Basta.