donderdag 15 november 2012

Musica


Pavarotti and friends maar eigenlijk is de enige friend Luco Dalia, maar zo is de aankondiging van de artiest. Hoe mooi is de tekst in het Italiaans, de taal leent zich voor zingen, prachtig.  Deze uitvoering is zo mooi omdat hij me, om met Trijntje te spreken, me raakt. Nu heb ik de Nederlandse vertaling opgezocht maar voor die tijd had ik een hele andere invulling van de tekst. Arme man gaat naar Amerika en wordt beroemd zanger maar mislukt in de liefde, zo’n voorstelling. Ik hoor dan duidelijk Amerika, en ook piccolo in de tekst, het lied heet Caruso en zo dwaal je een beetje met de gedachten weg en kom je tot imaginaire invulling van de tekst. De Vertaling van Italiaans naar Nederlands is niet helemaal gelukt als ik de vertaling bekijk. Mijn gebrekkige kennis van de Latijnse talen zegt me dat er wat aan schort, laten we het erop houden dat het een aardige poging is met veel dichterlijke vrijheid. Overigens kan ik in deze Blog geen kolommen maken zodat de opmaak eruit ziet alsof ik een paar borrels heb gedronken alvorens te starten maar ik kan u verzekeren; totaal nuchter.


Hier waar de zee schittert en de wind hard blaast Qui dove il mare Luccica e tira forte il vento
Op een oud terras                                                     Su una vecchia terraza
Vóór de Golf van Sorriento [= bij Napels]             Davanti al Golfo di Surriento  
Kust een man een meisje nadat hij gehuild had Un uomo abbraccia ragazza dopo che aveva pianto 
Vervolgens schraapt hij zijn keel                           Poi si shiarisce la voce 
En herbegint hij zijn gezang                                    E ricomincia il canto

Ik geef te veel om jou                                               Te voglia bene assaise
Maar zoveel, zoveel, dat weet je                            Ma tanto bene sai
Nu is het een ketting                                                  E una catena armai
Die het bloed in de aderen oplost, weet je            Che scioglie il sangue dint´e vene sai

Hij zag de lichten midden in de zee                         Vide le luci en mezzo al mare
Hij dacht aan de nachten daar in Amerika             Pensó alle notti la in America
Maar het waren enkel de scheepslichten               Ma erano solo le lampare
En het witte kielzog van een schroef                      E la bianca scia di una elica
Hij keek het meisje in de ogen                                 Senti il dolore nella musica
Die zeegroene ogen                                                   Si alzó dal pianoforte
Toen verscheen onverwachts een traan               Ma quando vida la luna
En hij dacht dat hij ging stikken                               Uscire da una nuvola

Ik geef te veel om jou
Maar zoveel, zoveel dat weet je
Nu is het een ketting
Die het bloed in de aderen oplost, weet je
Maar twee ogen die naar je kijken
Zo dichtbij en verscheiden
Doen de woorden vergeten, brengen in de war

Ik geef te veel om jou
Maar zoveel, zoveel, dat weet je
Nu is het een ketting
Die het bloed in de aderen oplost, weet je
Ik geef te veel om jou
Maar zoveel, zoveel, dat weet je
Nu is het een ketting
Die het bloed in de aderen oplost, weet je (in de aderen)

Vervolg;

Gli sembró piú dolce anche                              Te voglio bene assaie                        
Potenza della lirica dove                                  Ma tanto tanto bene sai  
Agni drama é un falso                                       É una catena armai
Cha con un po´de trucco                                 Che scioglie el sangue                     
E con la mímica                                                  Dint ´e vene sai
Puoi diventare un altro                                     La morte       
Ma due acchi che ti guardano                         Guardó negli occhi la ragazza       
Casi vicini e vari                                                Quegli occhi verdi come il mare                    
Ti gan scordare le parole                                 Poi all´improvviso usci                            
Confondo i pensieri                                           Una lagrima    
Cosi diventa tutto piccolo                                E lui credette di affogare 
Anche le notti la in America
Ti volti e vadi la tua vita                                  Te vaglio bene assaie
Como la scia di unélica                                    Ma tanto bene sai
Ma si é la vita che finisce                                A una catena armai          
Ma lui non ci pensó poi tantó                          Dint´e vene sai           
Anzi si sentiva gía felice
E ricominció il suo canto

Geen opmerkingen:

Een reactie posten