 |
| Licht aan einde tunnel |
Wat is dat voor een mentaliteit bij
journalisten, of in ieder geval wat er voor doorgaat. Was het vroeger een
beroepsgroep die verslaggever werd genoemd, nu zijn ze verworden tot
nieuwsmakers in plaats van nieuwsverslaggevers. De pers is een onderdeel van het
probleem in Nederland, zo is mijn stelling inmiddels. Dat geldt overigens door alle politieke voorkeuren heen.
Denk maar eens aan het tv debat met Fortuin waarbij Witteman een zeer dubieuze
rol speelde. Niet ter bescherming van het miezerige mannetje van mijn partij
maar om aan te geven waar de macht van de (tv)journalistiek zijn grenzen niet
kent, en dat volgens mij nog steeds niet doet. Zo ook nu, blijkbaar is het
interessanter om te benadrukken waar, of wat, niet goed gaat dan eindelijk de
broodnodige, en nu behaalde, successen te benadrukken.
"Waarom gaat nu echt in de
journalistiek" zou onderwerp moeten zijn van een mooie wetenschappelijke
studie. De bond van journalisten zou hiervoor moeten gaan strijden, de NvJ,
leidt een onopvallend bestaan maar nu kunnen ze zich onderscheiden.
De invloedsmeter van de journalistiek
zou moeten worden ontwikkeld en bij elk programma als waarschuwing moeten
worden getoond. Zoals de resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor
de toekomst zo zou hier moeten gelden: de journalist heeft zonder last- of
ruggespraak zijn artikel kunnen schrijven, de kleur is bepalend voor de
voorkeur van de journalist. De VVD wordt blauw aan gegeven, de PvdA rood
met helaas een blauw randje, D66 met groen/blauw, CDA met groen, de populisten
van Wilders met bruin en de ouderenpartij krijgt grijs.
Dan weet de lezer uit welke hoek de
wind waait. Het moet wel eerlijk gebeuren, op straffe van een Berufsverbot, dat lijkt me
een mooi en uitvoerbaar plan.
En nu gauw dat extra blok op Teletekst, extra edities van de kranten, extra nieuwsuitzendingen: Het gaat beter met de
BV Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten