Het daglicht is alweer duidelijk op
zijn retour. Zo tegen 20.30u is het daglicht aardig verdwenen, je merkt het ook
aan de lucht. Het begint wat anders te ruiken, de velden zijn soms alweer met
mist bedekt in de avonduren. Nog even en de bladeren gaan kleuren. De herfst
komt eraan, met zijn onverbiddelijke eind van al het groen wat eerst nog, als
aanloop daar naar toe verandert in de meest prachtige kleuren. Of het andere
Klinkertje en ik daar dit najaar erg van gaan genieten weet ik nog niet. Teveel
onvoorspelbare variabelen zullen we maar zeggen.
Op tv zie ik, met een schuin oog want
ik ben ook aan het schrijven Feratel langs komen. Een blik op de wereld en ook
bijvoorbeeld die van Tirol waar na elkaar Nauders en Serfaus langs komen. Het
ziet er droog uit door de webcams van de wereld. Het brengt ook veel
herinneringen terug van verhalen over dat gebied, door eigen vakanties en door
de vakanties van mijn ouders en de verhalen erover. Verhalen die al geschreven
hadden moeten worden en wat niet gebeurd is. Mooie verhalen en anekdotes in je
bovenkamer die hun weg naar het zwart wit waard zijn, en in onze familie
eeuwigheidswaarde hebben.
Toch maar een keer beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten