Meerdere keren heb ik u bericht over
"de toestand". Dat maakt het concentreren op andere zaken, op het
moment, wat lastiger is. Ik moet eigenlijk van alles en nog wat doen en
schrijven maar ik kan een poos naar stukken kijken zonder te lezen. Een poos denken
en na een half uur merken dat ik zover afgedwaald ben dat het onderwerp
waarover ik na wilde denken zich in iets anders heeft verandert.
Zo wil ik vanochtend graag een stuk
schrijven voor het verkiezingsprogramma. Die bijeenkomst is morgen en dat moet
dus gebeuren. Hele mooie teksten heb ik al over gedroomd maar nu het op papier
moet is het ineens verwaterd, of erger nog, weg. Weet ik het niet meer precies
wat ik nu wel en niet wilde opschrijven. Er komt in de komende weken een moment
dat het bijltje er even helemaal bij neer moet. Dat de Partij weer even anderen
aan moet kijken voordat ze naar mij en het andere Klinkertje kijken. Dat is
soms ook wel het benauwde, dat het veel neerkomt op wat hier wel, of niet,
gebeurd. Wat er wel of niet gedaan wordt, wie we wel en niet benaderen, wat er
wel of niet geschreven wordt en of we wel of niet de telefoon opnemen.
Dat helpt nu
niet want ik moet een stukje van het verkiezingsprogramma schrijven en ik weet
er geen begin aan te krijgen. Het overzicht over het hele proces heb ik ook nog
niet dus we zullen zien hoe dat morgen gaat. Eerst maar beginnen met de vraag
of anderen wel al het idee hebben dat er zich iets begint te vormen en hoe
krijgen we dat straks goed.
Zoals aangekondigd, er komt een moment
in de komende weken of maanden dat ik er een poosje niet zal zijn, benieuwd hoe
dat zal aflopen.
Deze Blog begint een beetje te worden
zoals met het verkiezingsprogramma; nog geen overzicht.
Het helpt wel dat ik u even kan schrijven,
zo komt er wat beweging in de bovenkamer en concentreer ik me tenminste op deze
Blog, kijken hoe het zo verder gaat en of de concentratie even volhoudt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten