Gewoontes

Kipfilet, maar dan anders

Het is wel lachen op de plek waar ik nu ben. Een redelijk huiselijk gebeuren dat, in ieder geval poogt het dat te zijn. De bewoners van deze luxe twee onder een kap hebben bijna allemaal een gestichtsverleden. Dat is ook te merken aan alle gewoontes die ze hebben overgehouden. Eten op een bepaalde tijd en manier op tafel, koffie op bepaalde tijd evenals de medicijnen. Als het dan wat anders gaat zijn ze soms aangenaam verrast of geheel van slag. Dat vind ik ook het leuke van deze groepen. Het blijft altijd weer verrassend wat er uit de bus komt, wat het resultaat, of het effect is van wat jij doet of nalaat. De manier waarop met planbord voor de volgende dag wordt om gegaan is bijna hilarisch. Als eerste worden de foto's opgezocht van degenen die morgen werken, vroeg en laat. Dan worden door middel van foto's op het planbord, naast de foto's van de personeelsleden de foto's gehangen van wat er morgen gegeten gaat worden. Nu klopt het meestal maar ik moest op zoekt naar kipfilet. Er is van alles; van biefstuk tot bal gehakt maar een kipfilet op de foto is er niet. Althans ik heb deze niet kunnen vinden. Dus kwam er een foto te hangen van, wat ik denk, een soort Wiener Schnitzel, om toch maar iets aan te duiden. Anders is de verwachting dat er alleen sla met aardappeltjes op tafel komen. Vlees er dus bij maar dat het geen kipfilet op de foto is kan een blinde vink nog zien. Er ontstond niet directe paniek maar het maakt sommige mensen wel even onrustig als niet het goede plaatsje op het bord verschijnt, als nu maar wel de goeie kipfilet op het etensbord verschijnt dan komt het allemaal goed.