Pré - prae - pre of gewoon te vroeg

Het begint buiten herfstig te worden, dat is een voorteken van de naderende winter. Voor de één betekent de winter heel veel plezier, voor de ander iets waar als een berg tegenop gezien wordt. Kou, sneeuw en andere bijkomstigheden maar vooral kort daglicht. Zonder dat je het bijna merkt zijn we halverwege, 21 september is precies tussen de langste en kortste dag in.
Ook de tijd dat tegenwoordig( je wordt ouder papa) de pepernoten en andere Sinterklaas lekkernijen in de winkel verschijnen.
Zullen we wat meenemen vroeg ik aan de jongste. Afgelopen vrijdag waren we even boodschappen doen in één van de drie plaatselijke supermarkten, en ik had het al eerder gezien bij anderen; de pepernoten en het speculaas. Bij deze was het assortiment nog veel groter, pepernoten in alle soorten en maten, met en zonder chocolade, etc. Nou nee, het is me eigenlijk toch veel te vroeg, laat nog maar liggen, dat kan nog snel genoeg.

© boomerang.nl

Hoewel niet erg fan van de Goedheiligman gaat dit toch wel een beetje ver. Dat de middenstand anticipeert en graag wil verdienen aan Hem is wel duidelijk maar dat het nu al, op dit moment en in deze mate moet, ik zet er een vraagteken bij. 
Ineens schiet me in de gedachten dat twee weken geleden het dikke Intertoysboek al op de deurmat viel. Niet met de Sinterklaasuitgave, die zal de komende weken ook wel verschijnen maar dit dikke boek dienst, denk ik, als opwarmer.
Geen Sinterklaashater maar meer een fan van de Kerstman. Dat zal vermoedelijk wel weer moeten veranderen met de komst van de kleinzonen, die zullen we ook zo spoedig mogelijk op de hoogte brengen van het bestaan van de Kerstman. Gezellig hoor, de Kerstman, veel goedmoediger en van minder Calvinistisch gehalte dan de Goedheiligman, met strengen donkere mannen die je met een roe toezwaaien. Nee, geef mij maar de Kerstman pleit ik nu, 23 september, denk er het uwe van.