Daar zit ik weer; ditmaal in de tuin van Johan. Zit te
wachten op
mensen die van elders komen en waarmee ik een kopje koffie ga drinken. Kopjes
koffie buiten de deur drink ik zelden zonder reden. Meestal is er een doel aan
bevestigd of heeft het een “hoger” doel. Dat is wel het grappige aan het
komende gesprek. Is het informatief, is het één- of twee wegverkeer, wordt het
vooral luisteren of moet ik juist veel vertellen. Weten doe ik het straks pas,
nadat het gesprek is geweest. Verwachtingen heb ik er niet van maar leuk lijkt
het me wel en hopelijk voor de gasten ook nuttig.
Of ik daar zelf iets aan over houd, of het mij iets oplevert , ik
weet het niet. Zo zit ik ook wel in elkaar, het voor wat hoort wat principe zit
er niet ingebakken. Misschien maar goed ook, ik zou mezelf niet herkennen als
het anders was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten