Binnen de lokale politiek begint het naar een eindpunt te gaan, en daarmee ook naar een beginpunt. Verkiezingen beginnen hun tol te eisen doordat mensen wel of niet op een lijst staan, niet willen, juist wel, veel te laag, niet op de juiste plek. Het begint te schuiven en is daarmee een chaotische periode. De periode waarin de plannen voor erna gesmeed worden en waarin de coalities al worden gesmeed.
Zo ontstaan nu allerlei afsplitsingen van mensen die zich tekort gedaan voelen door hun partij, hun commissie die gaat over de leden van de lijst met kandidaten voor de volgende verkiezingen. Een raar fenomeen is het en waar mensen zich te kort gedaan voelen is het een kwestie van politiek beschouwen. Beschouwen als een samenkomst van mensen met idealen, die zich voor die idealen willen inzetten en daar het eigen belang aan ondergeschikt maken. Of is het een samenkomst van allerlei mensen die er komen ter meerdere eer en glorie van het eigen ego.Er zijn vast wel tussenvormen te bedenken, en die zijn er ook maar om het huidige theater en het toneelstuk wat nu wordt opgevoerd aan u te schilderen lijkt me deze vergelijking de beste.
De onzekerheid over de politieke toekomst is aan het neerdalen in de gedachten en de acties van de raadsleden en bij het college. Nu deze gemeente het meest in het nauw zit, juist nu besluit de burgervader naar een andere gemeente te verkassen en besluit een optreden in het krantenartikel met de woorden; ik zal nog wel eens aan Brummen terug denken. In de vorm van grap denkt hij overigens ook al vooruit en laat Doetinchem weten dat hij over een aantal jaren zijn opwachting in Arnhem wil maken, maar dat terzijde.De onrust spat eraf en hoewel het nu toch Kerstreces zou moeten zijn denk ik dat er nog van alles te gebeuren staat de komende weken. We gaan het weer meemaken, wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten