Van West naar Oost en verder, zo had deze
Blog kunnen heten. Of de drie pontentocht want met pijn in het hart zijn
we de terugreis begonnen. Als ook op de heenreis laten we ons leiden door de
navigatie die we echter een beetje moeten misleiden anders stuurt ie ons
precies dezelfde weg terug. Die hebben we wel gezien en we gaan voor een tocht
dwars door Brabant, van west naar oost. Uiteindelijk belanden we telkens zo op
de grens van Brabant en Gelderland en is het wel Noord(en) van Brabant en het
zuidelijke deel van de Betuwe. Een afwisselend landschap trekt aan ons langs
waar we in het begin van de rit zelfs nog over de ons bekende Groen Kruisweg
kwamen en ook bekend eindigde bij het Berg en Dalse van Nijmegen. Een
afwisselende rit die genoeg tijd had om nog foto’s van vogels te maken en onze
vakantie eens lekker verbaal te herhalen. De belevenissen waren er voldoende om
de hele dag door slechts op de achtergrond Genesis te draaien en eer zelden
naar te luisteren dan wel mee te zingen.
Zoals wel vaker eindigden we in Duitsland
omdat er gen zin was om erg bekende wegen tegen het lijf te lopen en zeker niet
om Nijmegen op vrijdagavond door te rijden. Dus onderlangs en via het in zeer
Kerstige sfeer zijnde Kleve richting de Nederlandse grens terug. Natuurlijk
eerst nog even heerlijke boter en broodjes gekocht om in Arnhem onze jongste op te pikken en vervolgens via een bekende weg, het is niet te vermijden, naar
huis te rijden.
Thuis, ons Uussie waar we direct na
aankomst, door een verdrietig bericht van de buren in de realiteit terug
gebracht worden. Raar maar waar, er waren precies vijf minuten voor nodig en we
waren thuus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten