Bijna Kerst

Het is vandaag de kortste dag van het jaar, de dag dat 29 jaren geleden onze jongste dochter geboren werd in het Juliana ziekenhuis in Apeldoorn. Het was toen ook een zonnige dag maar, net als nu, koud en net boven nul graden. Wat het grote verschil is, behalve alles wat verandert is in 29 jaren ( computer, mobieltje, glasvezel etc) is dat we voor het tweede achtereenvolgende jaar in lockdown zitten vanwege de Covid 19 pandemie, eerst door de Alpha variant, toen de Delta variant en nu vanwege de Omikron variant. Vorig jaar omdat de inentingen te laat starten en dit jaar omdat de boostercampagne veel te laat op gang kwam. De gezondheidsraad adviseerde medio september aan de regering; bereid u voor en houd u gereed. Dat advies werd pas eind november opgevolgd und Jetzt haben wir den Salat zoals ze zo mooi in het Duits zeggen. De boostercampagne te laat op gang en mede daardoor nu in lockdown. Het andere is natuurlijk dat we te efficiënt geleefd hebben en te weinig IC bedden hebben, al langere tijd. Het zorgt er in ieder geval voor dat we voor het tweede achtereenvolgende jaar de verjaardag van onze jongste niet op een normale manier kunnen vieren. Nu komt de Kerst eraan en we zien hoe we dat met alle restricties toch een beetje kunnen vieren, op de een of andere manier. Intussen is, als mosterd na de maaltijd, er een debat aan de gang in de 2e Kamer over de lockdown. Herhaling van zetten en het levert helemaal niets op. Wat ook niets oplevert maar wel veel leuker is; eerste Kerstdag begint de Top 2000 weer. Tot aan het oude jaar lekkere muziek, daar kan ik van genieten, heerlijke tijd is dat geworden. Gestart in 1999 en dus de 22e aflevering. Even een beetje uit alle ons omringende narigheid. De kop in het zand steken zo u wil; na 2 januari laat ik de harde werkelijkheid weer tot me doordringen, tot dan.