Kersten's Molentje

Dat we nogal aan de wandel zijn mag u niet vreemd zijn. Dat ik

daarover nu en dan schrijf is niet meer dan logisch want het omvat een groot

deel van onze wereld. En ik mag daar niet te somber over zijn, over onze

wereld, al was het maar om alle aandacht die anderen ons geven. Gisteren nog

een afspraak gehad voor een kopje koffie met de gemeentesecretaris van onze

gemeente en in zijn kielzog kwam, onaangekondigd maar daarom niet minder

welkom, de burgemeester mee. Een heel fijn en open gesprek die, zoals alle

gesprekken de laatste tijd, opent met een relaas van mijn kant wat de stand van

zaken is. Hoe we er gekomen zijn en wat het voor de naaste toekomst betekent (

wat we zelf ook niet weten). Dus daarover geen klagen en dan de dag erna,

vandaag dus, even heerlijk napraten met het andere Klinkertje, tegenwoordig

vooral tijdens het wandelen. Hoewel het praten in het rijdende Praathuis ( de

auto) ook nog regelmatig plaats heeft kiezen we er de laatste weken vooral voor

om te wandelen in plaats van te rijden. Wandelen in de eigen omgeving waaronder

de Loenermark maar ook al een paar keer in de naaste omgeving. Wandelend van

huis vertrekken en weer aankomen, dat is toch het leukste wat er is. Vandaag

zijn we een wandeling gelopen die we voor een deel al eerder hadden gelopen

maar nu toch weer anders. Na eerst de toestand van mijn oude buurt in

ogenschouw te hebben genomen zijn we via via naar de Doonweg gelopen. Die

hebben we tot de Coldenhovenseweg doorgelopen en gaat daar ergens over in de

Imbosweg. Die hebben we gelopen tot de asfaltering ophoudt en daar naar rechts

gedraaid en die weg afgelopen. Op een gegeven moment, na Landall het bos

ingelopen tot we uitkwamen bij een, potentieel, mooie parel van Eerbeek;

Kersten's molentje. Gelegen aan de Gravinnenbeek doet het al lang geen dienst

meer want de wateraanvoerende beek staat droog. Vanaf de sprengenkop tot een de

Eerbeekse beek, waar deze beek in uitmondt; zo droog als wat. Ook het

watervalletje wat veel van de wat oudere Eerbekenaren zich wellicht nog kunnen

herinneren staat droog. Terwijl het, indertijd, ook al een mooi en bijzonder

plekje Eerbeek is. Waar de tegenover gelegen weide in mijn herinnering eens

stuk kleiner was en er een soort van wei lag waar je kon recreëren. Dat

gebeurde vooral in het weekend en, zo hoorde ik deze week van een oude

kameraad, waar ook schoolklassen zich op een mooie middag wisten te vermaken

met een balspel, of anderszins. Maar buiten dat; de beek staat droog en het

watervalletje functioneert als gevolg daarvan niet meer en daarmee is een uniek

stukje Eerbeek niet meer functioneel. Nu ben ik misschien een sentimentele oude

man die terugverlangt naar sommige dingen van vroeger maar dat is dan maar zo.

Dit vind ik veel beschermenswaardiger dan een beeldje van Papiermakers op het

Stuyvenburgplein. Niet dat het onaardig is, helemaal niet, maar dat geld zou ik

liever besteden aan wat echt nodig is. Het herstel van de bekenloop in Eerbeek

en omgeving is erg nodig want als dat gebeurd gaat ook het watervalletje bij

Kersten's Molentje weer lopen. En waar dan iedereen, toeristen maar ook Eerbeek

en omgeving, van genieten kan. Na de enorme opknapbeurt van de Eerbeekse

beek, van de sprengenkop tot aan "de Korenmolen" ( die zoals we weten

een oliemolen is) kan de rest van het bekenstelsel, inclusief de sprengenkoppen

van de Gravinnenbeek een dergelijke opknapbeurt goed gebruiken. Dat is in 2017

al eens ter hand genomen zo lees ik bij de Bekenstichting maar, om voor

mij onduidelijke redenen nu gestaakt. De melding dat er machinaal werk moet

gebeuren ( en dus geld kost) zal daar vermoedelijk debet aan zijn. Waar water

is is leven, en dat geldt voor Kersten's Molentje evengoed als het centrum van

Eerbeek waar nu toch (opnieuw) de gedachte, na een opknapbeurt van 1,9 miljoen

van het centrum, weer rondwaart om de beek meer en beter zichtbaar door het

centrum te laten stromen. Dat zou tijd worden, net als mijn roep hier, om het

water te herstellen waar het kan. Dat een kilometer, delicaat, graafwerk dat in

de weg staat, dat idee staat mij tegen.