Een
dag mooie stukken gereden en uitgekomen in het Zuidelijke deel van het
Schwarzwald . Niet toevallig hoor maar dit was ook een kwestie van zien of je
geheugen klopt met de echte situatie. Hoe we het achterlieten, al meer dan 25
jaren geleden, nog steeds zo is als het is. Nou het was zo hoor; we zijn ruwweg
vanaf Freiburg op kleine wegen naar het Zuid-Oosten gereden om uit te komen in
Wembach. Wembach zeg je? Ja Wembach. Bij weinigen van u bekend maar voor ons
veel meer. Vroeger woonde in Wembach een oud-collega van ons met wie we geen
contact meer hebben. In de tijd dat ze met ons werkte klaagde ze altijd al over
haar luie echtgenoot en in het laatste jaar dat we in Zwitserland woonden zijn
ze gescheiden en ging zij in Schopfheim wonen. Op een appartement terwijl ze in
Wembach in deze boerderij woonde. Geen buitenleven meer en zij ook wel tamelijk
van slag wat goed voor te stellen is. Maar goed; daar zijn we nu dus langs gereden;
de boerderij in Wembach waar zij woonde. Ook onze oudste is daar vaker geweest en
dus was het ook voor haar mooi om daar eens te kijken. Er woonden nu duidelijk
andere mensen die de boel keurig op orde hadden en de, voor ons, beroemde
veranda; zo ongeveer de woonkamer van de familie was niet meer. Nog gauw even
boodschappen gedaan in Schönau im Schwarzwald waar ik, in mijn herinnering dan,
de lekkerste grote steak heb gegeten. Een steak van 600 gram en heerlijk. Ach,
wat herinneringen met je doen maar ik vond het wel fijn dat deze herinnering
klopte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten