Vakantie ll

U weet dat wij wel houden van een stukje rijden. Heerlijk vinden we dat, rijden, kijken en maar praten. Over van alles en nog wat en soms is het ook even stil maar dat komt dan vooral omdat er iets gebeurd, iets moois te zien of dat er even concentratie nodig is om de weg te vinden. De Navigon en Tomtom zijn geweldige hulpmiddelen maar je moet wel opletten. Zo was er tijdens de reis richting ons doel een aanwijzing om rechtdoor te rijden en het kon ook, verkeerstechnisch dan, maar toch heb je al zo’n gevoel; dit klopt niet. Dat gevoel klopte want we voor we het wisten reden we zowat een Army-base in Kaiserslautern op. Snel terug gereden, wat kon , en de weg vervolgd. Dit alles om maar even aan te geven dat je bij het rijden ook zelf na moet denken. Handige hulpmiddelen zitten er ook op en zo was van te voren wel ongeveer bekend hoe we zouden rijden. Tevoren heb ik u al eens uitgelegd dat dit bij mij tot de voorpret van de vakantie hoort. Kort en goed; we hebben in Nederland een goed uur op de snelweg gereden om in een behoorlijke regenbui het land bij Venlo te verlaten. Als je eenmaal over de grens bent heet de snelweg ineens Autobahn en heeft het nummer 61. Die 61 die in de ruime omtrek van Keulen ook nog even de 1 is hebben we gevolgd tot de afslag Alzey aan de 61. Net voorbij Bingen en een paar flinke heuvels, daar waar de vrachtwagens hun eigen baan krijgen om op eigen snelheid te stijgen, daar zijn we eraf gegaan, van de snelweg om er tot ons einddoel, nog zo’n 300 kilometer verder niet meer op te geraken. Helaas wilde de radio niet erg functioneren want anders hadden we ons nog kunnen verkneukelen over de automobilisten die op de Autobahnen in de stau waren beland en wij niet. Alzey dus, een gebied waar de wijncultuur hoogtij viert. Dat is goed te zien aan de heuvels die we doorrijden en waar de wijnranken volgeladen met druiven wachten op een ander lot. Doorgereden, ik verraadde het al, naar Kaiserslautern wat een hele mooie omgeving heeft. We waren er ook nog nooit geweest zoals voor een groot deel van de route gold overigens. Kaiserslautern heeft een paar mooie bergwegen en erover rijdend gingen we langzaam, via wat L wegen richting de Franse grens. Niet in het besef dat we in Frankrijk alcoholtests in de auto nodig hadden tuften we over de mooie Franse dreven. Tot aan het plaatsje Lembach was het nog wel heuvelig en mooi, dat peil daalde daarna erg en leek het meer op de Elzas zoals wij het kenden. Beetje heuvelig maar ook vlakke stukken tot aan de Rhin. Die zijn we bij een groot sluizencomplex overgestoken en langs Offenburg op ging het verder naar het einddoel. Dat is wel een belevenis want als je Offenburg eenmaal achter je laat en je verder in het Schwarzwald doorrijdt weet je ineens weer; wat is dat mooi hier. De heuvels worden al snel weer wat serieuzer klimwerk en doordat we al snel weer van de B wegen af waren en via de L en K wegen verder gingen betekent dat al snel; klimmen en dalen voor de auto en voor ons. Maar mooi en prachtig. Waar een normaal mens ongeveer zes uur over doet hebben we in 9 en een half uur gereden. Meer uren achter het stuur, veel mooier en daardoor ook veel meer voldoening van de mooie rit die ons ook nog mooi weer bracht. Regende het nog in Venlo; in ons einddoel was het al heerlijk weer en de eerste avond hebben we lekker buiten door gebracht.