Ben op een rare manier weer aan de
slag. Door mijn afwezigheid lijkt de orde van de dag in de fractie verloren en
zag ik geen andere mogelijkheid dan zelf weer op die trein te stappen. Om erger
te voorkomen en om de geloofwaardigheid van de onze partij, onze afdeling en
onze fractie. Het gaat me zeer aan het hart als daar afbreuk aan gedaan wordt.
Zeker waar het de lokale activiteiten betreft.
Om vele
redenen gaat het anders, gaat het mis, gaat het niet en vooral niet zoals je
wil, en allemaal om goede redenen. Het maakt wel dat het nu dan maar klaar is
met de rust die me niet gegund is, blijkbaar.
U weet
misschien hoe het gaat, iedereen zegt je wel te willen ontzien en dat menen ze
ook maar evengoed sturen ze je mailtjes in cc waarvan ze bijna toch zeker weten
dat je ze leest.
Tot je er zelf aan toe bent is de
gedachte en dat ben ik eigenlijk nog niet.
In de opruiming van de spullen van
mijn ouders kom ik teveel dingen tegen waarvan ik een brok in de keel krijg.
Die me nog pijn doen en die ik soms maar moeilijk kan plaatsen. Ik ben nog niet
in evenwicht en zeg nu tegen mezelf dat het oppakken van de politiek daarbij
helpt.
Het mag zo
zijn en ik hoop het ook hoewel het nog geen twee weken geleden is dat we in
Dieren waren, dat geeft te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten