Moeilijk is het toch nog, de keus
tussen populair, tussen mooi, tussen kwaliteit en het moment. Als ik nu een
nieuwe lijst zou moeten maken dan werd het alweer anders. Bijvoorbeeld Jeanny
van Falco, in casu de Bolland broertjes, mag er ook tussen. Dat soort verhalende nummers vind ik wel mooi
is wel een eerste conclusie. Zie in ieder geval wat hieronder aan nummers komt.
Paradise is natuurlijk een prachtig voorbeeld van een verhalend nummer.
Paradise is wel een nummer wat ook, voor mij, het tweede deel van de jaren ‘70
kenmerkt.
Samenvattend is mijn lijst een mix geworden, is een
tweede conclusie. Een mix van vooral nostalgie, emotie en ik vrees, dat alles
toen toch beter was. Om mijn leven te beteren wil ik nog een paar lijstjes doen
de komende tijd, in ieder geval een Top kerst nummers en een Top 10 van de
laatste tien jaren ( 2002 - 2012), dat maar als laatste conclusie.
-
Running Up That Hill Kate
Bush
Mooi nummer en om dezelfde reden als bij Paradise op
mijn lijst. In ieder geval een nummer van Kate Bush op de lijst. Deze is gekozen
omdat ik iets anders wilde dan het obligate "Wuthering Heights" van haar
debuutelpee "the Kick Inside". Bijna een standaardwerk maar dat heeft meer met
nostalgie te maken.
-
Old Man Neil
Young
Het was mijn kennismaking met deze artiest, van zijn
elpee "Harvest" die ik nog kocht als cassette elpee herinner ik me ineens. Dit is
natuurlijk wel een standaardwerk, wat een man, wat een leven en wat een
artiest. Alle nummers van deze Elpee hebben het gehaald in de top 40 als ik me
wel herinner. Uit 1972 dit nummer en een waardige opvolger gevonden in, wat mij
betreft, "Comes a Time" uit 1978. Twee standaardwerken van dezelfde man.
-
Hotel California The
Eagles
Spreekt wat mij betreft voor zich. In de tijd dat
Julie Covington haar hit had met het nummer "Don't cry for me Argentina", in die
tijd werd ook deze Elpee en dit nummer uitgebracht. Hoezo hou ik van verhalende
nummers? Heel mooi blijft dit nummer ook na zoveel jaren. Beluisteren doe ik
deze niet vaak, zo nu en dan er weer even in zwelgen, heerlijk.
-
der Weg Herbert
Grönemayer
Over deze artiest heb ik al eens wat geschreven, zijn
achtergrond om tot dit nummer te komen, het overlijden van vrouw en broer
binnen enkele dagen aan de gevolgen van kanker, zijn sociale bewogenheid en zijn
antiheld status, voor mij dan. Dat gevoegd bij de hoge kwaliteit van zijn
nummers maken me gevoelig voor wat de man maakt. Dat maakt ook, en ik heb
lang nagedacht of ik de opmerking maak, dat een zangertje uit het Brabantse,
voornaam Guus, zich zou moeten schamen om een dergelijk nummer te vertalen en
op te nemen. Een eerbetoon zegt u, aan Herbert. Een eerbetoon aan Herbert zou
zijn geweest als deze G. even goed had nagedacht en het zwijgen er toe gedaan
had.
Goed, ik vervolg;1 keer een nummer in de top 40 is alles wat hem in Nederland groot maakt. De albums die hij heeft gemaakt zijn ontegenzeggelijk van een eigenheid, die ik fantastisch, Grossartig, vind. Die hem dus ook heel groot hebben gemaakt in Duitsland en jammer genoeg niet in Nederland. Waar de Francofielen nog wel eens klagen over het gebrek aan chansons en Frans werk in de Top 2000 zo zou ik willen zeggen dat Duitse muziek van het niveau welke ik juist heb besproken ook maar armetierig aanwezig is. Dat ik me erg goed kan verplaatsten in de Duitse taal, ook in de gevoelens die erachter liggen maken deze zanger ( en ook acteur, bijvoorbeeld; das Boot) voor mij top, top en nogmaals top.
Goed, ik vervolg;1 keer een nummer in de top 40 is alles wat hem in Nederland groot maakt. De albums die hij heeft gemaakt zijn ontegenzeggelijk van een eigenheid, die ik fantastisch, Grossartig, vind. Die hem dus ook heel groot hebben gemaakt in Duitsland en jammer genoeg niet in Nederland. Waar de Francofielen nog wel eens klagen over het gebrek aan chansons en Frans werk in de Top 2000 zo zou ik willen zeggen dat Duitse muziek van het niveau welke ik juist heb besproken ook maar armetierig aanwezig is. Dat ik me erg goed kan verplaatsten in de Duitse taal, ook in de gevoelens die erachter liggen maken deze zanger ( en ook acteur, bijvoorbeeld; das Boot) voor mij top, top en nogmaals top.
-
Paradise By The Dashboard Light Meat Loaf
Nostalgia, als die elpee wordt uitgebracht met de
twintig nummers die ik heb verkozen voor mijn Top 2000 dan is dit het nummer
wat me direct terug zet in die tijd. Mooi en lang opbouwend verhaal, geweldig tussenstukje met de commentator op "de wedstrijd", mooi in elkaar gezet en een teken van zijn tijd.
-
Dust In The Wind Kansas
Net iets ouder nummer dan Paradise maar ook in dezelfde
categorie. Als ik wel herinner kwam dit nummer in de tijd dat Herman Brood in
de lijsten stond met Saturday Night, ook een mooi nummer trouwens. Herman Brood
is tijdens zijnleven vernield geraakt door de mogelijkheden die hij kreeg en
nam. Geëindigd op een manier die ik wel Herman's vind. Maar Kansas dus, in de
USA een behoorlijke status, net geen supergroep maar er niet ver vandaan. In
ons land niet veel verder gekomen dan dit nummer die een soort van
eeuwigheidswaarde heeft. Op elk moment mooi, passend bij elk bijzonder moment, dat is al een verdienste op zich.
-
Troy Sinead
O'Connor
Ook over deze artieste al eens geschreven, naar ik
meen. De persoonlijkheid die soms alle kanten opgaat en waar ze met groete
tussenpozen last van heeft. Die haar ook beperkt in het maken van muziek. Dit
jaar nog een tour voor langere tijd moeten onderbreken omdat ze uit mentaal
evenwicht was. Die het etiket bi-polair heeft gekregen, als je naar dit nummer
luistert zou je eerder denken dat het multi persoonlijkheid is. Hij staat op
mijn lijst omdat ik het vooral ook een moedige vrouw vind die de strijd, al dan
niet pathologisch gestuurd, aanbond met de RK kerk in Rome en Ierland. Dan moet je wel
wat weten, de vrouw die zich in de jaren '80 het hoofd al kaal schoor om statements te
maken en die haar handelsmerk werd. Wie dit een onnavolgbaar nummer vind; u
heeft groot gelijk. Nu heb je dat wel vaker met nummers maar deze is geniaal in
zijn soort.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jeanny schreef ik in de inleiding en eigenlijk vind ik dat een goede afsluiting van deze serie. Falco, de man heette anders maar kom er even niet op, leeft niet meer. Aan drank en drugs ten onder gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten