Oberaula in my mind (2)

Oberaula, de vaste standplaats sinds 2006 met een onderbreking van 1 jaar, waar een uitstapje naar het fameuze en weinig mondaine Waldbrunn-Waldkatzenbach. Vraag  één van de gezinsleden ernaar en u heeft een hele avond vermaak en mooie verhalen. Over waardeloze broodjes, een waardeloos huisje en een waardeloze plek. Een krakende koelkast, koud weer en een gekke kleur van het huisje ( als enige op het hele park). Om maar te zwijgen van de positie van het huisje op het park. Met een beetje fantasie had dit huisje ook midden op de Veluwe kunnen staan of midden in Drenthe. Als het weer, in tegenstelling tot het seizoen, erg koud is, zoals onlangs nog gebeurde, wordt dat nog steeds weleens een Waldkatzenbachje genoemd, ach ja zo gaan de dingen.

maar deze Eifel

Niet deze

Na jaren en jaren in de Eifel, of is het Eiffel, te hebben gebivakkeerd, bij de familie Kockelmann, kwam daar begin 2006 een abrupt eind aan door de scheiding van de echtelieden Kockelmann. Als trouwe honden gingen we jaar op jaar naar de Eiffel hoewel we inmiddels "alles"al wel drie keer gezien hadden. Van Bitburg tot Daun en van Gerolstein tot Weiswampach, het had allemaal geen geheimen meer. Morele verplichting, met de gastvrouw, Marlies, een goed relatie en aan het eind van de vakantie altijd een mooie prijs voor een weekje logeren.Dat schept onverwachte gevoelde verplichtingen. Verplichtingen die jaren doorliepen tot het bij hen niet meer liep. Hoe sneu voor de echtelieden en hun talrijke kinderen, waarvan wij er een aantal, min of meer, beter leerden kennen, was hun breuk voor ons een uitkomst. De mogelijkheid om onder het morele cont(r)act uit te komen. Einde oefening Eiffel, op naar een nieuwe bestemming, en nee; dat doen we nooit weer. We laten ons niet verleiden door welk vakantieadres dan ook om er jaar op jaar naar toe te gaan. Nee, doen we niet!

Zo gezegd, zo gedaan, na een prachtige vakantie in Oberaula onze eigen woorden gevolgd en het jaar erop niet Oberaula geboekt maar het fameuze en roemruchte Waldbrunn-Waldkatzenbach inclusief de hoogste bult in de omgeving; de Katzenbuckel van 626 m. Hoe dat afliep heb al eerder verteld, wat een ramp, nee dat is ook niet de vakantie zoals wij die graag beleven. Nee dat moet toch anders en tijdens de vakantie in het Odenwald waar Waldbrunn-Waldkatzenbach ligt, besloten. 

Volgend jaar wordt het zonder discussie;

Ferienpark Oberaula-Hausen ; 
De vaste standplaats met wisselende partners, waarmee bedoelt is te zeggen, wel hetzelfde vakantiepark maar telkens een ander huisje. De huisjes zijn op een mooie manier gepositioneerd op het park, daar is over nagedacht, dat is een ding wat zeker is. Op welke plek een huisje ook staat, je hebt altijd uitzicht over het dal en dat is natuurlijk mooi maar er heerst een voorkeur ten huize van Klinken.

Hopende dat u niet gaat, dan toch maar een geheim prijs geven; huisje 6.

Huisje 6 is top of the bill, het mooiste wat er is, de plek, the place to be. Niet omdat het huisje zo geweldig is uitgerust, alhoewel gelukkig wel met overgordijnen, in een eerder gehuurd,ander huisje, ontbrak deze voorwaarde tot enige privé des avonds. Waar een mens al niet op let, maar op het gaat om de positie van dit specifieke huisje op het park. Eigenlijk aan de toegangsweg van het park, een plek waarvan in eerdere jaren, door ons, werd gedacht; not the place to be to be, te laag, te weinig uitzicht, en zo meer. Voordien gestationeerd op een hoger gelegen deel van het park, genietende van een mooi uitzicht leken die onderaan maar niets, daar heb je toch niets aan, kan je net zo goed thuis blijven, et cetera, zijn we toch bekomen van de vooroordelen. 
Huisje 6, met overgordijnen; the place to be to be, in de hoop dat u het niet verder verteld; het is maar dat u het weet.

Wordt vervolgd