BAP

Zit in de auto, op een mooie plek, tegen de Grebbeberg aan. Het andere Klinkertje is een stukje verderop. In de auto, luister lekker naar muziek, en ook een beetje lezen. Oude Duitse klassiekers aan het luisteren, in dit geval BAP met Kristallnacht, hoe toevallig. In het huidige politieke internationale klimaat kan het niet actueler zijn, terwijl het lied stamt uit 1982. Nu houdt Duitsland me deze weken wel bezig want er is een voormalig RAF lid opgepakt in Berlijn. Meer als 30 jaar ondergronds geleefd en dat ondergronds is figuurlijk bedoeld. Andere identiteit, zo onopvallend mogelijk, uit het blikveld van de overheden en opsporingsdiensten blijven. Zij, want het is een zij uit de derde generatie RAF, heeft nog niets gezegd begrijp ik uit de Duitse nieuwsbronnen. De meeste misdaden zijn verjaard en waar ze nu voor vervolgd wordt zijn de misdaden in de ondergrondse periode. Het schijnt veel geld te kosten om ondergronds te leven want je kan geen baan nemen omdat je dan geregistreerd wordt. Ze heeft samen met twee andere gezochten ( ook 3e generatie RAF) een aantal overvallen gepleegd waarbij geschoten is, dus poging tot moord wordt ze aan gewreven. Alle verjaarde misdaden mogen niet meetellen maar ze zal de gevangenis niet meer levend verlaten. De RAF heeft me bij tijden wel bezig gehouden waarbij de uitvoering van de ideologie altijd de aandacht heeft getrokken en de ideologie naar de achtergrond verdween. De achtereenvolgende generaties RAF kregen een veel te militair karakter, met commandostructuren wat zij stadsguerilla gingen noemen. Daarmee een op zichzelf sympathieke ideologie volledig uit het oog verloren. Nadat de 1e generatie woorden niet meer genoeg vond en kogels boven woorden verkoos als strijdmiddel was de goede zaak al verloren. De strijd, in de jaren zeventig, tegen imperialisme, het Neo-liberale gedachtegoed en fascisme is waar we in de huidige wereld maar al te zeer mee te maken hebben. De rijken worden steeds rijker en weten van gekkigheid niet wat ze met hun geld moeten, onbetrouwbare politici en bedrijven die steeds meer willen en alleen in woord hun spijt met het gewone volk betuigen, ver van de werkelijkheid gezongen, daar waren groepen zoals de RAF bang voor. Dat hadden ze goed vooruit gezien en misschien beoordeel ik het in retrospectief te positief maar dat moet u mij maar vergeven. De kenmerken van een maatschappij waar zij tegen vochten wordt steeds duidelijker en dat is meer dan zorgwekkend.