Bingewatchen

Op de valreep van januari, en ja de tijd vliegt, nog even een stand van zaken betreffende het huishouden van de Klinkertjes. We proberen om het moment een beetje het wereldgebeuren aan ons voorbij te latengaan, dat wil zeggen; zo min mogelijk de talkshows kijken. Nu Lützerath “am boden liegt”, en gesloopt en wel afgegraven wordt, mijn weerzin daartegen heb ik in een vorige blog al duidelijk gemaakt proberen we ons minder te ergeren aan de wereld. Daarvoor zijn we behoorlijk aan het Netflixen wat een verademing is. Heerlijk kijken, onderuit op de bank en we kijken nu de serie van Netflix zelf; manifest. Nadat we ons al een keer scheel gekeken hadden naar de serie de Designated Survivor is deze van een andere orde. Het is science fiction met een reëel randje wat wij heerlijk vinden. Helaas zijn we er vanavond doorheen, wellicht in juni komen er nog 10 afleveringen. Wij moeten vooralsnog op zoek om ons binge-watchende karakter genoegdoening te geven. Zoeken naar nieuwe binge waardige series ( en binge waardig betekent niet kunnen stoppen met, in dit geval kijken). Nog even en we gaan de lente in en dan worden de dagen langer en andere dingen weer veel belangrijker. Hoewel de lente nog niet is aangebroken is het vandaag eindelijk een beetje mooiere dag en omdat het andere Klinkertje richting apotheek moest hebben we dat wandelend gedaan. Dat beviel goed en dus zijn we een stukje doorgelopen, via de oude buurt naar het Soerense Zand en weer terug gewandeld via het dorp. Dat wandelen werkt bijna net zo goed als het Praathuis, en dus praten we bij over de belangrijke, en minder belangrijke zaken die ons zo bezig houden. Slotconclusie na een vrij uitgebreide inventarisatie; er is de komende tijd nog genoeg te doen alvorens de dagen weer langer worden en onze interessen verschuiven naar de buitenwereld, wandelen, struinen en vissen worden dan weer belangrijk en na de mooie wandeling van vanochtend kijk ik er ook zeer naar uit, de lente.