Bijna Kerst

Het is vandaag de kortste dag van het jaar, de dag dat 29 jaren geleden onze jongste dochter geboren werd in het Juliana ziekenhuis in Apeldoorn. Het was toen ook een zonnige dag maar, net als nu, koud en net boven nul graden. Wat het grote verschil is, behalve alles wat verandert is in 29 jaren ( computer, mobieltje, glasvezel etc) is dat we voor het tweede achtereenvolgende jaar in lockdown zitten vanwege de Covid 19 pandemie, eerst door de Alpha variant, toen de Delta variant en nu vanwege de Omikron variant. Vorig jaar omdat de inentingen te laat starten en dit jaar omdat de boostercampagne veel te laat op gang kwam. De gezondheidsraad adviseerde medio september aan de regering; bereid u voor en houd u gereed. Dat advies werd pas eind november opgevolgd und Jetzt haben wir den Salat zoals ze zo mooi in het Duits zeggen. De boostercampagne te laat op gang en mede daardoor nu in lockdown. Het andere is natuurlijk dat we te efficiënt geleefd hebben en te weinig IC bedden hebben, al langere tijd. Het zorgt er in ieder geval voor dat we voor het tweede achtereenvolgende jaar de verjaardag van onze jongste niet op een normale manier kunnen vieren. Nu komt de Kerst eraan en we zien hoe we dat met alle restricties toch een beetje kunnen vieren, op de een of andere manier. Intussen is, als mosterd na de maaltijd, er een debat aan de gang in de 2e Kamer over de lockdown. Herhaling van zetten en het levert helemaal niets op. Wat ook niets oplevert maar wel veel leuker is; eerste Kerstdag begint de Top 2000 weer. Tot aan het oude jaar lekkere muziek, daar kan ik van genieten, heerlijke tijd is dat geworden. Gestart in 1999 en dus de 22e aflevering. Even een beetje uit alle ons omringende narigheid. De kop in het zand steken zo u wil; na 2 januari laat ik de harde werkelijkheid weer tot me doordringen, tot dan.

Weekendsport

We hebben de Kerstboom staan sinds begin deze week, altijd ( en steeds meer) een hele klus maar wel fijn want het zijn echt de donkere dagen voor de feestdagen. Heel fijn dat we nu andere, en meer verlichting hebben in huis. De hele dag schemerig in huis is nu eenmaal wat hoort bij deze tijd maar dan de kerstverlichting erin door de hele huiskamer is wel iets waar ik dan naar uitkijk. Wel raar dat de F! nu pas zijn laatste weekend aan het afwerken is. Nascar is al meer dan een maand afgelopen en de F1 stopt pas na vanmiddag. De wintersport, te bekijken op de twee Duitse zenders, is ook al een week of vier bezig. De andere snelheidssporten zijn ook altijd fijn om naar te kijken. Bobslee, Rodelen of Skeleton, het kan me allemaal bekoren. Afhankelijk van de baan waar gesport wordt is het meer of minder interessant en vooral de viermansbob is nog altijd iets waar ik met bewondering naar kijk, Met nog meer bewondering kijk ik naar de Skeletonners; voor wie het niet kent is het goed te weten dat het op een klein sleetje waar ze met de borst op liggen. Dat betekent dat de renner ongeveer twintig centimeter met zijn of haar gezicht boven de ijsbaan gaat, en “head first”, zie plaatje. Bewonderenswaardige moed vind ik het en nu wil het geval dat sinds een aantal jaren een zekere Kimberly Bos mee doet aan de wereldcup. Met steeds betere resultaten want in de ranking van het wereldkampioenschap van dit jaar staat ze bovenaan. Dat is wel heel erg goed en mocht ze bijvoorbeeld een Olympische medaille halen dan voorzie ik een soort Max effect. Ineens gaan we Skeleton kijken want “we” zijn er goed in. Dat is ook een beetje irritant in de huidige fase van de F1, we zijn allemaal fan want Max doet het fantastisch. Voor iemand zoals ik, die deze sport al heel lang volgt, is dat wel een beetje treurig. Mijn eerste held was James Hunt, in een McLaren, was de brutaalste en de beste, in mij ogen dan. In de jaren tachtig wisselend fan van Prost en Senna want de Professeur (Prost) was soms slim maar Senna was meer de durfal en een van de beste ooit gezien. Jaren negentig waren, wat mij betreft, voor Ferrari en Benneton met Michael Schumacher achter het stuur. Zou ik moeten kiezen tussen Senna en Schumacher zou ik het niet weten. Nu hebben we vanmiddag de laatste race van dit seizoen en het gaat, tot op de punt gelijk, tussen Max Verstappen en Lewis Hamilton. Hamilton kan achtvoudig wereldkampioen worden en dat is natuurlijk heel goed van hem maar zoals Senna of Schumacher zal hij nooit worden. Hij toont te weinig emotie tijdens de race ( behalve dat zeurderige toontje als er iets wat hem niet aanstaat, en het team heeft het dan altijd niet goed gedaan), te weinig heldengehalte en al wint hij tien keer het wereldkampioenschap zal dat beeld voor mij niet veranderen. Geen held dus en dat geldt voor Verstappen andersom, te veel held en daardoor gaat het soms mis. Dat wordt in de loop van de jaren wel beter maar zal nooit helemaal wegslijten. Gelukkig maar.

Er zijn van die data die je altijd bijblijven, wanneer mensen getrouwd zijn, geboortedata en sterfdata. Zo is 8 december een dag die eraan komt en die dag zouden we normaal altijd bij mijn ouders zijn, op die datum, 8 december, zijn ze in 1951 getrouwd. Ze zouden nu dus 70 jaar getrouwd zijn. Zouden want ze leven beiden niet meer en dat is nog steeds wel gemis. En dat ondanks dat we een eigen stam hebben met drie dochters en aanhang en drie kleinkinderen waar we natuurlijk beretrots op zijn, en erg van houden. Het gemis blijft en eigenlijk zou je je eigen geluk nog zo graag met hun gedeeld hebben, laten zien hoe het gaat met ons allemaal. Zouden ze trots zijn? Misschien wel maar vooral bezorgd want, onder andere dat, kenmerkte het leven van mijn ouders, altijd bezorgd over hun eigen stam. Dat gevoel mis ik altijd nog, je altijd beschermd wetend door je ouwelui. Natuurlijk konden ze ons niet voor van alles beschermen maar dat hoefde vaak ook niet. Het is meer de geborgenheid die van hun aanwezigheid uit ging maakt dat je ze nog vaak mist. Net als de uitspraken van met name mijn moeder die in de gesprekken die we onderling voerden nog vaak langs komen en waarvan we onszelf nog vaak bedienen, als het zo uitkomt. Eentje die de laatste tijd vaak langs kwam door nogal wat ongelukken in de buurt; “ ie zult de boodschap maar thuus kriegen” was een vaak gehoorde reactie. Net als “ Oew verrajer slup nooit” er een was die ma nogal eens bezigde. 

 

Zolang ze het over je hebben ben je er nog, of nog niet dood, is een waarheid als een koe. 

 “En als ik dood ga, treur maar niet 

ik ben niet echt weg moet je weten 

het is de heimwee die ik achterliet, 

dood ben ik pas als jij dat bent vergeten” 

(Testament Bram Vermeulen) 

In de tijd waarin we leven zou pa de wereld niet meer begrepen hebben en ma zich steeds meer geuit hebben in de zin van: wat een wereld toch. Zij zijn op gegroeid in een hele moeilijke tijd en hebben narigheid gehad maar door de zuil waarin ze opgroeiden hun geloof in een betere toekomst gehouden. In de onzekere tijd waarin we leven ben ik bijna blij dat zij dat niet meer hoeven mee te maken. Ma hield altijd vol: “als er iets is na de dood, en ik kan het, zal ik jullie allemaal beschermen”. Dus ondanks dat jullie niet meer bij ons zijn, en ondanks dat het geloof in een hiernamaals dramatisch laag is: gefeliciteerd met deze dag, vandaag zeventig jaar geleden.

Verlichting

Het blijft het nieuws beheersen en eigenlijk is het niets nieuws; Covid 19 blijft voorlopig bij ons en we reageren er maar wat op los zo lijkt ons demissionaire kabinet te denken. Adviezen worden in de wind geslagen en bijna aan alles wordt een eigen draai gegeven. Het is niet meer te volgen; nieuwste onderwerp is de boostercampagne; de gezondheidsraad adviseerde medio september dat het kabinet zich gereed moest maken voor de boostercampagne. Beweerd een van het duo Knabbel en Babbel deze week dat ze pas onlangs een advies hadden gehad. Vroeger noemden we dat liegen en een liegende minister mag/moet weg. Niet zelf opstappen dan volgde wel een motie van wantrouwen tegen de betroffen minister. Het is echt om dol van te worden; niets is meer zoals het lijkt. De rechterlijke macht lijkt wel een tandeloos monster ten opzichte van de regering. Die geven hun eigen interpretatie aan gerechtelijke uitspraken en maken het tot hun eigen waarheid, zoals Escher; het kan wel maar ook zeker niet, Kafka mag ook natuurlijk.. Zo moest de groep die strijdt tegen Lelystad Airport opnieuw naar de rechter om een eerdere uitspraak tot uitvoering te laten brengen. Een verplichting aan een ministerie om een onderzoek openbaar te maken leidde niet tot openbaarmaking en dat moet nu dus opnieuw afgedwongen worden. Het zijn moeizame processen als een overheid niet luistert naar hetgeen onafhankelijke rechtspraak haar oplegt. Het is om somber van te worden en dat is al niet een geweldige kunst bij dit weer. Het is alweer dagen heel grijs, somber en koud, soms wat regen of natte sneeuw. Nou, echt Hollands weer hoor ik u denken maar tegenwoordig heb ik er meer last van. Vroeger interesseerde het weer me niet zo en kon het in ieder geval mijn humeur niet zo beïnvloeden als dat het tegenwoordig doet. Nu werk ik aan dit stukje en het is rond 11.30u, en we hebben de verlichting binnen nog voor een deel aan. Zo donker en somber. Maar we werken natuurlijk wel wat door; het andere Klinkertje aan foto’s en ik schrijf en lees wat. Internet is wat dat betreft wel mooi, wat buitenlandse kranten lezen voor zover dat gaat want er gaat toch steeds meer achter het slot van een abonnement. Dat valt ook wel te begrijpen maar de lezer die maar af en toe langs komt wel jammer maar goed, ook daar moet de schoorsteen roken. We gaan richting Kerst nadat de Goedheiligman na morgen weer afscheid neemt. In ons buurland Duitsland is dat heel wat makkelijker. Daar hebben ze die man niet zo kort voor de Kerst nog langs. Alles is daar al in Kerstsferen want de adventen zijn begonnen en dat is volgens mij daar het startsein voor de Kerst. Wij zijn min of meer verplicht te wachten tot 6 december alhoewel je ook in Nederland wel al veel Kerstbomen ziet staan, bij mensen in huis en volledig aangekleed. Dat helpt natuurlijk wel goed tegen de donkerte in huis. De donkere dagen voor Kerst zijn dit jaar echt donkere dagen en de Kerstverlichting zal een mooie oplossing zijn voor wat licht in huis en in ons hart zullen we maar denken.

Claxon

Deze middag even een stukje rond met de auto. Eerst even bij Giesbeek gekeken bij de jachthaven of er een bijzondere vogel op het water te vinden was maar helaas. Daar de provinciale weg overgestoken naar het gebied Rouvenen. Tot een paar jaar geleden nog een soort reservaat voor bijzondere vogels maar er is orde op zaken gesteld, hele bomenrijen gerooid en weilanden voorzien van het prachtige Engelse raaigras, niets meer te beleven daar. Waar we wel mee werden verrast was dat bij de eerste beste boerderij een jager met geweer op de schouder circa 10 dode hazen ( https://nos.nl/artikel/2368303-kamer-wil-einde-aan-konijnen-en-hazenjacht  ) stond te bewonderen, en wel zo dat het vanaf de weg duidelijk te zien viel. Even nog wat door het gebied gecruised maar niets bijzonders te zien uiteraard. Op de weg uit het gebied ineens veel mensen op de weg en een soort van hokje op wielen, half op de weg. 25 mensen schatten we ongeveer, zeker niet op anderhalve meter Corona afstand, die hun hobby aan het uitoefenen zijn. 25 mensen die gaan schieten op de paar hazen in het gebied, maar erger nog: er waren ook kinderen bij van 10 jaar of jonger. Jong geleerd, oud gedaan zullen ze denken maar het wekt bij mij een enorme antipathie op tegen jagers. Dat er een jachtopziener moet zijn voor aangereden wild begrijp ik nog wel maar voor je lol beesten afschieten omdat het kan en blijkbaar leuk wordt gevonden, ik kan er niet bij. Die antipathie moest toch even zijn uitweg hebben door tenminste 10 seconden vol op de claxon te gaan, hopelijk hebben de hazen goed opgelet.

Beschermen

Vanavond is er weer een persconferentie over maatregelen als gevolg van de Covid pandemie. Naar verwachting zal er deze keer wel goed gekeken worden want de situatie begint ernstig te worden. De politieke wil is er om ons te beschermen tegen deze pandemie, dat geloof ik nog wel. De manier waarop begint nu toch voor grote groepen heel zorgelijk te worden. Groepen waar nauwelijks besmettingen plaats vinden worden gekort, beknibbeld en in tijd gedecimeerd. Alle winkels, culturele instellingen en de horeca om 17u dicht tot 5u in de ochtend maar de scholen blijven open waar opgeteld meer besmettingen plaats hebben. Dat is maar moeilijk te begrijpen en de maatregelen lijken meer een zaak van politiek dan van boerenverstand. Je merkt aan alles dat de huidige ploeg aan een enorme erosie onderhevig is en dat geeft geen vertrouwen. Maar goed, we wachten het finale oordeel maar af vanavond want voor ons maakt het niet veel verschil. Wij leven sinds het uitbreken van de pandemie zo bubble-achtig als maar kan. Nu de vergaderingen en bijeenkomsten weer online plaats hebben geeft dat alleen maar meer rust want het leven wordt al genoeg beheerst door al het Covid nieuws. Nu weer een nieuwe variant uit Zuidelijk Afrika, de halve wereld reageert en waarschijnlijk zijn wij weer de laatsten die iets gaan uitrichten. Moeizaam dit. Beter nieuws is dat we deze week het wandelen weer hebben opgepakt en zoals altijd starten we dan op het Deelerwoud waar we, in verband met onze eigen toestanden, en daarvoor vanwege alle drukte van Covid wandelaars, al even niet waren geweest. Dat maakte behalve wat pijntjes her en der vooral veel energie los. En ook nog bijzondere ontmoetingen op de koop toe; een jong damhert bokje kwam ons tegemoet wandelen, een kuifmees gezien en een paar raven. Kortom, het was heel lekker en gelukkig heel rustig. Twee wandelaren en twee mensen op de fiets, dus heerlijk rustig, zoals we het graag hebben.

Gisteren zouden we eigenlijk een eindje rond met de auto maar het werd toch wandelen en wel heel dichtbij, rond de sprengenkoppen op Coldenhove (waarin overigens wel water staat maar het lijkt stil te staan). Vandaar naar de Loenermark die er erg sprookjesachtig uitzag door de nevel in combinatie met de flauwe zon. Terug gelopen via het Eerbeekse Veldpad en nog even een hele korte oversteek naar de Veluwezoom. Heel erg lekker en mooi, nu weer even wat rustiger want er komt slecht weer aan. Wel fijn dat de pijntjes al een stuk minder zijn dan afgelopen dinsdag, rust roest op zijn best maar nu dus weer wat beter en dat lijkt me, na alle eerdere narigheid over Covid een beter besluit van deze post.

Niet best

Een periode waarin het allemaal, fysiek, niet meezit. Nadat ik eerder al overgestapt was naar andere medicijnen voor mijn belangrijkste kwaal begonnen allerlei onderliggende kwalen zich ook te roeren. Eerst nog denkend; dat redt ik wel ging het uiteindelijk toch niet helemaal goed, dus maar naar de huisarts. Nou, eigenlijk daarvoor, vanwege de de klachten toch maar testen op Covid in een nabij gelegen lokactie van de GGD. Keurig geregeld daar behalve de parkeerplaats die wel weg had van een Bückelpiste. Maar goed, na de administratie ga ik zitten om het te ondergaan, meldt ineens de jongen van het loketje; mijnheer heeft een heel vroeg nummer; 19000. Nou daar ben je gezegend mee denk je dan maar de jongen van het loketje was toch enigszins verrast, waarom is me nog steeds niet helder. Overigens in de loop van de avond kwam het resultaat binnen; niet positie getest op Covid. Mooi want dan kan ik de volgende dag de horde van de huisarts nemen. Bij aanmelding bij de assistente moest ik toch maar naar het Covid spreekuur komen, dat leek haar verstandiger. Dan wordt je door de huisarts ontvangen in pak, nee geen kostuum maar in een beschermend pak. Nou luisteren en doen, vertellen wat er aan de hand was; toch maar een kuurtje was zijn conclusie uiteindelijk, en daar ben ik nog mee bezig. Niet ernstig maar wel eens wat lastig vanwege de de normale bijwerkingen van antibiotica.Gelukkig voel ik me er langzaam wel beter op. De energie blijft nog wel steeds een punt van zorg maar goed, hopelijk trekt dat binnenkort ook bij. En zoals het gaat; met een maand zal er wel weer bloed geprikt moeten worden en weten we of het nieuwe medicatiepakket zijn werk heeft gedaan. Dat is natuurlijk ook iets wat altijd doorspeelt, in je achterhoofd; het is er niet altijd op de voorgrond maar suddert zo op een heel laag pitje in je achterhoofd. Iets anders nog is de landelijke politiek die er wel een beetje een puinhoop van maakt. In vroeger tijden deed ik nog weleens aan verdediging; politiek is nu eenmaal gecompliceerder dan mensen aan de buitenkant vermoeden maar die neiging tot verdedigen vergaat me wel een beetje als je naar Den Haag kijkt. Nee, niet de formatie met dezelfde partijen die eerder zijn afgetreden vanwege de toeslagenaffaire, niet de inmiddels aangekondige parlementaire enquetes die dan zeker weer gaan leiden naar aftreden van ministers en of kabinetten, dat allemaal toekomstmuziek. Nee, het Corona beleid is zwalkend als een zeeman naar drie avonden passagieren. In methodiek is het een goed principe om maatregel voor maatregel af schaffen om te zien wat het afschaffen van een maatregel doet.

Dat principe is nog niet doorgedrongen tot Knabbel en Babbel die openen, sluiten, afschaffen en aanscherpen alsof het een lieve lust is, zonder te weten wat nu wat doet. Beschamend. Nog iets beschamends; de CdK in Gelderland die, als een soort alleenheerser, een waarnemend burgemeester ontslaat omdat die het niet met hem eens is; even kort door de bocht maar feitelijk juist. Gelderland wilde een kleinere gemeente laten fuseren met een joekel van een gemeente; de kleine gemeente wilde niet en haar (waarnemend) burgemeester verdedigde het standpunt van het college en de meerderheid van de gemeenteraad, geen fusie. Nou dat mocht niet van de CdK die nadat de minister van binnenlandse zaken een verder fusieproces verbood (vanwege het draagvlak) de waarnemend burgemeester ontsloeg, heel klein gedrag. O ja; de betreffende burgemeester heet Klein maar voor mij is hij groot.

Zo zo

Het gaat me zo zo, dat is eigenlijk een gezegde voor; het gaat niet zo goed maar ook niet zo slecht. Het gaat hoe het komt, en zo is het ook. De laatste week vooral last van hogere rugpijn, oorzaak bekend, remedie is er niet. Af en toe Paracetemol helpt en afleiden en de weekenden vermaak ik me vooral met TV, jawel dat kan soms heerlijk afleiden van alledag, en hopen op wat betere tijden die ongetwijfeld zullen komen( moet wennen aan nieuwe medicijnen). Zo was Vroege Vogels op de Wadden en wat een geweldig gebied. Het wadlopen, ooit een keer gedaan in 1976 (?) is verworden tot waden door de slik en het wordt steeds moeilijker om over te steken naar een eiland bij gebrek aan grotere zandplaten. Wel mooi maar heel vermoeiend, zou er nu niet aan moeten denken. Vervolgens Twee voor Twaalf wat ons beider hart weer geraakt heeft. Het verschil met vroeger ( het bestaat 50 jaar!) is dat je veel meer kennis hebt en het daardoor ook nog veel leuker is geworden mee te doen. Op zaterdag zijn het nieuwe programma Spaanders en daarna Matthijs gaat door favoriet. Spaanders moet er nog een beetje inkomen en het cabaret wordt vaak afgemeten ( net als het programma zelf) aan Kopspijkers. Dat was inderdaad veel beter, vooralsnog, want het verbetert zich snel. En als Jack niet voor het grote geld ( en de teloorgang) had gekozen hadden we er nu nog van kunnen genieten. “Matthijs gaat door” was aanvankelijk, in verband met de Covid maatregelen wat sober, maar nu met publiek is het nog meer fantastisch dan tijdens de eerste periode. Musici blij dat ze weer vrij kunnen musiceren en in het vaste orkest zijn een aantal heel gepassioneerde musici, geweldig om naar te kijken. En de gesprekken die de gastheer voert zijn bijna altijd van hoog niveau en soms komen ze bij ons binnen. Gisteravond mocht hij melden dat er een nieuw seizoen van Chansons komt, en of je van het chanson houd of niet, het is een prachtig programma. En zoals vaak; als je geleerd wordt de muziek te begrijpen wordt die ineens een stuk mooier. Zo was er gisteravond een Nederlandse componist die een een stuk had geschreven voor een koppel kunstenaars die hun dochter had verloren doordat zij, om begrijpelijke reden ( werd heel goed uitgelegd) uit het leven was gestapt, en dan luister je toch heel anders naar de muziek ( overigens in de klassieke top 400 ); “for Mattia”

https://youtu.be/YvITrbj2DsM 

Verder is er genoeg te ergeren; over de politiek uiteraard maar ook over de bejegening van de
wolf. Begin oktober is een wolf dood geschoten en de wijze waarop dat bij een aantal mensen en instanties op bijval mag rekenen is toch stuitend. Alleen het feit dat doodschieten van een wolf juridisch een misdrijf is wordt terzijde geschoven met een gemak die je behoorlijk boos maakt. Het gemak waarmee allerlei praatjes de wereld inworden geslingerd doet denken aan de Wappie cultuur. Alternatieve feiten, wetenschap die niet telt en de stuitende agressie jegens een wolf die ze bijna allemaal nooit gezien hebben is meer dan verontrustend. Misdrijven als rijden onder invloed, inbreken en ontvreemden, witwassen en openlijke geweldpleging worden door de redeneerwijze ook niet meer belangrijk gevonden, doet niet ter zake of iets een misdrijf is of niet want het doodschieten van een wolf is volledig onbelangrijk en eigenlijk wel mooi. Dat gaat dan op voor alle misdrijven als je die lijn doortrekt, om onpasselijk van te worden, zoveel minachting van onze rechtsstaat.

Herfst in aantocht

Na een betrekkelijk rustige periode wat betreft mijn ziekte gaan we nu naar een nieuwe fase. Het is vooralsnog uit met de tabletten en vanochtend de eerste injectie mogen ontvangen. De huisarts vroeg nog belangstellend hoe het ging en of ik iets wist van de bijwerkingen, of me dat vertelt was. Nu gebruikte ik de tabletten al bijna drie jaren, en dat is al meer dan gebruikelijk. Het andere Klinkertje had al gezocht wat de bijwerkingen van de implantaten zijn en ik wist haar dus de te melden dat ik verwachtte dat de bijwerkingen ongeveer hetzelfde zouden zijn als ik nu ook ondervindt. Dat bevestigde ze ongeveer en daarmee was die kous af. Ziet u op tegen de injectie vroeg ze nog, het is nogal een dikke naald die wordt ingebracht. Nou tot nu toe zag ik er niet tegenop maar fijn dat u even meldt van die dikke naald. Het andere Klinkertje had gelezen dat er ook mensen een lokale verdoving willen en ik stond op het punt om te vragen of dat zinvol was. Maar dat kost ook tijd dus even doorbijten en dan maar zien hoe het gaat. Schoon, en ook koud gemaakt met alcohol, ging ik het avontuur aan. Komt zo hoor meldde ze nog vrolijk om een paar seconden later te melden; het is klaar. Niets van gevoeld en dat is fijn te weten, voor de volgende keer. Nu hopen dat het werkt en dat wordt dan weer overgelaten aan de uroloog die de periodiek controle blijft uitvoeren. Geruststellend ochtendje mee gemaakt. 

Wat me helemaal niet gerust stelt is de politieke situatie op het moment. De democratie wordt echt met voeten getreden en het lijkt wel niemand te interesseren. Met moeite luister en kijk ik nog naar het ( enige) ochtendprogramma op de tv van de Telegraaf, vermomd als wakker Nederland. Het afgelopen weekend is het vooral gegaan over Broekers-Knol en Hoekstra, om hele verschillende reden. In de ochtendshow van WNL geen woord over beide zaken, Wynia en Rosenthal waren ingehuurd om het vooral over andere dingen te hebben en de heren praatten al met een air van een aanstaand kabinet. Heb ik het dan zo mis als ik denk dat er eerst nog forse onderhandelingen gaan volgen en dat een kabinet nog allerminst zeker is. Het imploderende demissionaire kabinet zet nog meer kwaad bloed dan gewenst want het laat haar ware aard zien, wat mij betreft. Hoekstra ( als minister van financiën) kleurde net binnen de lijntjes en investeerde geld via een brievenbusfirma ( dat mag, maar voelde nattigheid toe hij minister dreigde te worden, 1 week ervoor uitgestapt uit het brievenbus investeringsgebeuren) en Broekers-Knol laat horen waarom ze een onwaardig lid is van een kabinet. Wat een afschuwelijke populistische praat, en van beiden moreel verwerpelijk gedrag. Dan is het prietpraten in zo’n tv programma op de vroege ochtend net alsof ik in een andere wereld leef. En over de inhoud, ja de inhoud is ver te zoeken. Omtzigt doet, wat mij betreft, een goede poging om de inhoud naar boven te krijgen maar moet nu ook toegeven dat hij in de mooie praatje van ene Sywerd getrapt is. De uitholling van het democratische- en rechtssysteem begint angstige vormen aan te nemen. En dan doet een andere Knol ( Klaas Knot) ook nog een duit in het DNB zakje. Vast contract moet minder vast en om de mobiliteit van banen te behouden niet meer twee jaar ziektewet alvorens een uitkering maar een jaar, dat is veel beter voor het MKB. Op een moment dat werkgevers in bijna alle branches zitten te springen om personeel en de SER iets heel anders heeft geadviseerd komt een volgende CDAer de boel onnodig op de kop zetten. Geen woorden voor om te beschrijven hoe scheef het zit, de baas van de bank van ons allen, de DNB, valt ministerieel onder de verantwoording van degene die investeert via brievenbusfirma’s. Wat moet je daar nu mee, ik weet het niet meer. 

Gelukkig wordt het ook nog eens herfst, is nu echt wel in aantocht. Mooie kleuren in de natuur bewonderen en binnenkort weer meer wandelen in diezelfde kleurende natuur houdt een mens overeind. Veel mensen, ik ook, vinden de lente een van de mooiste jaargetijden maar de herfst dingt ook mee naar mooiste. Het jaar bijna rond als de herfst is afgelopen en het nieuwe jaar al bijna weer aanbreekt. Nog 82 dagen tot de Kerst en een aantal dagen erbij tot 2022. Het komt sneller dan u denkt. Benieuwd of we dan eindelijk een nieuw kabinet hebben.

Verbijsterd

Heb je dat filmpje gezien van jouw Partij, zo meldde zich een oude kameraad zich deze week. Verbijsterend meldde hij; “een zwart meisje, een waarschijnlijk Pakistaanse man, een Nederlander met verwilderde grijze haren en baard. Het spotje is zo knullig dat ik de tekst niet eens meekreeg”. En zo is de beeldvorming belangrijker dan de inhoud geworden. Toch even dat bewuste filmpje gekeken en ik snap zijn redenatie helemaal. Het si als zoveel dezer dagen; het draait om het beeld en niet m de inhoud. Beelden kunnen ook shockeren, alleen duurt de shock niet zolang, zo is mijn ervaring. De foto gemaakt van het kleine verdronken jongetje op een Grieks strand maakte even indruk maar door een overvloed aan verschrikkelijke beelden alweer lang vergeten. De vraag is dus of beelden er toe doen of dat ze er slechts kort toe doen. De inhoud doet er niet veel meer

toe, zo lijkt het, zo lang het de portemonnee niet raakt is alles prima. Dat is in ieder geval mijn vertaling van het feit dat de liberale club in ons land nog steeds lijkt te stijgen in de peilingen. Een bijzonder fenomeen toch. Waar de rest van politiek Den Haag niet samen wil werken met de voorman van de liberalen zo lijkt Nederland steeds meer te gaan stemmen op dit figuur. Iemand die visie loosheid wordt verweten en de zaak met charme en een kopje koffie wil om- of bijdraaien. Het is wel een teken aan de wand dat in het nieuwe huis van de democratie Rutte moet antwoorden met achter zich een kunstwerk dat doet vermoeden dat een groot doek is besmeurd met modder. Treffend vind ik het wel om Rutte nog maar een ding lijkt na te streven en dat is een langere zit maken dan een van zijn voorgangers, Lubbers. Ergens volgend jaar juni is het geloof ik dat hij zich dan kan beroemen op het feit dat hij langst zittende premier is. Zou dat ook het moment zijn dat hij weg gaat. Het is te hopen dat het eerder gebeurd maar je weet het niet. Nu hebben ze een nogal brommerige Groninger aan het roer van de formatie gezet. Die zal snel bepalen of het wat wordt of dat we afstevenen op nieuwe verkiezingen. Het wordt in ieder geval tijd voor een nieuw kabinet, zonder Rutte schat ik in want die heeft nog een drie- of viertal parlementaire enquetes voor zich die hij zeker niet zal overleven. Dat feit, en het feit dat niemand in Den Haag eigenlijk nog met Rutte verder wil maakt dat het een uiterst taai proces begint te worden. Waar ik dan ook verbijsterd over ben is niet een filmpje van de Partij maar over de verrechtsing van Nederland en een manager ( Rutte) die niet wil inzien dat zijn houdbaarheidsdatum allang overschreden is. Het wordt langzaam weer tijd voor strijd en confrontatie in plaats van polderen; polderen is uit, strijd is in.

De Auto

Deze week waren we onderweg door de Achterhoek en kwamen we door het mooie dorpje Lievelde. We hebben onze huidige auto daar gekocht en de vorige ingeruild bij de lokale garage. Heel nu en dan check ik het kenteken en de vorige auto staat nog steeds op naam van die garage. Geen idee waarom dat is maar het is zo. Toch even kijken of ie er nog staat, misschien achter op het terrein of zo. Een vorige keer dat we keken was er geen spoor te vinden dus waarom zou dat nu anders zijn? Rij voor rij keken we in de rijen naar grijze auto’s die aan het signalement voldeden maar nee, geen spoor. Het allerlaatste stukje van het terrein staat een rood wagentje en daarachter onze vorige auto. Het klinkt waarschijnlijk gek maar ik had toch even een emotioneel momentje. Daar stond ie, verloren en alleen, door mij verlaten met nog steeds een gaaf uiterlijk met als enig afwijkende een geopende motorkap. Een schat aan herinneringen aan mijn fijnste auto ooit. Er mankeerde van alles aan en alle reparaties hadden ons failliet laten verklaren maar toch. Zoveel kilometers achter dat stuur gezeten, zoveel gezien en mee gemaakt. En daar staat ie dan, op een verlaten terrein, eenzaam en toch zo geliefd, bijna klaar om zo weg te rijden, zo leek het althans. Laat de vraag onbeantwoord; kun je houden van een voorwerp, in dit geval een auto. Door mijn doorgemaakte emoties moet ik de vraag haast positief inschatten, het kan haast niet anders; van deze auto heb ik gehouden.

Afgekoeld

Toch even een paar dagen gewacht met schrijven want ik was woest, furieus en zwaar 

teleurgesteld in onze regeringsdienaren namens de Koning en u. Inmiddels had ik ze aan u al eerder geïntroduceerd als de heren Knabbel en Babbel en ik kon van boosheid bijna geen woord uitbrengen. De reden is heel simpel; Duitsland heeft geheel terecht Nederland inmiddels tot een soort van Kriegszone verklaard. Diep en dieprood zijn we gekleurd en zo staan we er ook op bij onze Oosterburen. En terecht want het liep na dansen met Jansen gierend uit de klauw met besmettingen. Torenhoge cijfers, en waar je daar soms blij mee kunt zijn is dat nu zeker niet het geval. We zijn als een bananenmonarchie bijna tot ongewenste vreemdelingen verklaard. Als je niets in Duitsland te zoeken hebt is dat geen probleem maar het andere Klinkertje en ik zouden, met onze middelste en aanhang, daar een weekje gaan verpozen in de flanken van het Moezeldal. Dat leek in eerste instantie door de neus geboord omdat de Duitsers, geheel terecht, veel meer eisen gingen stellen aan bezoekende Nederlanders. Nu het stof is neer gedaald blijkt het nog enigszins mee te valen maar dat is niet te danken aan Knabbel en Babbel. Het duo was aan het eind van de middag weer eens in het nieuws want ze hebben Europa tot veilig gebeid verklaard, niet gek want wij zijn ongeveer het enige onveilige gebied. Europa is voor Nederland verdeeld in groen en geel, maar naar beide gebieden kan je op vakantie, wat Nederland betreft. Die verwarrende boodschap werd direct verkeerd opgepakt want een mevrouw meldde zich op de tv met de mededeling dat ze naar Polen op vakantie gingen want Polen is groen. Nee mevrouw, Nederland heeft Polen groen verklaard maar dat zegt niets of de Polen u graag ontvangen, buiten het feit of je op vakantie wil naar Polen. Na alle teleurstelling en verwarrende communicatie een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan het ruime Covid dossier van onze regering. Dat gaat vast een interessante parlementaire enquete opleveren.

Tussen teleurstellingen in

Onze kleinste kleinkind is er vandaag, en de twee oudste zijn naar school. Genieten dus van de kleine meid die inmiddels de twee is gepasseerd, en je goed kan duidelijk maken wat ze wil. Prachtige tijd is dat. We hadden in de planning om een week vakantie te gaan houden, met onze middelste dochter met aanhang, want het ging zo goed, dankzij alle Corona maatregelen. Zoals iedereen met een beetje gevoel voor systeem weet moet je dingen veranderen in kleine stapjes. Als je twee medicijnen wil afbouwen begin je voorzichtig met het afbouwen van een medicijn om het effect af te wachten, nooit twee dingen tegelijk doen want dan weet je niet wat wel of juist niet werkt. Het was dan ook teleurstellend hoe Knabbel (Rutte) en Babbel ( de Jonge) aan alle adviezen van experts meenden hun eigen interpretatie toe te moeten voegen. En dan, nog geen drie weken later schieten de besmettingen door het plafond, nog niet eerder waren ze zo hoog. En nu, nu gaat van alles niet door en hebben Knabbel en Babbel het ook door, niet verstandig, een wolk voor de zon en pas veel later excuses. Min of meer afgedwongen en dienend om de angel uit het debat van vandaag te halen. Niet omdat ze zelf het idee hadden iets fout te hebben gedaan. Knabbel mag de verkiezingen hebben gewonnen maar van de zo gewenste statuur van staatsman raakt hij steeds verder weg. Ons achterlatend met steeds verder toegeknepen billen in afwachting van een vakantie die al dan niet doorgang kan vinden. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard was een van de eerste politieke beginselen die me bij gebracht werd. U begrijpt dat mijn vertrouwen in dit duo al niet hoog was maar het mogelijk niet doorgaan van een vakantie is wel een druppel, een hernieuwde enorme en voorspelbare teleurstelling ( en teleurstelling is dus boos). En, zo zal dat voor velen gelden, onnodig en onnadenkend populistische maatregelen genomen en nu de kop op het politieke hakblok. Verkiezingswinst of niet, wegwezen. 

Eruit!!

We liggen er weer eens te vroeg uit, alhoewel te vroeg; het was niet veel bijzonders. Eigenlijk was het Nederlands elftal vanaf het begin van het toernooi niet veel zaaks. Alles gebouwd rondom Memphis en in een 3 5 2 systeem. Niemand die het kent of gebruikt maar onze bondscoach die als voetballer veel beter was dan als trainer besloot dat het dat systeem moest worden. Nu vindt ik zowel Frank als Memphis prima mensen, daar gaat het niet om maar in hun werk zijn ze momenteel niet top. En dat is wel wat je nodig hebt als iets wil bereiken op een EK. Hij, de Boer, gaat nadenken over zijn positie als bondscoach,
en dat lijkt me heel goed als hij er de conclusie aan verbindt dat het mooi genoeg geweest is. Hij, de Boer heeft als trainer werkelijk nog niets bewezen als clubtrainer, overal binnen gehaald vanwege de naam en overal met een leuke afkoopsom weer de deur gewezen. Dat is geen mooie Palmares om bondscoach te worden en natuurlijk hebben de spelers niet goed gespeeld maar als de mindset (weet even geen duidelijk Nederlands woord) niet goed is dan blijft alleen de trainer over als verantwoordelijke. Afscheid nemen van de Boer en nog een paar spelers die echt met pensioen mogen en met de jonkies verder bouwen, zoals Koeman al deed. Overigens vinden mijn bloeddruk en hart het prima dat het alweer afgelopen is. Verder was het gisteren een mooie sportdag, Max gewonnen en Mathieu in de gele trui, daar steekt het Nederlands elftal schril bij af. 

Politiek gezien hebben we soort van gek interbellum tussen het oude en het nieuwe kabinet. Een kabinet waarin het zwalkende CDA een factor is die niet ter discussie staat. Het CDAstaat op het punt van imploderen, een gegeven wat bij de top van het CDA, Hoekstra en van Rij, niet door lijkt te dringen, of ze negeren de ravage compleet. Net als indertijd de legervoorlichter van Irak die alles stond te ontkennen terwijl de bommen achter hem neer kwamen. Als het niet zo erg was zou je het hilarisch kunnen noemen. Zoals het hilarisch is dat het CDA, een partij in puin, als eerste partner voor de VVD geldt. Hoe raar kun je het hebben. We zijn inmiddels een maand of wat na de verkiezingen en een nieuw kabinet lijkt nog ver weg. We hebben inmiddels twee informateurs versleten en zijn nauwelijks een stap verder. Nu zijn Rutte en Kaag aan het werk gezet om een soort van gezamenlijk regeerakkoord te schrijven. Op de inhoud ligt niet het probleem. Niemand wil eigenlijk met Rutte want hij wordt niet vertrouwd, en terecht in mijn ogen. Na de kindertoeslagenaffaire (nog verre van afgerond) komen er nog twee of drie parlementaire onderzoeken op het nieuwe kabinet af. Na 10 jaar Rutte komt in elk onderzoek zijn positie als premier onder het vergrootglas te liggen. Daar wil je geen nieuw kabinet mee beginnen. CDA en D66 hadden wijzer geweest om in april jongstleden de motie van wantrouwen tegen Rutte te hebben gesteund, Dan was Rutte pas echt weg geweest en was de echte staan in de weg voor een nieuw kabinet vertrokken. Ben ervan overtuigd dat we dan al een nieuwkabinet zouden hebben. Probleem zit niet alleen bij het CDA maar ook bij de VVD waar de opvolging naar huis is gestuurd ( Dijkhof) en nieuwe nog niet in zicht is. Want mw Hermans reken ik nog niet tot de gewenste opvolging voor Rutte, en anderen zie ik de popi Jopie rol van Rutte nog niet oppakken. Het blijft tot ver in augustus onzeker hoe het verder gaat lopen in de formatie, en ik vrees dat in september de conclusie niet anders zal zijn dan dat er nieuwe verkiezingen zullen komen. 

Persoonlijk waren het ook weer rare weken. Zo kregen we onverwachte post uit Zwitserland die eigenlijk mijn hele afkeuring nog eens fijn over wilde doen. Met ook nog tamelijk impertinente vragen over ons huishouden. Of we een wasmachine bezitten, of een magnetron bezitten en zo verder onze huisraad door. Of we een auto bezitten en zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu wisten we dat er een zou worden aangevraagd omdat ik er een paar jaar gewerkt heb maar ons is beloofd dat we er verder niets van zouden merken. Dat bleek niet het geval en na een eerste telefonisch contact vertelde de mw ons doodleuk dat we Genève maar moesten bellen om de situatie uit te leggen. Dat lokte nog meer actie van onze kant uit en we hebben op korte termijn een paar denkbare hulplijnen aangesproken. Het andere Klinkertje was zo dapper om nogmaals contact te zoeken met de uitkeringsverstrekker en die beloofde binnen 24 uur terug te bellen. Wat schetst onze verbazing dat we binnen een paar uur werden terug gebeld met iemand die wat te zeggen heeft. Uiteindelijk mogen we nu de aanvraag vergeten en hoeven we verder niets meer te doen. De brief met die bevestiging ligt deze week op de mat. Tot die tijd zijn we blij en als de beloofde brief gearriveerd is zijn we heel blij. Weer een hoop gedoe om niets want even terugrekenend zou het aan om zo’n 40 Euro per maand waar nu al heel wat ambtenaren hun tijd aan gespendeerd hebben. Overigens zouden wij er niets beter van zijn geworden want de staat verrekend het verwachte bedrag met de huidige uitkering. Jammer dat ze al die tijd eraan spenderen want op andere fronten hebben ze genoeg te doen zou je denken.

Vlag van de Benelux, een idee

Een van de kleinkinderen heeft “ Fun with flags” en bedacht een mooie vlag voor de Benelux. Die is er officieel niet. Geïnteresseerden voor dit idee kunnen mij mailen, en geniet van dit mooie ontwerp.

Zondagmorgen

Het is zondagmorgen als ik dit schrijf en we hebben een rustige ochtend. Nu hebben we jarenlang nooit na hoeven te denken over zondagochtend want als we die vrij hadden gingen we naar pa en ma, opa en oma voor de kinderen. nu blijft er genoeg tijd over om te mijmeren over de dingen die komen en gaan maar dat ga ik vanochtend niet doen. Het leven begint heel langzaam weer wat te ontwaken uit de boze Corona nachtmerrie en dat maakt dat gisteren er weer veel versoepelingen ingingen. Nu zijn we nog steeds niet volledig gevaccineerd en dat maakt dat we nog steeds heel voorzichtig blijven. Veel op onszelf en dat bevalt ook prima hoor. De compensatie voor de Corona ellende is sport waarvan er veel op stapel staat de komende zomer, als het allemaal doorgaat uiteraard. Dat gaan we meemaken natuurlijk maar ik kan me behalve onze eigen wandelingen vooral verheugen op het EK voetbal, de Tour de France, de Olympische Spelen en veel autosport. Heerlijk om het commerciële amusement aan me voorbij te zien trekken, behalve de Olympische natuurlijk want die is nog steeds zonder reclame zullen we maar denken. Ja, er staan ook allerlei festivals en anderszins op de kalender maar dat is aan ons niet besteedt, nooit geweest ook alhoewel ik wel snap dat mensen uitkijken naar het moment dat bijvoorbeeld Lowlands of de Zwarte Cross weer toegestaan is. Formeel ben ik inmiddels een half jaar geformaliseerd thuis en dat bevalt heel goed. Nog geen dag verveelt en nog steeds te weinig tijd, er moet nog veel gebeuren voor het rustig wordt, en dat is voorlopig zeker nog niet aan de orde. Wel begint het tv seizoen nu verder af te zwakken en gaan programma’s in hun zomerpauze, behalve de al eerder genoemde sport. Er zijn wel nog steeds wat actualiteitenrubrieken en praatprogramma’s op en die hebben maar weinig te melden. Er is, politiek gezien, sprake van een impasse en er is een soort van ZwartePieten 2.0 gestart. Wie is het slimste jongetje/meisje van de klas en wie is het best in de ander de schuld te geven van de vertragingen. Het is mijn spel niet meer alhoewel ik wel snap dat er mensen zijn die er geweldig veel genoegen in scheppen, ieder zijn meug zullen we maar denken. Nog iets heel anders is dat ik de machine waarop ik werk binnenkort leeg ga maken en de hele OS ( Operating System) opnieuw ga installeren. Een spannend gebeuren vind ik zelf en de reden is dat hij nu wel erg traag begint te worden. In de loop van de jaren verzameld zich enorm veel troep op je computer, zoals u ongetwijfeld zult herkennen. Er wordt ongelofelijk veel bewaard op je schijven en dus moet ik eerst al die zooi wegwerken voordat het zin heeft een nieuwe installatie te doen. En dat kost veel tijd, alle wachtwoorden opslaan, documenten vernietigen, dubbele foto’s weg, het email archief goed opslaan en ga zo maar door. Het kan dus zijn dat ik er even niet ben en de boel goed op orde moet brengen maar het komt altijd weer goed uiteraard. Ach ja, zo gaat dat, gelukkig heb ik tijd genoeg, al voelt dat niet altijd zo. Maar het feit dat ik tijd heb dat geeft wel veel rust.

Het Weer

Niets zo fijn om over te praten, en een veilig onderwerp, als het weer. Nu is het de afgelopen weken regenachtig geweest met een zeer spaarzame dag droog. Om niet te klagen over regen, want erg nodig voor de natuur, en daarmee voor ons, is wel lastig. Na de droge zomer van de afgelopen jaren hadden we afgesproken, het andere Klinkertje en uw schrijver, dat we nooit meer zouden klagen over regen want we kunnen eenvoudigweg niet zonder. Het watertekort is volgens deskundigen weer geheel en al aangevuld en dat is goed nieuws. Nu zien we tijdens onze wandelingen door de bossen wel degelijk dat heel veel bomen te lijden hebben gehad onder de droogte en dat zal de komende jaren leiden naar een hogere sterfte onder bomen maar de jonge aanplant heeft met dit weer een goed start. En wandelen proberen we zoveel mogelijk te doen, ondanks de buien waar we nu en dan ongewild in terecht kwamen. Dat de afdeling buienradar er af en toe flink naast zit met de

radar heeft ons een paar keer zeer verrast. Lopen we op de Terletse heide, geen regen verwacht voor de komende drie uur meldt de app. Zien we, als we rechts gaan na een half uur, ineens een enorme bui dichterbij komen, weer een check van de app en jawel; binnen een half uur wordt er een behoorlijk bui verwacht. Zo snel zijn we de heide niet af en alleen een kleine stormparaplu mee maakt dat we dekking moeten zoeken onder het vers gevormde bladerdek van een aantal grotere beuken. Dat helpt goed en toch nog redelijk droog zien we dat de volgende bui met een half uur arriveert dus de pas er flink in en met kilometertijden van 11 minuten redden we het om in de auto te zitten op het moment dat het nog een keer flink losbarst. Niet erg meer genoten de laatste twee en een halve kilometer maar we zijn droog gebleven. Een paar dagen later zijn we iets beter toegerust, met een plastic zak om de kostbare elektronische goederen in op te slaan, vertrokken in ons altijd mooie Eerbeek. De winkelstraat afgelopen om via een half verhardde weg naar de Imbosch te lopen. Via het open lucht zwembad het bos weer lopende waar we via, bijna Zilven, richting Harderwijkerweg gaan. En wederom moeten we grijpen naar een meegenomen plastic tas die de spullen beschermen moet, en dat gelukkig ook doet, omdat de regen ons weer eens overvallen heeft. Maar mopperen, nee, dat doen we niet. Wel genieten van de omgeving en van de, per ongeluk, tegen het lijf gelopen, wilde zwijnen. Machtig was het en dat doet goed. Het wandelen is een mooie manier om een beetje in conditie te blijven, zowel het lijf als de kop profiteren ervan. Het andere Klinkertje heeft er nog meer de pas in dan uw schrijver want de laatste weken, weer of geen weer, die gaat wandelen, en dat is me net teveel. Niet mopperen over regen dus maar wel blij zijn als er een mooie periode wordt aangekondigd met mooi weer, matig van temperatuur en droog. Daar kan ik wel naar uitzien, vandaag de laatste dag van een lange moesson, heerlijk.

In mei

Het is altijd een bijzondere maand; mei. En dit jaar zeker want de lente komt nu pas op gang eigenlijk. Dan zijn er nogal wat verjaardagen te vieren en dat allemaal Corona proef. En dan zou mijn moeder morgen 90 jaar zijn geworden, en de weldaad aan kleinkinderen zou ik haar zo gegund hebben.Dat het niet zo is gegaan spijt me nog altijd maar, zo zal uw reactie zijn, zo is het leven. Daar heeft u rationeel geredeneerd volkomen gelijk in maar gevoelsmatig is het voor mij heel anders. Nu was het einde onvermijdelijk maar toch. Van iedereen die mij ontvallen zijn mis ik haar het meest van allen zonder de anderen tekort te willen doen. Zo lang ze over je praten leef je nog is wel een gezegde, en bij ons komt ze elke week wel een paar keer op bezoek, door haar gezegdes en de manier waarop ze met ons omging. Aan de andere kant van de leeftijdslineaal is het in mei onze kleindochter die 2 jaar wordt, mijn moeder nooit gekend en dat is spijtig. Twee jaar wordt onze kleindochter en het begint al een hele dame te worden. Dan is ook nog haar vader, en onze schoonzoon, jarig. Tot slot van deze maand is onze oudste dochter jarig, u begrijpt, het is een drukke maand met gemankeerde verjaardagen vanwege de de aanhoudende Coronacrisis. We leren er langzaam mee leven, en om in stijl te eindigen; dat is nu een van de dingen waarvan ik dan wel weer heel blij ben dat mijn moeder deze hele vervelende tijd hoefde mee te maken.

Huizenmarkt

Het is een sombere zondagochtend, qua weer. Niet fraai en dus blijven we thuis en dat is ook prima. Er is thuis nog genoeg wat de aandacht behoeft, maar ach; het is zondag en dus wordt dat vast een andere dag. In de tijd dat ik dit schrijf hoor ik op de achtergrond wat rechts populair gereutel van JA21 op WNL. U weet wel, van de krant die je niet moet lezen noch kopen, foute krant met een nog foutere geschiedenis. Eigenlijk had ik een stukje willen schrijven over domheid, kortzichtigheid en boerenverstand. Nu ik het gereutel op de tv op de achtergrond hoor vergaat h me de lust bijna maar toch. Vroeg in de ochtend al een retweet gezien van het andere Klinkertje, afkomstig van omroep Gelderland en het gaat over huurwoningen. In onze gemeente, de gemeente Brummen, moeten mensen die graag een sociale huurwoning willen een periode van 131 maanden wachten voor ze aan de beurt zijn als trieste koploper in de provincie Gelderland. Brummen op de kaart was lang het adagium en nou, dat is gelukt. De neiging om allerlei oude koeien uit de sloot te halen komt in me op, de gesprekken die ik gevoerd heb omdat ik erg tegen allerlei ontwikkelingen in deze gemeente was gekant die de huizenmarkt, en dan vooral de sociale, op slot zouden zetten. Maar er speelden kennelijk andere belangen en die wogen zwaarder en daar plekken we nu de zure druiven van. Het heeft enorm lang geduurd voordat er in de Elzenbos en Lombok verder gebouwd kon worden omdat de bestemming woningbouw eraf gehaald was, met dank aan een niet nader te noemen Gelderse gedeputeerde. Voor degenen die mij kennen, ik heb en krijg graag gelijk, en achteraf je gelijk claimen is soms ook wat kinderachtig. Dat zou ik ook vinden als het niet om zoiets belangrijk gaat als wonen, en dan, in deze periode van enorme prijzen van koopwoningen, de sociale huursector. Waar veel te weinig inspanningen zijn gedaan tot behoud of herbouw van sociale huurwoningen en deze gemeente moet laten weten dat er bijna elf jaar moet worden gewacht op een sociale huurwoning, voor mij kan het, zeker na alle geschiedenis met woningbouwprogramma’s, herijking en perspectieven die ons nu allemaal in de weg zitten. Nu kunnen herinneringen soms voor een verdraaide werkelijkheid zorgen, vraag Rutte, maar het is toch nog redelijk gedocumenteerd. Als voorbeeld een tekstje van mijn kant en een link waarin het college destijds, in al haar wijsheid, besliste dat het zo moest gaan. Als u goed leest ziet u in het stuk in de link
( https://www.brummen.nl/fileadmin/user_upload/RIS/Raad/2013/_04__25_april_2013/101_Raadsvoorstel_RV13.0005.pdf ) dat er in plaats van 665 woningen er nog maar 510 resteren voor die betreffende periode, tot 2020. Kortom, het was een rommelhypotheek nemen op de toekomst en daarmee worstelen we nu nog. Dus had ik gelijk; ja. Helpt dat de woningmarkt ook maar iets vooruit; nee. Toch wil ik het wel gezegd hebben; het aangekondigde beleid was een te verwachten deceptie met welke gevolgen we voorlopig nog te kampen hebben; 131 maanden.

De overheid en andere zaken

Na, een voor ons, best wel energieverslindende exercitie, zitten ze op het dak. De panelen; the Eagle has landed on the roof. Acht stuks in getal en ze leveren inmiddels elektriciteit aan het net, en dat is onze winst. Want behalve de winst in pecunia’s is de winst vooral toch ook die voor het milieu en het klimaat. Dat is en was voor ons ook een belangrijke motivatie om alle moeilijkheden te boven te komen. Dat was nogal een punt doordat we nogal van de bewaardigere zijn. Niet dat we echt hoarders zijn ( ja, de Engelse woorden beginnen hier ook binnen te sluipen), met andere woorden, we bewaren veel maar niet alles. Nu was er een moment aangebroken om de zaken echt weer goed uit te zoeken, en dat hebben we gedaan. Niet dat het al klaar is maar de installatiemensen van de
zonnepanelen konden hun gang gaan en waren aangenaam verrast door de aangetroffen vrije ruimte. Opruimen betekent vooral door heel veel papier heen, allemaal uit het verleden en dan nog de boeken die je bij de Slegte allang niet meer aantreft. Het is allemaal doorgespit en voor een groot deel weg. Nadeel is wel de enorme hoeveelheid stof die je dan inhapt en dan veroorzaakte bij uw schrijver een spontane aanvalvan bronchitis. Nu achtervolgt me die bronchitis al heel lang en meestal redt ik me goed en gaan de medicijnen er op tijd in in wat vermeerderde hoeveelheden op het moment dat ik denk; opletten. Nu was ik te laat en dan zet zo’n aanval door en dat betekent; hoesten en piepen. In deze Coronaperiode is het wel extra vervelend omdat veel mensen denken; hij zal toch geen Corona hebben, moet je niet laten testen? Maar voor mij is het een hele gewone episode in de bronchitis die mij al meer dan mijn halve leven achtervolgd. Nog andere, meer belangrijke, zaken deze week? Nou in de persoonlijke sfeer wel genoeg maar daar zal ik verder niet mee lastig vallen maar in de politiek is het wel gedoe. Het zal voor Tjeenk Willink niet meevallen om er iets goeds van te bakken. Dat doet hij namelijk niet altijd. In 2010 kwam hij met de oplossing VVD, CDA en als gedoogpartner de PVV, met als enig lid Geert Wilders. Was toch geen succes en na een kleine twee jaar klapte de boel, dus ik kijk nog met weinig vertrouwen naar de verrichtingen van de Tjeenk. Intussen komen steeds meer ingebakken systeemfouten van de overheid aan het licht. Zo liet de fiscus alweer een flinke steek vallen en kondigde alweer een terughaalactie aan van toelagen die ze vervolgens weer moesten intrekken. Nu ligt ook de IND onder vuur na een rapport waarin de paralel wordt getrokken met de toeslagenaffaire. De totale paranoïdie is ingebakken in het hele systeem en deze week kwamen na Jakob en Tina ( Syrische vluchtelingen met een Armeens paspoort) ook de dames Sofia (24) en Najoua (21) ( sinds 17 jaren in Nederland) mogen blijven, en zeer terecht. Hoe is het mogelijk dat deze twee dames ongemerkt 17 jaar in Nederland zijn zonder dat welke instantie dan ook denkt; hoe zit dit? Fijn voor iedereen die mag blijven maar er zit iets dan toch helemaal fout. Tot slot nog een andere instantie die onder vuur ligt, of komt te liggen; de NVWA. De Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit is onderdeel van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en kwam gisteren voor de zoveelste keer in het nieuws, nu over de import van hondenpuppies uit het Oostblok. Daar is een enorme vraag naar door de Coronacrisis, de mensen willen graag een goed excuus om naar buiten te mogen en een hond schijnt daarbij te helpen. In een uitzending van Kassa werd een importeur van deze puppies bezocht en de hele handel onderzocht. Waar die importeur gevestigd was vraagt u. De importeur is gevestigd in de mooie provincie Brabant die wel bekend lijkt te staan om allerlei rare dierenzaken; veel te veel varkens, geiten, koeien etc. Nu dus deze importeur die, na een berekening ongeveer zesduizend per jaar verhandeld. Je kan ze daar kopen en ook dat ging bijzonder; eerst melden wat je wil hebben; een dergelijke pup hebben ze klaar in een weitje staan op het moment dat je er komt ( op afspraak uiteraard), die mag je kopen ( 1100 Euro!) en verder klopt alles eraan, dus betalen en wegwezen, zo zeg ik samengevat in mijn woorden. De controleurs van de NVWA kijken naar het papierwerk en op papier klopt het dus ging Kassa verder zoeken. Naar Hongarije waar de puppiefabriek schijnt te staan maar in werkelijkheid zijn dat geen fokkers maar opkopers van nestjes uit Oost Europa, het papierwerk maken ze daar kloppend, en daar kan de NVWA dus niets aan doen, behalve melden in Hongarije. Wat is nu het punt, behalve dat er qua gezondheid van alles mis is met deze puppies, is het moment waarop ze ge-ent worden tegen Rabiës. Dat is te vroeg, het mag eigenlijk pas na 12 weken maar dat duurt de handelaren veel te lang, en dus worden ze veel te vroeg ge-ent met als gevolg dat de enting niet werkt. Een gevaar voor de volksgezondheid en desgevraagd doet de NVWA er dus eigenlijk niets aan want op papier klopt alles ( waar kennen we dat argument niet van). Behalve dat de NVWA enorm is uitgekleed in de laatste tien jaar en je er dus eigenlijk niet veel van verwachten kan is dit wel weer erg teleurstellend. Na andere schandalen, als bijvoorbeeld bij de slachthuizen met veel te weinig toezicht, komen er nu steeds meer zaken aan het licht. Kun je dat de NVWA verwijten is dan de vraag. Zelf denk ik dat vooral de Rutte era veel bij gedragen heeft aan de afbouw van de overheid en zeker van haar controlerende organen want, zo was het argument; de sector reguleert het zelf. Nou, om de donder niet dus, geen enkele sector reguleert zichzelf fatsoenlijk, eigen winst gaat voor zullen we maar zeggen. Veel te laat dringt het door bij de marktdenkers, dat wordt tijd zullen we maar zeggen maar ook voor de IND en de NVWA voel ik een nadere onderzoeken aankomen, en terecht

Panelen

1e Paasdag; “Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus uit de dood is opgestaan, op de derde dag na zijn kruisiging. Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag” (Wikipedia).Het is een bijzondere Pasen en waar meestal Oud en Nieuw geldt als een moment van reflectie is dat woord voor dit weekend meermalen misbruikt. De politiek is enorm aan het reflecteren en wat gaat het opleveren, ik heb op dit moment geen idee maar het worden vast interessante weken maar voor ik los ga laat ik het nu even rusten.

Belangrijker voor mij persoonlijk, en ik denk ook voor het andere Klinkertje is het feit dat we gevaccineerd zijn. Zijn we daardoor nu ineens roekeloos geworden? Gaan we de wijde wereld onbeschermd in, nou zeker niet hoewel de armen nog enigszins pijnlijk zijn en we ons niet helemaal top voelen is er een andere houding. Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast en dat houden we maar zo. Wat gaan wij dan reflecteren deze Pasen? Niet zoveel hoor. Triviaal ligt daaraan een inspanningsverwachting aan ten grondslag omdat we dinsdag aan de slag gaan om onze zolder enigszins op te ruimen. Dus moeten we een beetje uitrusten van de inspanningen en energie opdoen voor de komende periode. De reden daarvoor ligt vooral in het feit dat we in verwachting zijn van een compleet achttal. Acht zonnepanelen komen op het dak en de opgewekte energie moet via een leiding van het dak naar de groepenkast in het halletje wat drietwee verdiepingen lager ligt. Daar moet dus een leiding komen en om die leiding te kunnen leggen moet er ruimte zijn voor de werklieden. Daar ligt de reden voor de opruimactie die we aangaan. De zonnepanelen zien we steeds meer verschijnen op de daken rondom ons heen, de meeste buren hebben ze langzaam maar u kent onze voorzichtigheid dus willen we wel zonnepanelen. Maar wel nadat we gevaccineerd zijn en dat moment is nu gepasseerd dus komen ze binnenkort, ook omdat we op die manier een bijdrage leveren aan de klimaatproblemen. We zien graag zonnepanelen op daken en al die zonneparken zijn vooralsnog een zaak van investeerders die voor ons niet zo nodig hoeven. Als de windmolens nu eens anders geconstrueerd werden zodat ze passen in het landschap en niet zo gemaakt zijn omdat daarmee de grootste effectiviteit bereikt wordt. Dat wekt weerzin op bij mensen, naast het feit dat de directe aanwonenden geen direct belang hebben bij deze manier van electriciteitsopwekking. Er zijn voorbeelden waarin de omwonenden meedelen in de winst die dergelijke reuzen opleveren. Die mensen zien de molens graag draaien omdat dat hen wat oplevert, en dat is denk ik de weg die we moeten gaan. Dan helpt het niet als we horen dat windparken hun energie kwijt zijn aan datacenters van buitenlandse aard die bovendien ook nog onze drinkwatervoorraad bedreigen. Nu maken we zelf ook gebruik van deze datacentra dus een beetje boter op het hoofd is ons niet vreemd maar de winsten die deze diensten opleveren verdwijnen naar grote techbedrijven terwijl de gewone burger moet gaan bijdragen aan een extra drinkwatervoorraad, dat lijkt me krom. Je mag van die techbedrijven toch ook een grote bijdrage verwachten om hun, op Europa gerichte, diensten te verlenen. En met verwachten bedoel ik, wat scherper gesteld; een bijdrage opleggen, en heus regering, dan lopen ze echt niet weg hoor.

Vaccineren

Nu zou ik een hele Blog kunnen wijdden aan de politieke gebeurtenissen van de afgelopen week. Als het niet zo tragisch was zou je er hard om moeten lachen, en eerlijk is eerlijk, dat heb ik ook wel gedaan. Nooit, nooit, nooit bezigde Rutte op een gegeven moment om maar te benadrukken dat hij toch echt vergeten was dat hij het over Omtzigt had. Dan heb ik het nog niet over de vergeetachtigheid, niet alleen bij Rutte maar ook bij de oud verkenners. De conclusie zou kunnen zijn dat het land geregeerd wordt door mensen met een amnestisch syndroom, vergeetachtigheid troef dus. Toch maak ik me geen zorgen over het geheugen van genoemde personen want de amnesie was meer van Oost Indische aard. Een selectief geheugen zou je het ook kunnen noemen, bijzonder was het wel en bij tijden potsierlijk. Rutte blijft nog even maar zal op korte termijn weg moeten, veel te beschadigd. Nu ging het gisteren over de positie van Omtzigt, en niet dat ik zo’n fan van hem ben maar hij is wel meer dan onbehoorlijk behandeld, in ieder geval door Rutte. Omtzigt is thuis en laat af en toe at horen via zijn echtgenote. Dat zijn snijdend felle tweets die vanuit Twente richting Den Haag werden gestuurd. De vraag die, daags erna mij vooral bezig houd; wat vindt Omtzigt van dit gedraai van het CDA. 

Een ding is zeker; Rutte lV is nog ver weg en eerder zie ik Kaag l aankomen. We wachten maar weer af hoe het verder gaat en volgen het met veel plezier. Voor ons was het een bijzondere dag, deze week, want eindelijk de eerste vaccinatie gekregen, samen met andere Klinkertje in de oude RK kerk. Geen mooi gebouw, niet van buiten en ook van binnen heeft het geen bijzondere elementen maar het zal zijn doel gediend hebben, Wij dus blij en daarna kregen we de Haagse soap tot in de late nacht gepresenteerd. We merkten wel dat het anders is dan anders.. Beetje slapjes, meer en minder hoofdpijn, in bed nog een tijdje geklappertand maar toch nog wel geslapen. Blijft dat we heel erg blij zijn en dat onze eerste defensie tegen het Corona virus binnen is. We bijven voorzichtig en ergens in juni is de 2e vaccinatie voordat we echt beschermd zijn.

Verkennen

Gisteren was het definitief, de verkiezingsuitslag van de Tweede Kamerverkiezingen die vorige week werden gehouden zijn definitief. Nu is het spel sinds eergisteren op de wagen nadat de verkenners, per ongeluk?, een inkijkje gaven in de door hen te bespreken onderwerpen. Daarvan sprong er een uit en dat was de positie van Omtzigt waarbij werd aangetekend; functie elders. Dat is natuurlijk raar, om niet te zeggen; heel raar. Deze verkenners gaan er niet over, overigens zijn deze twee verkenners al van een bedenkelijke allure, Ollongren die allang ambtelijk heeft mee gelopen en dan Jorritsma, van eigen naam Lebbink, uit de Achterhoek waar nog zoveel schandalen omheen zwermen dat het eigenlijk een schande is dat ze er nog steeds op dit niveau is. Dat ze niet konden onthouden wat er op die papieren stond is en was een hele vreemde gang van zaken die direct leidde tot het vertrek van de verkenners. Blijven toch de vragen hangen die ertoe doen. Hoe kan dit gebeuren en wie heeft deze vragen en of onderwerpen ter sprake gebracht. Heel terecht wil de oude Tweede Kamer er een debat over want dit kan natuurlijk niet. En wat ook niet kon is Rutte die zich ertegen aan bemoeide door te stellen dat de verkenners er geen verantwoording over hoefden af te leggen, wat?? Sinds wanneer gaat een demissionair minister president over deze gang van zaken, helemaal niet natuurlijk. In ieder geval gaf het weer genoeg opwinding over de politiek deze week. Gisteravond gekeken naar " de Vooravond" die een bedenkelijk niveau kreeg. Aangeschoven was Martijn Koning, zijn eerste optreden sinds zijn van Baudet bij Jinek. En dan de maat genomen worden de presentatrice die duidelijk een vooropgezet plan had, net als Koning bij Jinek, en dat was beschadigen. Zij vond het een haatspeech richting Baudet en was van die mening, ondanks het sterke verweer van Koning ( hij heeft alleen gespiegeld, de woorden van Baudet gebruikt die zelf zijn Joodse vriendin er bij sleepte), niet vanaf te brengen. En weer dat argument, wat we veel horen uit rechtse kringen, dat zijn familie, of toekomstige familie eigenlijk, er niet bij betrokken mocht worden. Dan wordt links weleens moraalridderschap verweten maar hier kan rechts er ook wat van. In de weken ervoor en erna ( twee dagen) wordt de familie van Kaag, haar Palestijnse man en kinderen met een multi culti achtergrond door rechts, en zeker door Baudet, in een raar daglicht geplaatst. Dat mag schijnbaar wel en is geen punt maar zodra de Ezel ( een leuk plaatje zoekend zocht ik op Baudet en krijg alleen foto's van ezels te zien, daar moet ik dan weer om lachen) op die manier wordt gespiegeld is er ineens een morele verontwaardiging. Natuurlijk heeft ook een presentatieduo een persoonlijke mening en soms is het verfrissend en verhelderend als die boven tafel komt maar een presentatieduo moet wel blijven presenteren, ook als ze iets horen wat ze lieven niet horen. Dan verloor het Nederlands elftal deze week, door schromelijk onderschatting, ook nog van Turkije en u begrijpt, mijn week was niet helemaal top. Of zou dat te maken hebben met een stukje kies die was afgebroken en die maakt dat ik bijna twee uren in de tandartsstoel mocht doorbrengen. En nu natuurlijk de naweeën die ook niet gering zijn, maar we overleven het weer zullen we maar denken. Of toch de wasmachine die er deze week na veertien jaar mee ophield en we aan een andere moesten zien te komen welke maakte dat het geen geweldige week was.  Toch is er geen opwinding of een treurige stemming in huis, en gelukkig maar. Het feit dat we geen tijdsdruk meer hebben en er verschillende dingen in het vat zitten maakten het toch een aangename week. Het eerste cadeau wat uitgepakt mag worden is de komende week een nieuwe wasmachine en vervolgens worden we beide donderdag aanstaande gevaccineerd, en zoals u van ons gewend bent is dat geen gewone datum, niet een vrijdag de dertiende maar donderdag 1 april.

Waden

De laatste tijd weer wat meer aan de wandel met het andere Klinkertje, zo is het filmpje aan het eind van dit bericht gemaakt op het Deelerwoud, let ook even op de meezingende leeuwerik. Het Deelerwoud is een gebied wat ons meestal dient als trainingsgebied. We kennen het gebied op ons duimpje en dat maakt dat je precies weet hoever je kan gaan qua kilometers. Deze tocht was ongeveer acht kilometer en daas voor die dag goed te doen. So wie so is acht kilometer wel ongeveer het aantal kilometers wat we makkelijker aan kunnen, nu we weer een beetje getraind zijn. Zo waren we gisterochtend op de Empese en Tondense Heide en daar was het een portie nat maar vooral heel erg mooi. Nog niet eerder had ik er zoveel water gezien en wat een prachtig resultaat levert dat op. Daarnaast was het ook bijna windstil en dat levert hele mooie spiegelingen in het water op. Ook een kilometer of acht gewandeld want er waren een paar delen afgezet in verband met het broedseizoen, goed dat ze dat doen, en nu maar hopen dat het steeds brutaler wordende publiek zich eraan houdt. Overigens hebben we daar niet veel van gemerkt uitgezonderd de twee jongedames die hun hond aan het begin van de Heide loslopend de gang lieten gaan. Vermoeid als we waren ontbrak het ons aan de energie en de moed om er iets van te zeggen want wat hadden we gesurvivald. Door modder en plassen waarna, bijna op het einde van de wandeling nog een breed water wachtte waar alleen een aantal stukken rond hout de redding moesten brengen. Dat lukte maar half waardoor de wandelschoenen nog aan het drogen en uitrusten zijn van de alle vermoeienissen van de laatste dagen. Het was heerlijk.

Teflon

Het zijn de laatste dagen voor de verkiezingen en natuurlijk moet ik er ook nog even een plasje overheen doen. Het is de laatste week redelijk bal. De verwijten vliegen over en weer. Zo wil Rutte alleen met Wilders debatteren omdat hij zich daarin het beste kan profileren en daar gaat het om. Dat hij, Rutte, de afgelopen tien jaar een trend van niet verantwoorden heeft neer gezet voert hij tot in de campagne door. Na een matig optreden in Nieuwsuur waarin hij wel overeind bleef maar niet van harte; stootte bijna een glas om en probeerde de leiding te nemen wat hem niet lukte. En dan nu alleen verantwoorden waar het hem goed uitkomt, niets nieuws zou ik zo zeggen.Het si een net een verkeersbord; hij wijst wel waar je heen moet maar komt er zelf nooit. Heb je dus niets aan en ik moet zeggen; na een optreden van oude campagnestrategen en spindocters in Buitenhof was de gedeelde conclusie over links en rechts dat hij hooguit nog twee jaren zit als premier. Er komen drie parlementaire enquetes waarin hij in meer of mindere mate een hoofdrol speelt en de conclusies, dat kun je nu al stellen, zullen niet mals zijn. Gronings gas, de toeslagenaffaire en de huidige Coronacrisis zullen allemaal leiden naar conclusies waarin hij, Rutte, met goed fatsoen niet omheen kan. Drie of vier keer aftreden in drie jaar is zelfs voor een Rutte niet te verteren als zijdelingse schade en daarmee geen probleem. Dat hij er deze keer genadig afkwam vindt ik overigens al zeer discutabel; als je zelf zegt wel eindverantwoordelijk te zijn maar niet verantwoordelijk moet je deze logica niet eens uitleggen maar aan je voorbij laten gaan. Het kan dus niet, de volgorde is omgedraaid en niemand die hem erop aan pakt. Als je eindverantwoordelijk bent, zoals Rutte zegt, dan heb je meer verantwoordelijkheid te dragen dan degene die verantwoordelijk is. Dat is het principe van gedelegeerde verantwoordelijkheid. Het kan natuurlijk zo zijn dat hij deze verkiezingen met goedvinden overleefd zodat we straks de Corona achter ons hebben en Nederland, na het aftreden van Rutte, met schone lei verder kan.Zelf hoop ik dat die gedachte erachter zit maar ook als dat niet zo is, volgens de voormalige spindokters/strategen ter linker- en rechterzijde, is het binnen ongeveer twee jaar met Rutte gebeurd. En dan wordt het tijd voor een ander gezicht bij de VVD, die beweren ze in overvloed te hebben maar ik zie ze niet. Geen hoog Teflongehalte bij al die anderen die achter hem komen en dat stemt gerust voor volgende verkiezingen die ongetwijfeld sneller komen dan vier jaar van nu. 

Nog even over Teflongehalte; deze week werd een uitzending van Jinek besloten met een epiloog van cabaretier Martijn Koning die er met gestrekt been in ging richting een van de gasten van het programma; dhr Baudet. De homeopatische verdunning van de bevolking, welke door Baudet wordt verafschuwd hetgeen natuurlijk ene fascistische gedachte is, werd door Koning op de eigen situatie van Baudet geprojecteerd. Baudet heeft een Joodse vriendin naar het schijnt, en de Baudetiaanse logica werd op de privé situatie geplakt. Gevolg; de Ezel loopt weer eens weg uit een programma hetgeen hij zo langzaam tot zijn handelsmerk maakt. Wat

erger is dat deze Baudet roast door Koning, RTL en Jinek te ver is gegaan. Jinek heeft met de Ezel gebeld en excuses aan geboden, wat voor excuses en waarom blijft volstrekt onduidelijk. Treurig is het als een zender en deze programmamaker deze schlemiel achterna loopt omdat ze potentiële zieltjes bij hun commerciële zender denken te verliezen, treurig moment. Koning zelf ziet ook geen enkele reden om excuses te maken en terecht. Een beetje laat komt steun van Koning’s collega’s op gang maar het komt. Een beetje te weinig spontaan in mijn beleving want de vrijheid van meningsuiting is prima zolang de onderbuik het goed vindt zo lijkt de mores op het moment. Erger nog is wat Baudet twee dagen na het voorval doet en in een publiekelijke bijeenkomst, ik dacht in Ede meldt; “Sigrid Kaag is getrouwd met een Palestijn en heeft ongeveer de helft van haar leven besteed aan het kapotmaken van Israël”, aldus FVD-leider Baudet die recent boos wegliep omdat iemand het waagde over zijn familie te hebben”. En zo verwijt de pot de ketel; het is gewoon een tactiek van Baudet geworden om zielig te doen en weg te lopen als het hem niet aanstaat. Net als iedereen die ik het kan verwijten besteedt ik ook teveel aandacht aan deze schertsfiguur, ik heb ook te weinig Teflongehalte.

Herinnering

Gisteravond was Herman van Veen bij het programma ” Mathijs gaat door”, een van de favoriete programma’s van dit moment. Wat het voor Herman betekende om oud te worden was de vraag; niet zoveel vertaal ik even vrij Herman’s antwoord. Wat wel soms wel gebeurde was dat hij wat dingen vergat, op weg was naar …, en dat weet hij dan niet meer. Herkenbaar voor mij; de koelkast of de kelderkast openen en denken; wat moest ik nou toch weer? Zo gaat het voor mij ook met vervagende herinneringen. Deze ochtend zouden we eigenlijk wat gaan wandelen maar de aangekondigde buien houden ons binnen en zo, achter de computer zittende begon, na een artikel over Joods Zutphen, een speurtochtje naar een vervagende herinnering. Al eerder heb ik u al eens vertelt over de autotochtjes die voor mijn vader noodzakelijk waren in de uitoefening van zijn functie. Die voerden naar allerlei plaatsen maar ook naar het nabij gelegen Zutphen waar hij dan een (gespecialiseerde?) machinefabriek bezocht. Eerst als klein bedrijfje gevestigd aan één van de rondende steegjes in Zutphen. Het was nog een hele klus om er met een busje van de fabriek ( een Bedford) te komen, passen en meten. Wat later moesten ze daar, om begrijpelijke reden weg. Ze betrokken een nieuw pand gevestigd op de Mars. 

Nu begint ook een beetje de vervaging want ik ben bij hen thuis geweest ( samen met pa natuurlijk) en dat was op de Boompjeswal in Zutphen, een bovenwoning met hoge plafonds die heel erg indruk op mij maakten, een mooi uitzicht en een wat ( zou ik nu zeggen in mijn herinnering) kitscherig uiterlijk, veel goud. Nu ben ik in de veronderstelling dat de familie ( volgens mijn herinnering alleen man en vrouw) Cohen heette. Zowel hij als zij waren in mijn herinnering hele aardige mensen voor een klein mannetje zoals ik toen was.Zoals het nu gaat; gezocht op Google maar niets van dat bedrijf of die familie terug te vinden. Onbegrijpelijk; is het mijn herinnering die me voor de gek houdt of is er een andere reden die maakt dat er van de familie Cohen, en ook niet van hun bedrijf niets terug te vinden is. Hoe kan dat? Die vraag gaat me wel weer een paar dagen bezig houden want degenen die mij antwoord zouden kunnen worden gemist. Gek is dat hoe zulke dingen je bezig kunnen houden. Dat naar aanleiding van een artikel over een nieuw boek over Joods Zutphen. Het exemplaar van 1977, zoals in de krant wordt vermeld ligt staat in de boekenkast op zolder. Toch nog maar weer eens lezen. Nog verder zoeken op internet en bedenken wie of wat me wijzer zou kunnen maken.