Eruit!!

We liggen er weer eens te vroeg uit, alhoewel te vroeg; het was niet veel bijzonders. Eigenlijk was het Nederlands elftal vanaf het begin van het toernooi niet veel zaaks. Alles gebouwd rondom Memphis en in een 3 5 2 systeem. Niemand die het kent of gebruikt maar onze bondscoach die als voetballer veel beter was dan als trainer besloot dat het dat systeem moest worden. Nu vindt ik zowel Frank als Memphis prima mensen, daar gaat het niet om maar in hun werk zijn ze momenteel niet top. En dat is wel wat je nodig hebt als iets wil bereiken op een EK. Hij, de Boer, gaat nadenken over zijn positie als bondscoach,
en dat lijkt me heel goed als hij er de conclusie aan verbindt dat het mooi genoeg geweest is. Hij, de Boer heeft als trainer werkelijk nog niets bewezen als clubtrainer, overal binnen gehaald vanwege de naam en overal met een leuke afkoopsom weer de deur gewezen. Dat is geen mooie Palmares om bondscoach te worden en natuurlijk hebben de spelers niet goed gespeeld maar als de mindset (weet even geen duidelijk Nederlands woord) niet goed is dan blijft alleen de trainer over als verantwoordelijke. Afscheid nemen van de Boer en nog een paar spelers die echt met pensioen mogen en met de jonkies verder bouwen, zoals Koeman al deed. Overigens vinden mijn bloeddruk en hart het prima dat het alweer afgelopen is. Verder was het gisteren een mooie sportdag, Max gewonnen en Mathieu in de gele trui, daar steekt het Nederlands elftal schril bij af. 

Politiek gezien hebben we soort van gek interbellum tussen het oude en het nieuwe kabinet. Een kabinet waarin het zwalkende CDA een factor is die niet ter discussie staat. Het CDAstaat op het punt van imploderen, een gegeven wat bij de top van het CDA, Hoekstra en van Rij, niet door lijkt te dringen, of ze negeren de ravage compleet. Net als indertijd de legervoorlichter van Irak die alles stond te ontkennen terwijl de bommen achter hem neer kwamen. Als het niet zo erg was zou je het hilarisch kunnen noemen. Zoals het hilarisch is dat het CDA, een partij in puin, als eerste partner voor de VVD geldt. Hoe raar kun je het hebben. We zijn inmiddels een maand of wat na de verkiezingen en een nieuw kabinet lijkt nog ver weg. We hebben inmiddels twee informateurs versleten en zijn nauwelijks een stap verder. Nu zijn Rutte en Kaag aan het werk gezet om een soort van gezamenlijk regeerakkoord te schrijven. Op de inhoud ligt niet het probleem. Niemand wil eigenlijk met Rutte want hij wordt niet vertrouwd, en terecht in mijn ogen. Na de kindertoeslagenaffaire (nog verre van afgerond) komen er nog twee of drie parlementaire onderzoeken op het nieuwe kabinet af. Na 10 jaar Rutte komt in elk onderzoek zijn positie als premier onder het vergrootglas te liggen. Daar wil je geen nieuw kabinet mee beginnen. CDA en D66 hadden wijzer geweest om in april jongstleden de motie van wantrouwen tegen Rutte te hebben gesteund, Dan was Rutte pas echt weg geweest en was de echte staan in de weg voor een nieuw kabinet vertrokken. Ben ervan overtuigd dat we dan al een nieuwkabinet zouden hebben. Probleem zit niet alleen bij het CDA maar ook bij de VVD waar de opvolging naar huis is gestuurd ( Dijkhof) en nieuwe nog niet in zicht is. Want mw Hermans reken ik nog niet tot de gewenste opvolging voor Rutte, en anderen zie ik de popi Jopie rol van Rutte nog niet oppakken. Het blijft tot ver in augustus onzeker hoe het verder gaat lopen in de formatie, en ik vrees dat in september de conclusie niet anders zal zijn dan dat er nieuwe verkiezingen zullen komen. 

Persoonlijk waren het ook weer rare weken. Zo kregen we onverwachte post uit Zwitserland die eigenlijk mijn hele afkeuring nog eens fijn over wilde doen. Met ook nog tamelijk impertinente vragen over ons huishouden. Of we een wasmachine bezitten, of een magnetron bezitten en zo verder onze huisraad door. Of we een auto bezitten en zo kan ik nog wel even doorgaan. Nu wisten we dat er een zou worden aangevraagd omdat ik er een paar jaar gewerkt heb maar ons is beloofd dat we er verder niets van zouden merken. Dat bleek niet het geval en na een eerste telefonisch contact vertelde de mw ons doodleuk dat we Genève maar moesten bellen om de situatie uit te leggen. Dat lokte nog meer actie van onze kant uit en we hebben op korte termijn een paar denkbare hulplijnen aangesproken. Het andere Klinkertje was zo dapper om nogmaals contact te zoeken met de uitkeringsverstrekker en die beloofde binnen 24 uur terug te bellen. Wat schetst onze verbazing dat we binnen een paar uur werden terug gebeld met iemand die wat te zeggen heeft. Uiteindelijk mogen we nu de aanvraag vergeten en hoeven we verder niets meer te doen. De brief met die bevestiging ligt deze week op de mat. Tot die tijd zijn we blij en als de beloofde brief gearriveerd is zijn we heel blij. Weer een hoop gedoe om niets want even terugrekenend zou het aan om zo’n 40 Euro per maand waar nu al heel wat ambtenaren hun tijd aan gespendeerd hebben. Overigens zouden wij er niets beter van zijn geworden want de staat verrekend het verwachte bedrag met de huidige uitkering. Jammer dat ze al die tijd eraan spenderen want op andere fronten hebben ze genoeg te doen zou je denken.