Beschermen

Vanavond is er weer een persconferentie over maatregelen als gevolg van de Covid pandemie. Naar verwachting zal er deze keer wel goed gekeken worden want de situatie begint ernstig te worden. De politieke wil is er om ons te beschermen tegen deze pandemie, dat geloof ik nog wel. De manier waarop begint nu toch voor grote groepen heel zorgelijk te worden. Groepen waar nauwelijks besmettingen plaats vinden worden gekort, beknibbeld en in tijd gedecimeerd. Alle winkels, culturele instellingen en de horeca om 17u dicht tot 5u in de ochtend maar de scholen blijven open waar opgeteld meer besmettingen plaats hebben. Dat is maar moeilijk te begrijpen en de maatregelen lijken meer een zaak van politiek dan van boerenverstand. Je merkt aan alles dat de huidige ploeg aan een enorme erosie onderhevig is en dat geeft geen vertrouwen. Maar goed, we wachten het finale oordeel maar af vanavond want voor ons maakt het niet veel verschil. Wij leven sinds het uitbreken van de pandemie zo bubble-achtig als maar kan. Nu de vergaderingen en bijeenkomsten weer online plaats hebben geeft dat alleen maar meer rust want het leven wordt al genoeg beheerst door al het Covid nieuws. Nu weer een nieuwe variant uit Zuidelijk Afrika, de halve wereld reageert en waarschijnlijk zijn wij weer de laatsten die iets gaan uitrichten. Moeizaam dit. Beter nieuws is dat we deze week het wandelen weer hebben opgepakt en zoals altijd starten we dan op het Deelerwoud waar we, in verband met onze eigen toestanden, en daarvoor vanwege alle drukte van Covid wandelaars, al even niet waren geweest. Dat maakte behalve wat pijntjes her en der vooral veel energie los. En ook nog bijzondere ontmoetingen op de koop toe; een jong damhert bokje kwam ons tegemoet wandelen, een kuifmees gezien en een paar raven. Kortom, het was heel lekker en gelukkig heel rustig. Twee wandelaren en twee mensen op de fiets, dus heerlijk rustig, zoals we het graag hebben.

Gisteren zouden we eigenlijk een eindje rond met de auto maar het werd toch wandelen en wel heel dichtbij, rond de sprengenkoppen op Coldenhove (waarin overigens wel water staat maar het lijkt stil te staan). Vandaar naar de Loenermark die er erg sprookjesachtig uitzag door de nevel in combinatie met de flauwe zon. Terug gelopen via het Eerbeekse Veldpad en nog even een hele korte oversteek naar de Veluwezoom. Heel erg lekker en mooi, nu weer even wat rustiger want er komt slecht weer aan. Wel fijn dat de pijntjes al een stuk minder zijn dan afgelopen dinsdag, rust roest op zijn best maar nu dus weer wat beter en dat lijkt me, na alle eerdere narigheid over Covid een beter besluit van deze post.