Dat viel mee

Twee weken geleden besteedde ik een heel epistel aan de Formule 1 en dan met name over de rol die een bepaald iemand speelt in die wereld. Afgelopen weekend was de tweede race van het seizoen en gelukkig was ik net op tijd weer zo geprepareerd dat ik de race thuis kon zien.  Wat een meevaller was dat. Het is lang geleden dat ik zo'n mooie race gezien heb. Natuurlijk was de doorbraak van de hegemonie van Mercedes door, in dit geval Ferrari, een mooi gevoel. Er is in ieder geval weer strijd tussen de merken en dat is goed. Als de wedstrijd van tevoren beslist is en 1 merk wint alleen de vraag is welke coureur dan is voor mij de lol er gauw af. Nu was het echter zo dat door het racen, en niet door een toevalligheid, Ferrari er met de winst vandoor ging en ik eindelijk een beetje blij was met dhr Vettel. Blij was ik ook met Verstappen junior die een mooie race reed en de hele race zijn verstand erbij hield ( daar kan pappie wat van leren) en uitreed op de zevende plaats. Slechts in een fractie van en seconde zag ik ineens senior in de auto zitten en dat was toen er de pits ingereden moest worden en dat te enthousiast ging. Hij raakte iets buiten de baan en half in een grindbak. Na alle grapjes die daarover gemaakt zijn zal ik niet een nieuwe aan het oeuvre toevoegen want het opzoeken van een grindbak kan toch niet in het DNA van de Verstappens zitten. Gelukkig liep het avontuur met de grindbak goed af en hij werd dus, als jongste ooit, zevende en pakte punten in het nieuwe systeem. In het oude systeem kregen de nummers 1 tot en met 6 punten dus dan was het zero points geweest. Niettemin gaat hij er wel komen, deze Max want hij heeft veel meer talent dan zijn vader en is , nog belangrijker, verstandiger en wijzer dan senior. Hij gaat ver komen, goed voor hem.